Επέτειος θανάτου τής Κάλλας και οι αναφορές πολλές. Μια μεγάλη ντίβα τής όπερας που έφυγε άδοξα από τη ζωή, από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Γιατί; Είχε αρχίσει να χάνει τη φωνή της; Είχε άλλα κρυφά μυστικά; Ή ήταν ο Έλληνας μεγιστάνας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης υπεύθυνος για την καταστροφή της;
Η Κάλλας ήταν μια γυναίκα με ισχυρή θέληση αφού κατόρθωσε με μοναδική αυτοπειθαρχία να φτιάξει μια εικόνα και μια καριέρα «μεγαλύτερη από τη ζωή». Μέντοράς της ο Μενεγκίνι τον οποίον όμως εγκατέλειψε γοητευμένη από τον "κυνηγό" Ωνάση, έναν άνθρωπο συνηθισμένο να παίρνει αυτό που θέλει με οποιονδήποτε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο. Την κυνήγησε, τη μάγεψε, τη γοήτευσε, την κατέκτησε. Έζησαν μαζί μια έντονη δεκαετία πριν την εγκαταλείψει για χάρη τής Τζάκι Κένεντι, μια γυναίκα που ποτέ δεν πρέπει να τον ενδιέφερε αλλά ήταν… Κένεντι και αυτό μετρούσε διεθνώς με ποικίλους τρόπους. Μάλλον τον ταλαιπωρούσε, αφού η Τζάκι ήταν εντελώς αμετροεπής στο επίπεδο εξόδων και μεγάλης ζωής. Ο Ωνάσης συνέχισε να συναντιέται με την Κάλλας αλλά η καρδιά τής ντίβας είχε πλέον σπάσει, κάπως σαν το γυαλί.
Υπάρχει δίκαιο και άδικο στον έρωτα; Υπάρχει θύτης και θύμα; Υπάρχει κερδισμένος και χαμένος; Αναπάντητα ερωτήματα που προκύπτουν διαρκώς στις ερωτικές σχέσεις. Και συνήθως ο καθένας το βλέπει από την πλευρά του. Ή μήπως είναι ο άκρατος ναρκισσισμός και εγωισμός που, σε παρόμοιες περιπτώσεις, όταν θίγονται ισχυρά κλονίζουν τους ανθρώπους; Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα. Ήταν η Κάλλας αγνώμων όταν εγκατέλειψε τον Μενεγκίνι που, με έναν τρόπο, "την έφτιαξε" ως μάνατζερ; Η Σοφία Λόρεν δεν εγκατέλειψε ποτέ τον Κάρλο Πόντι, τον δικό της μέντορα παρά την πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας. Ή, από τις σύγχρονες, η Σελίν Ντιόν, σταθερά στο πλάι του συζύγου και μέντορά της, ακόμη και σε σοβαρά προβλήματα υγείας του. Βγήκε κάποια από αυτές κερδισμένη ή χαμένη; Μπορεί να θεωρηθεί χαμένη η Κάλλας όταν διεκδίκησε να βιώσει έναν τόσο απόλυτο έρωτα, να αισθανθεί ολοκληρωτικά γυναίκα; Και με έναν τρόπο να αφεθεί έρμαιο σε έναν άνθρωπο που ήταν κάπως δύσκολο να θεωρεί ότι θα της ήταν αφοσιωμένος, κυρίως λόγω τής ιδιοσυγκρασίας και της σκληρής προσωπικότητάς του; Μπορεί να θεωρηθεί κερδισμένη η -επίσημα τουλάχιστον- πιο φρόνιμη και συνετή Λόρεν; Υπάρχει άραγε "ζύγι" στα θέματα τής καρδιάς;
Έτερο ερώτημα: πεθαίνουν οι ντίβες μόνες; Η Κάλλας ναι. Όπως και η Μέριλιν. Η θεά τής ομορφιάς, το διαχρονικό σύμβολο του σεξ. Ίνδαλμα και φαντασίωση για όλον τον ανδρικό πληθυσμό αλλά η ίδια δυστυχισμένη. Έψαχνε την ευτυχία αλλά απ' ό,τι φαίνεται ποτέ δεν τη βρήκε. Πέθανε νέα, και αυτή από overdose. Σχετίστηκε και αυτή με έναν πανίσχυρο άνδρα, τον Αμερικανό πρόεδρο Τζον Κένεντι, μάλλον και με τον αδελφό του Μπόμπι. Ο οποίος σιχαινόταν τον Ωνάση. Ο οποίος παντρεύτηκε τη χήρα του αδελφού του, την Τζάκι. Πάλι στη μέση η Τζάκι. Μια υπολογίστρια γυναίκα που πιθανότατα δεν ερωτεύτηκε ποτέ κανέναν αλλά που είχε πιο ισχυρό μηχανισμό επιβίωσης από τις ανταγωνίστριές της. Έβγαλε από τη μέση Μέριλιν και Κάλλας, τις πραγματικές ντίβες και επιβίωσε ως outsider στην αρένα του έρωτα.
Είναι καλύτερα να θέλουμε εμείς ή να μας θέλουν οι άλλοι; Στη μία περίπτωση το απολαμβάνεις περισσότερο, στην άλλη είναι πιο συμβατικό, δεν κινδυνεύεις να πληγωθείς. Η Κάλλας εγκατέλειψε τον Μενεγκίνι, η Μέριλιν τον Τζο Ντι Μάτζιο, τον μόνον που θρυλείται ότι την αγάπησε πραγματικά για αυτό που ήταν, ό,τι κι αν ήταν. Μαγνητίστηκαν από άνδρες με εξουσία, με χρήματα, με δύναμη, με αξιώματα. Πέταξαν σαν πεταλούδες γύρω από το φως και κάηκαν από αυτό. Σαν τον Ίκαρο, κάποια στιγμή βρέθηκαν πολύ ψηλά κοντά στον ήλιο, χάνοντας εν τέλει τα φτερά τους, πέφτοντας στο κενό.
Μπορούν να αποτιμηθούν οι ζωές αυτών των ανθρώπων με τα κοινά μέτρα; Δύσκολο, αν όχι αδύνατο. Όταν κυβερνάς τον κόσμο (για τους άνδρες), όταν λάμπεις και είσαι ποθητή από σχεδόν κάθε αρσενικό (για τις γυναίκες ), αυτές είναι καταστάσεις που αναμφίβολα ξεφεύγουν από τον μέσο όρο. Ή, αν επιχειρήσεις να κρίνεις, πιθανότατα θα το υποβιβάσεις στα μέτρα τής δικής σου ζωής, όποια κι αν είναι αυτά, και τούτο δεν θα 'χει νόημα. Κάλλας, Ωνάσης, Μέριλιν, Κένεντι. Αργότερα ή γρηγορότερα, είχαν όλοι τους τραγικό τέλος. Είπαμε: μόνη κερδισμένη η Τζάκι. Η επιτομή του ρεαλισμού αλλά ίσως και η μόνη χωρίς αυθεντική φλόγα και λάμψη.