Λίγο να έχεις αγουροξυπνήσει και το πρώτο πράγμα που θα δεις μπροστά σου ανοίγοντας την οθόνη του υπολογιστή σου είναι η πρόσκληση για το ξέφρενο πάρτι του Ηλία –χρόνια πολλά!–Ψινάκη, και αυτό ήταν. Κάνεις βουτιά στο ένδοξο παρελθόν των αρχαίων ημών προγόνων. Εκείνων που ζούσαν και μεγαλουργούσαν πολλά χρόνια πριν, στις μακρινές αλλά όχι ξεχασμένες δεκαετίες του ’80, του ’90 και του 2000.
Εκεί όπου εκατοντάδες πιάτα έσπαγαν σε καθημερινή βάση όχι από απροσεξία, αλλά από διαβολεμένο κέφι. Εκεί όπου οι γαρδένιες και τα γαρίφαλα ήταν είδη υπό εξαφάνιση, καθώς δεν τα φύτευαν, ούτε τα πότιζαν, αλλά τα πετούσαν και λίγο αργότερα τα ποδοπατούσαν μεθυσμένοι φραγκάτοι και οι ημιλιπόθυμες συνοδοί τους.
Εκεί όπου οι εργάσιμες ημέρες και νύχτες δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από το Σαββατοκύριακο. Πάντα υπήρχε μία καλή αφορμή για ένα γλέντι τρικούβερτο. Μία προαγωγή, ένα στεγαστικό δάνειο, ένα ολοκαίνουριο αυτοκίνητο. Και τώρα μια χαρά αφορμή υπάρχει. Ο Ηλίας Ψινάκης έχει σήμερα, 20 Ιουλίου, τη γιορτή του –του Προφήτη Ηλία, μεγάλη η χάρη του.
Γι’ αυτό και ο δήμαρχος-μάνατζερ, όπως λέμε «Ο Καραγκιόζης-φούρναρης», προσκαλεί ανοιχτά όχι στην επαγγελματική του στέγη που είναι το δημαρχείο Μαραθώνα, αλλά στο «εξοχικό» του, στο Nammos της Μυκόνου: «Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να τα σπάσουμε μαζί α λα ελληνικά…!!! Σας περιμένω τρελά από τις 22.30. Dress code: ό,τι γουστάρετε. Email: mayorofmarathon@gmail.com».
Η πρόσκληση, πολύ λιτή και διακριτική, έχει πάνω, τα απολύτως απαραίτητα. Τα λιοντάρια της Δήλου, ένα εκ δεξιών κι ένα εξ’ αριστερών. Δύο αρχαϊκές κολόνες που καταλήγουν σε γυναικείες μορφές και μοιάζουν να κρατούν το καλώδιο από όπου κρέμονται τα χρωματιστά λαμπιόνια, παραπέμποντας σε ξεχασμένη ταβέρνα σε κάποιο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού, ή σε πλοίο-φάντασμα. Ενας λευκοντυμένος λεβέντης με ορθάνοιχτα χέρια να τα δίνει όλα σε ένα βαρύ ζεϊμπέκικο. Ενα ολόγιομο φεγγάρι που παραπέμπει στον σεληνιασμό του γλεντιού. Εναν ανεμόμυλο, σήμα-κατατεθέν του Δον Κιχώτη αλλά και της Μυκόνου. Ενα «χαλί» από σπασμένα πιάτα κι ένα χάλι από ντάνες γαρίφαλα. Με άλλα λόγια, λεφτά υπάρχουν. Για πέταμα. Και μάλιστα, αν σκεφτούμε ότι από την εποχή των εύρωστων 80s και 90s έχει μεσολαβήσει ένα επώδυνο διάστημα οικονομικής κρίσης, πόσο προκλητικό είναι, ειδικά για έναν άνθρωπο που εκπροσωπεί έναν ολόκληρο Δήμο, να φέρεται σαν Κροίσος που δεν τον έχει αγγίξει καμία φτώχεια και μιζέρια;
Ο Ψινάκης άλλωστε, μας έχει συνηθίσει στην πρόκληση, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα με τη μυκονιάτικη πρόσκληση. Πέρυσι για παράδειγμα, στα μέσα του Αυγούστου κι ενώ οι φωτιές στον Κάλαμο σκόρπισαν τόσο τρόμο, ο ίδιος εμφανίστηκε στην τηλεόραση κάνοντας το γνωστό, εκτός τόπου και χρόνου χιουμοράκι του, για κάτι τόσο σοβαρό: «ήρθα με το ελικόπτερο κι έσβησα και λίγη φωτίτσα». «Λίγη φωτίτσα…». Την ώρα που τόσος κόσμος είχε τρομοκρατηθεί, η τεράστια πυρκαγιά στο σύμπαν του χωρατατζή Ψινάκη ισοδυναμούσε με «λίγη φωτίτσα» και ο προϊστάμενος της Πυροσβεστικής που πάλευε με τις φλόγες «σούπερ τυπάκι που ξέρει καλά τη δουλειά του». Πάλι καλά που δεν είπε κάτι του τύπου «θα το κάψουμε κυρ Στέφανε», ή «θα καεί το πελεκούδι»…
Ωραία που οι κρατήσεις και οι επιβεβαιώσεις θα γίνονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση του mayorofmarathon@gmail.com. Ηλίας πίνει, Ηλίας κερνάει. Ή καλύτερα, στον Μαραθώνα τρώει και στη Μύκονο πίνει με τα κεφάτα φιλαράκια του. Αραγε και η λυπητερή του γλεντιού θα σταλεί στην ίδια ηλεκτρονική διεύθυνση; Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα; Μήπως το ίδιο το Nammos, σε αναγνώριση της συμβολής του δημάρχου στον (δικό του) πολιτισμό ή μήπως οι δημότες Μαραθώνα που θα θυσιαστούν ενδόξως για τη ναυμαχία της Μυκόνου;