Από καιρό γνωρίζαμε ότι ήταν ζήτημα χρόνου να εμφανιστούν τα πακέτα των τσιγάρων με «τους ψόφους». Με τις φρικτές εικόνες που έχουν σαν στόχο να προκαλέσουν στους καπνιστές αισθήματα αποστροφής για το κάπνισμα. Μάλιστα, πριν από καιρό, είχαν δημοσιοποιηθεί οι φωτογραφίες που επρόκειτο να «κοσμήσουν» τα πακέτα. Aλλο όμως να τις βλέπεις στο Internet κι άλλο να περπατάς δίπλα στους ψόφους.
Πηγαίνεις στο περίπτερο να αγοράσεις εφημερίδα, πέφτεις επάνω σε ένα μάτι που χάλασε από το κάπνισμα. Θες τσίχλες από το ψιλικατζίδικο, να ‘σου ολόκληρος τοίχος με σαπισμένα πόδια και μαύρες καρδιές. Είσαι στο duty free του αεροδρομίου, φεύγεις ταξίδι να ξεχαστείς, και δεν μπορείς να ξεφύγεις από κούτες με καφέ πνευμόνια. Βρέθηκες στο εξωτερικό, λες να παίξεις ένα λόττο μπας κι εκεί βρίσκεται η τύχη σου και το μετανιώνεις, γιατί το μαγαζί είναι γεμάτο ετοιμοθάνατους και άρρωστα παιδιά.
Τι εφιάλτης είναι αυτός; Πλέον, μπορώ να αποφύγω τον καπνό του τσιγάρου αλλά δεν μπορώ να αποφύγω τους ψόφους! Από τη στιγμή που ξέρω ότι είναι εκεί, κοιτάζω με φρίκη τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα, δεν θέλω να πατάω το πόδι μου σε τέτοιους χώρους.
Ο περιπτεράς μου ισχυρίζεται ότι οι καπνιστές δεν έχουν πτοηθεί από τα πακέτα με τους ψόφους. Στην αρχή, λέει, κάποιοι άλλαζαν μάρκες, ζητώντας πακέτα χωρίς εικόνες. Μόλις, όμως, συνειδητοποίησαν ότι δεν θα μείνει πακέτο για πακέτο χωρίς ψόφο, ξαναγύρισαν στη μάρκα της αρεσκείας τους. Ο ίδιος δηλώνει ότι ουδόλως ενοχλείται από το θέαμα κι ότι συνεχίζει να καπνίζει όπως και πριν. «Μα καλά», λέει, «μήπως δεν ήξερα τους κινδύνους από το τσιγάρο; Τις εικόνες περίμενα για να τους μάθω;»
Άλλοι καπνιστές τους οποίους ρώτησα σχετικά, απάντησαν ότι κι εκείνοι καπνίζουν το ίδιο -αν όχι και περισσότερο- για έναν πολύ απλό λόγο: επειδή οι εικόνες τους αγχώνουν και τους προκαλούν τύψεις. Κι ως γνωστόν, ο καπνιστής έχει μια παρηγοριά στη ζωή του: το τσιγάρο. Εκεί είναι το καταφύγιο για τις τύψεις και το άγχος του. Ακόμη κι αν οι τύψεις και το άγχος προέρχονται από το γεγονός ότι καπνίζει.
Υπάρχουν, όμως, και περιπτεράδες που δεν καπνίζουν, κι έχουν φρικάρει με τα πακέτα με τους ψόφους. «Έρχονται οι κούτες και με το ζόρι κοιτάζω κι ακουμπάω τα πακέτα για να τα τακτοποιήσω. Ανατριχιάζω με τις εικόνες!» λέει νεαρή εργαζόμενη σε περίπτερο, μη καπνίστρια.
Η αγορά, πάντως, έχει αρχίσει να προσαρμόζεται και να αυτορυθμίζεται. Ετσι, κυκλοφορούν παντού, πλέον, ταμπακιέρες και θήκες για τα τσιγάρα, ενώ κάποιες καπνοβιομηχανίες προωθούν και χάρτινες θήκες, εξαιρετικά πρακτικές κι ελκυστικές, με tribal σχέδια και ωραία χρώματα. Όταν λέμε «προωθούν», εννοούμε ότι τις δίνουν δωρεάν. Κι έτσι λύνεται το πρόβλημα, ο ψόφος εξαφανίζεται.
Η περιέργειά μου για τα αποτελέσματα της καμπάνιας με τους ψόφους δεν λέγεται. Ας ελπίσουμε, πάντως, να φέρει μέσα στο χρόνο αποτελέσματα. Κι αυτά να μην είναι ο εθισμός στις εικόνες ψόφου και η πλήρης απάθεια απέναντι σε αυτές. Πολύ θα ήθελα να γνωρίσω τους γραφίστες που σχεδιάζουν τα πακέτα των τσιγάρων για να πάρω απαντήσεις σχετικά με την αντοχή ή την ανοσία απέναντι στον ψόφο του πακέτου των τσιγάρων.