Ό,τι και να πεις για τον Αντώνη Σαμαρά, που έθεσε, τέταρτος στη σειρά, με τηλεοπτικό «διάγγελμα» υποψηφιότητα για διάδοχος του Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ, μπορεί να παρεξηγηθεί. Εθνικόφρων με πατέντα την εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο Μεσσήνιος πολιτικός απευθύνεται στα πατριωτικά αντανακλαστικά των οπαδών του συντηρητικού κόμματος του πολιτικού χάρτη.
Χάρη σε ανάλογα ανακλαστικά, υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατάφερε με τους χειρισμούς του στο Μακεδονικό, στα 1993, να ανοίξει τα πανιά του εθνικισμού στη χώρα μας, να κάνει μείζον θέμα της εξωτερικής μας πολιτικής μια περιθωριακή διαμάχη για το όνομα της γειτονικής χώρας που, σήμερα, αποκαλούμε πΓΔΜ και, τελικά, να συμβάλει καθοριστικά στην πτώση της κυβέρνησης.
Έκτοτε, και πριν τον δεχτεί ξανά στη ΝΔ ο Καραμανλής ως ειλικρινώς μεταμεληθέντα, ο Σαμαράς ίδρυσε ένα δικό του κόμμα, την Πολιτική Άνοιξη, που με συνθήματα την ηθική καθαρότητα και την πατριωτική αναδίπλωση έβγαλε το 1994 10 βουλευτές αλλά, στην πορεία, αποσυντέθηκε και έκλεισε.
Το 1999, η Πολιτική Άνοιξη φυλορροούσε. Λίγο πριν οριστικοποιηθεί η χρεωκοπία της, στις βουλευτικές εκλογές του 2000, το περιοδικό «Χύμα» της Νεολαίας της Πολιτικής Άνοιξης (τχ. Απριλίου 1999), φιλοξενούσε το πορτρέτο του Αντώνη Σαμαρά που σας παραθέτουμε.Στο λατρευτικό αυτό κείμενο σκιαγραφείται η προσωπικότητα ενός αντιπροσωπευτικού κολεγιόπαιδου της γενιάς του. Κακομαθημένος, γοητευτικός και αδίστακτος γόνος καλής οικογενείας των Αθηνών, με απέραντη αυτοπεποίθηση, λαμπρές σπουδές και ακόμα λαμπρότερες φιλοδοξίες, διαπρέπει στη ρητορική, στην πολιτική, στα σκυλάδικα και στις (επώνυμες) γυναίκες (τις οποίες αντιμετωπίζει ως αξεσουάρ). Δημοσιευμένο στο περιοδικό της Νεολαίας του κόμματός του, μας θυμίζει δυο διδακτικά πράγματα:
1. Ότι από μικρό, τελικά, μαθαίνεις όντως την αλήθεια.
2. Ότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε κόμμα, ξεκίνησε με ρεύμα και με 10 βουλευτές, με οπαδούς και οργανωμένο μαγαζί, και κατέληξε στον άσο.
Προς γνώσιν…