Τον έχω συναντήσει άπειρες φορές στο inbox μου στο facebook, όπου μου γράφει σε άπταιστα γκρίκλις: «geia sou koukla ti kaneis?? Theleis na milisoume???» Τον έχω συναντήσει σε σχόλια κάτω από ποστ με σέλφι (συνήθως εκείνες τις σέλφι για τις οποίες καμαρώνω γιατί μετά από 25 αποτυχημένες πόζες, επιτέλους βγήκα ωραία): «Μωροοοοοοοο μου εσύ!!! Ουάου!!!!»
Τον έχω συναντήσει φυσικά και στο twitter. Είναι ο τύπος που τουιτάρει σε όποιο ακάουντ με φωτογραφία-άβαταρ με ντεκολτέ συναντά. Κι άμα είναι και διάσημο το ντεκολτέ, εκεί σα να λυσσάει ένα πράμα: «Μελέτη είσαι κούκλα» «Φαίη χαραμίζεσαι με το Λιάγκα» «Τατιάνα με κοιτάς και λιώνω» «Ντορέτα σωματάρα κορίτσαρος» «Τσαπανίδου ποδάρες ατελείωτες» «Μπουσδούκου τρελό γκομενάκι» «Μενεγάκη είσαι θεά»
Είναι το σούργελο των social media που κοροϊδεύουμε, εκείνος που ριτουιτάρουμε για να γελάσουμε με το κατάντημά του, το οποίο στους διαδικτυακούς τοίχους καθρεφτίζεται ξεκάθαρα. Γιατί κατά ένα περίεργο τρόπο, η εικονική σου συμπεριφορά φανερώνει συχνά περισσότερα απ’ ότι η συμπεριφορά σου στην πραγματική ζωή. Εδώ έξω μπορείς να κρυφτείς ίσως, εκεί μέσα δύσκολα. Εκεί είσαι αυτό που ποστάρεις και φαίνεσαι. Άσε που το ίχνος σου εκεί δεν χάνεται ποτέ, μένει ανεξίτηλο για να μας θυμίζει ποιός είσαι.
Μου είναι εξαιρετικά συμπαθής η Μενεγάκη και την παρακολουθώ ευχάριστα, κι αυτή και την παρέα της. Κι αν ήμουν άνδρας μπορεί και πάλι να χάζευα την κατά βάση γυναικεία εκπομπή της, επειδή η ίδια είναι ωραία γυναίκα. Αλλά απ’ αυτό μέχρι το να την αποκαλέσω θεά στο τουίτερ και να γράφω για να μποτάκια της, μεσολαβούν κάποια σκαλοπάτια που θεωρώ ότι είναι κατάντημα να κατέβεις.
Είναι το σούργελο των social media που κοροϊδεύουμε, εκείνος που ριτουιτάρουμε για να γελάσουμε με το κατάντημά του, το οποίο στους διαδικτυακούς τοίχους καθρεφτίζεται ξεκάθαρα.
Υποπτεύομαι ότι κάτι πάει στραβά στη ζωή κάποιου για να φτάσει στο σημείο να γράφει στα social media, στα σοβαρά, τέτοιες ενθουσιώδεις παπαριές σε διάσημες περσόνες. Πολλές φορές μάλιστα, έχω προσπαθήσει να τον φανταστώ αυτόν τον τύπο. Αν δεν είναι ένας πιτσιρικάς πάνω στον εφηβικό οίστρο, τότε μπορεί να είναι ένας κλαρινογαμπρός που περνάει μεσάνυχτα κάτω απ’ το σπίτι σου με μουσική στη διαπασών. Μπορεί να είναι ένας 50άρης που το Σαββατόβραδο κάνει χαμό στην Πάολα ή ένας κάφρος που χουλιγκανίζει στο γήπεδο. Μπορεί να είναι ένας κάγκουρας που περνάει δίπλα σου με το μηχανάκι και φωνάζει ατάκα για τα οπίσθιά σου.
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ όμως, ότι ο «Μενεγάκη είσαι θεά» είναι ένας αντιρρησίας συνείδησης, μπροστάρης κοινωνικών αγώνων που διορίστηκε σύμβουλος του πρωθυπουργού στο Μαξίμου και θα παίρνει μέρος σε σχεδιασμούς που αφορούν στο μέλλον μου.
ΥΓ: Πάω τώρα να τουιτάρω: «Τσίπρα είσαι θεός. Του χάους»