Ένα θεατρικό έργο, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, μία Ολυμπιακός κι ένας ΠΑΟΚτζής σε μια θεατρική παράσταση. Η «διανομή» και οι «συντελεστές» έχουν ως εξής: το έργο του Σταύρου Τσιώλη «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ» (με υπότιτλο: «μια ιστορία του Σταθμού Λαρίσης») στο Θέατρο Τέχνης, η υπογράφουσα στο «ρόλο» της θεατρόφιλης και Ολυμπιακού, ο Κώστας Γιαννακίδης του ποδοσφαιρόφιλου-θεατρόφιλου και ΠΑΟΚτζή.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε, μετά την παραφιλολογία που ακολούθησε τα επεισόδια στην πρεμιέρα της παράστασης του Κωστή Καπελώνη, ότι το έργο μπορεί στον πυρήνα του να αφορά στα αδιέξοδα δύο κοριτσιών, της Κωνσταντίνας (Μυρτώ Αλικάκη) και της Ιωάννας (Ειρήνη Στρατηγοπούλου), αλλά έχει και παραέχει ποδοσφαιρικές αναφορές και ναι, είναι φίλα προσκείμενο προς το Δικέφαλο του Βορρά. Το έργο, επίσης έχει και ποπ αναφορές, τον Sakis, (με τον οποίο είναι ερωτευμένη η 21χρονη οπαδός του ΠΑΟΚ, Ιωάννα, και που προσδοκά να συναντήσει στο Σταθμό Λαρίσης), όπως έχει και πολλά κλισέ (οι οργανωμένοι οπαδοί μιας ομάδας χαπακώνονται συνεχώς, οι γυναίκες πάντα θυματοποιούνται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι Ολυμπιακοί οπαδοί πάντα τα σπάνε και ο Ολυμπιακός πάντα «καθαρίζει» το παιχνίδι ευθέως ή πλαγίως). Στο «ελληνικό ποδόσφαιρο τα πάντα είναι προβλέψιμα» γράφει στο έργο του ο Τσιώλης και ο ΠΑΟΚ χάνει στο πέναλτι από τον Ολυμπιακό.

Κι ενώ το κέντρο βάρους μεταφέρεται από το παλλόμενο από τις ιαχές γήπεδο Καραϊσκάκη στον αφιλόξενο Σταθμό Λαρίσης, όπου έχουν ξωμείνει τα δυο κορίτσια περιμένοντας τον ποπ σταρ ο οποίος ως μεταμοντέρνος Γκοντό ποτέ δεν εμφανίζεται, τίποτα ιδιαίτερο δραματουργικά δεν διαμείβεται μεταξύ τους. Στις συγγραφικές κοινοτοπίες, οι οποίες ακούγονται σαν τα γλιτσερομαντικά Αρλεκιν του ’80, («γιατί να έχει τόσο πόνο η αγάπη;», ή τα δύο κορίτσια ως «δύο τραυματισμένα πουλιά που φοβούνται να εμπιστευτούν τα φτερά τους») δίνουν παλμό οι δυναμικές ερμηνείες των ηθοποιών. Ο σκηνικός τσαμπουκάς της Αλικάκη εδώ ταιριάζει με το ρόλο της πωρωμένης ΠΑΟΚτζούς, η νεαρή Ειρήνη Στρατηγοπούλου δείχνει να έχει λαμπρό μέλλον μπροστά της (αν αφήσει στην άκρη τις –έστω σποραδικές- υστερίες που προφανώς της ζήτησε να υποστηρίξει ο σκηνοθέτης), η Λουκία Πιστιόλα σωστή αν και κατά τι παραπάνω επιτηδευμένη στο ρόλο της κακοποιημένης κόρης στρατηγού και ο Αργύρης Μπακιρτζής, όπως πάντα, ιδιαίτερος και κομψός, με χαρακτηριστική άνεση στο θεατρικό του ντεμπούτο.

Για να συνοψίσουμε, το θέμα λοιπόν εδώ δεν είναι αν η συγκεκριμένη παράσταση ευνοεί τον ΠΑΟΚ ή τον ΟΣΦΠ αλλά αν η επιλογή του συγκεκριμένου έργου μπορεί να κερδίσει τον θεατρόφιλο ή ακόμα κι έναν ποδοσφαιρόφιλο που «εξόκειλε» είτε από το Φάληρο, είτε από την Τούμπα. Ο μεν θεατρόφιλος έχει αποδειχθεί ανθεκτικό είδος με όλα αυτά που έχει δει κατά καιρούς. Ο δε ποδοσφαιρόφιλος νομίζω θα προτιμήσει την αυθεντικότητα του γηπεδικού παλμού από τη ντεμέκ θεατρικότητα ενός μέτριου κειμένου. Εκτός κι αν είναι ΠΑΟΚτζής. Γιατί εδώ, σε αυτό το «γήπεδο», ο ΠΑΟΚ επιτέλους «σκοράρει στις καρδιές των θεατών», όπως λέει κάποια στιγμή ο Μπακιρτζής.

INFO: «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ, μια ιστορία του Σταθμού Λαρίσης» (Θέταρο Τέχνης Κάρολος Κουν: Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ.: 210-3222464, 210-3236732. Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Πεμ-Σαβ 21.15, Σαβ 18.15, Κυρ 20.00. Τιμές εισιτηρίων: €10, €15, €20).
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News