Μια και τα τελευταία χρόνια διανύουμε περίοδο διαδοχικών απογοητεύσεων, το Protagon, στο πλαίσιο της κοινωνικής προσφοράς του και προσπαθώντας να ελαφρύνει το βάρος έστω από τις μικρές, καθημερινές απογοητεύσεις, σας παρουσιάζει σήμερα, μετά από επισταμένη έρευνα, τους χρυσούς κανόνες της επιλογής του σωστού καρπουζιού.
(Οι τυχόν καγχάζοντες ή δεν μετέφεραν δεκάκιλο κολοκυθοκάρπουζο μέσα στη ζέστη ή υποτιμούν τις μικρές αλλά όχι ανεπαίσθητες πίκρες).
Ο σωστός υδροπέπων ελληνιστί (μη το ζητήσετε έτσι απ’ τον καρπουζά-κρατάει μαχαίρι), εκ του τουρκικού karpuz ή του περσικού xarbuz, με 92% νερό και 8% σάκχαρα και βιταμίνες, είναι ζήτημα προς επίλυση για δυνατούς λύτες. Η ορθή επιλογή εμπεριέχει μυστήριο και αινιγματικότητα ανάλογη με τις μοιραίες γυναίκες των πλέον φημισμένων νουάρ ιστοριών της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ποια Λωρήν Μπακώλ, μπρος στην πρασινολαχανί θεά…
Η διαδικασία της επιλογής του σωστού καρπουζιού είναι καθαρά ερωτική προσέγγιση αλλιώς άσε να διαλέξει κανείς άλλος.
- Από την όψη πιάνεται… Βλέπεις κι έλκεσαι. Το καρπούζι θα πρέπει να είναι σφιχτό, συμμετρικό, με σωστές καμπύλες και αναλογίες, χωρίς μεγάλα σημάδια ή ουλές (εκτός αν σας γοητεύουν). Μερικές γρατσουνιές δε βλάπτουν αλλά η έλξη της παγωμένης φαντασίωσης είναι το πρώτο και κυρίαρχο. Η στιλπνή επιδερμίδα, οι κυματιστές καμπυλώσεις, η έντονη αντίθεση του σκούρου με το ανοιχτό πράσινο χρώμα της φλούδας είναι στοιχεία όχι αμελητέα.
- Το κοτσάνι: Η σύνδεση με το φυτό-μητέρα (και κάντε ελεύθερα αναγωγές σ’ ό, τι πεθερά προαιρείσθε) είναι βασικό κριτήριο επιλογής. Το υπόλειμμα κοτσανιού θα πρέπει να ‘ναι φρέσκο και πρασινωπό αλλιώς, αν έχει μαραθεί, μάλλον έχει πολύ καιρό κομμένο το φρούτο.
- Ναι, το μέγεθος παίζει ρόλο. Στα XL μεγέθη υπάρχουν πολλές πιθανότητες να πετύχεις καλό καρπούζι. Τα μικρά βολεύονται ευκολότερα στο ψυγείο αλλά το μείζον είναι η απόλαυση και δεν ισχύει επί του υδροπέπονος το περί των ευμεγεθών αγγουριών λεγόμενο: άλλος το τρώει και δροσίζεται κι άλλος…για Χίο τράβηξε.
- Σήκωσέ το…το τιμημένο: Τα ώριμα καρπούζια έχουν περισσότερο νερό, άρα ένα ώριμο καρπούζι είναι βαρύ κι, αν είναι μεγάλο και δεν είναι και τόσο βαρύ, κάτι δεν πάει καλά. Μη σκεφτείτε να διαλέξετε καρπούζι χωρίς κουκούτσια (δεν είναι οργανικά)— όλα έχουν και τη φύρα τους, μέχρι κι η Λωρήν Μπακώλ πιστόλι κρατούσε.
- Γύρισέ το…τιμημένο: Στην ερωτική διαδικασία επιλογής καρπουζιακού συντρόφου, η οπισθέλκουσα θέαση του αντικειμένου του πόθου βαρύνει ιδιαίτερα. Ελέγξετε επισταμένα τα οπίσθια του υδροπέπονος ώστε ο απαραίτητα ελκυστικός πάτος να έχει κιτρινωπό χρώμα, η έλλειψη του οποίου προδίδει πως το φρούτο κόπηκε πρόωρα χωρίς να ωριμάσει. Δυστυχώς τα καρπούζια, όπως και οι σύντροφοι, δεν ωριμάζουν καθόλου, μετά την παραλαβή τους.
- Άκουσέ το…το αναποδογυρισμένο: Η διαδικασία γίνεται kinky καθώς κάποια μπατσάκια στον πάτο του καρπουζιού χρειάζονται. Έτσι παράγεται ο καρπουζοήχος από την σκληρή φλούδα και το ώριμο περιεχόμενο, με ένα είδος φυσικού καρπουζιακού reverb, μια μικρή ηχώ δηλαδή, που θέλει χρόνο κι άσκηση, είναι αλήθεια, για να εντοπίσεις τη σωστή. Χτύπα αλλά μην περιμένεις απάντηση εεε…
Αν όλα αυτά βέβαια φαίνονται λίγα για την αντιμετώπιση του μείζονος θέματος, για τους μανιακούς της τεχνολογίας, ήδη υπάρχει εφαρμογή για iPhone, που βάζεις δεδομένα (χρώμα, βάρος, ήχο – ναι, κι εδώ μπατσάκια…) και βγαίνει απάντηση: πχ «άσε κάτω την κολοκύθα, ρε γκαντέμη»…
Οι συντηρητικοί καρπουζοεπιλογείς ενδεχομένως θα έχουν να αντιπροτείνουν καρπουζά-«όλα τα σφάζω» (σιγά μη βρείτε τέτοιον) ή ακόμη και αγορά μισού καρπουζιού από σούπερ μάρκετ. Είναι αποδεκτές κι αυτές οι λύσεις, που όμως αφαιρούν το σασπένς, την αγωνία και τη χαρά της διαδικασίας, τη σπουδαία στιγμή που το μαχαίρι μπήγεται και ακολουθεί η ανακούφιση ή η απογοήτευση.
Γιατί πέρα από τις συμβουλές, τους κανόνες και την εμπειρία, και για τα καρπούζια ισχύει τελικά εκείνη η αρχαία ρήση για τις γυναίκες: Νομίζεις πως διαλέγεις εσύ, στην πραγματικότητα εκείνα σε διαλέγουν.