Τα γηρατειά δεν κάνουν καλύτερο τον άνθρωπο. Κοντά στην όποια αλήθεια του τον πάνε. Ξεβράζουν όλο του το εσώψυχο με μιας. Ατιμο πράγμα το να γερνάς. Μακάρι να το ξεγελάσεις. Ας πούμε, να καταφέρεις να μεγαλώσεις χωρίς να γεράσεις. Να κατακτήσεις μυαλό και ψυχή ευρύχωρη και η ματιά σου να έχει γλύκα. Να χωράς γενικά… Ιδέες, σκέψεις, «σύγχρονα». Ιδίως τα σύγχρονα να τα αντιμετωπίζεις σαν το μεγάλο «Bonus» του ότι ζεις! Οτι έχουν ενδιαφέρον για να τα μελετήσεις, όχι, κατ΄ανάγκη να τ’ ασπαστείς, γιατί τότε υποκρίνεσαι τον νέο κι αυτό είναι αστείο. Να μην κολλώνεις σε διαψεύσεις και μετατοπίσεις. Να μην καταδέχεσαι να κρύβεις την προσωπική σου ζωή αλλά ούτε και να την προσφέρεις βορά στον κάθε μαλάκα. Να έχεις, ρε παιδί μου, σε όλα, ένα δικό σου κατακτημένο μέτρο-άμετρο. Σε ποια ηλικία γερνάει ο άνθρωπος; Αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Μπορεί να γεννηθείς και γέρος. Το πότε κακογερνάει ο άνθρωπος είναι πιο εύκολο να το προσδιορίσεις. Oταν αποκτάει η ψυχή του την γκριμάτσα της γρουσουζιάς του. Οταν τρελαίνεται να παίζει τον ρόλο μαντατοφόρου κακών νέων, τα οποία φτάνει σε σημείο ακόμα και να τα «κατασκευάζει», προκειμένου στην αναμετάδοση να διεγείρει το ενδιαφέρον του απέναντι φοβισμένου. Ο,τι «για κακό», τον αφορά σχεδόν καβλωτικά. Οταν θεωρεί ότι τα ξέρει όλα.
Διάβασα το άρθρο του Λάκη Λαζόπουλου. Ενα 24ωρο μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για «Καλωσόρισμα». Δεν έχω καμία πρεμούρα να σας μιλήσω για τον Λάκη του κάποτε, όπως κάνουν όσοι για εκείνον γράφουν. Ντε και καλά να του θυμίζεις, ό,τι αυτός κόπιασε για να ξεχάσει; Ο Λάκης Λαζόπουλος του προσωπικού του Τσαντιριού έγραψε το κάτωθι άρθρο. Μελετήστε τα τοξικά του! Τελικά υπάρχει μεγαλύτερο δράμα από το να γερνάς. Το να κακογερνάς.
Τι ζει ετούτη η χώρα στα στερνά ενός ολόκληρου συστήματος! Εσπευσε για την σωτηρία της ένας Πρωθυπουργός γέρων που επέλεξε να τον εκπροσωπεί ένας κακογερασμένος γέρων. Το λες ταιριαστό! Αλλά τι γήρας, Θεέ μου, πάνω στο γήρας!
«Αυτή η φάτσα καρτούν, ξεπατικωτούρα ενός άσχημου παρελθόντος», «Η Ευρώπη προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από το άρμα του νεοφιλελευθερισμού και του Θατσερισμού, και η Νέα Δημοκρατία επιλέγει τον μικρό Σόιμπλε, για τη θέση του Αρχηγού της Νέας μεν, αλλά καθόλου Δημοκρατίας δε», «Ο γιός του αποστάτη του κέντρου, έρχεται να παραστήσει τον επιστάτη του», «Η ΝΔ νοικιάστηκε από την Μέρκελ και τον Σόιμπλε να έχουν κι αυτοί ένα δικό τους κόμμα στην Ελλάδα», «Στην Ελλάδα ο άνθρωπος ακόμα κοιμάται όρθιος», «Λαικοποίησε το προφίλ του, πηγαίνοντας στην Τατιάνα, μίλησε για την προσωπική του ζωή, προσπάθησε να μιλήσει σε νεότερο κοινό. Ο κόσμος δεν έχει ζωή. Ζει μέσα από την τηλεόραση», «Στο μήνυμα, αμέσως μετά την εκλογή, τον είδα χαρούμενο και συγκρατημένο. Φαίνεται εκδικητικός άνθρωπος, εξόχως τιμωρητικός, με Άδωνη και Μουρούτη θα ξαναπιάσουν δουλειά, θα ανοίξουν πάλι τα υγρά και σκοτεινά υπόγεια της πολιτικής εξόντωσης των αντιπάλων». «Ο μικρός Σόιμπλε είναι εδώ. Με μια διαφορά. Στα καροτσάκια θα ανέβουν οι άνθρωποι του δημοσίου. Ο Κυριάκος ετοιμάζεται να σπρώξει στον γκρεμό αυτούς που περισσεύουν», «Είναι υπηρέτης της τρόικας. Χωρίς αυτούς δεν αναπνέει, δεν θα του δώσουν οξυγόνο. Χωρίς αυτούς δεν ζει», «Σε κάθε περίπτωση ο γέρο-Μητσοτάκης είναι εδώ. Ε, ναι λοιπόν. Είναι ένας πολιτικός βρικόλακας. Οφείλουμε να του προσφέρουμε από μόνοι μας το αίμα μας».
Τι ζει ετούτη η χώρα στα στερνά ενός ολόκληρου συστήματος! Εσπευσε για την σωτηρία της ένας Πρωθυπουργός γέρων που επέλεξε να τον εκπροσωπεί ένας κακογερασμένος γέρων. Το λες ταιριαστό! Αλλά τι γήρας, Θεέ μου, πάνω στο γήρας! Φτάνεις να ελπίζεις στον επιτέλους θάνατο ενός τεράστιου, μακροχρόνιου κύκλου φθηνού λαϊκισμού. Κάτι για να γεννήσει η τερατώδης φύση της ιστορίας νέο.