Η Θεσσαλονίκη κοιμήθηκε μες τη μιζέρια. Όλος ο νομός ήταν χωρίς λεωφορεία για 9η μέρα, λόγω της επίσχεσης εργασίας των εργαζομένων – και μπράβο τους, υπό μια έννοια, διότι έχουμε (όλοι μας) δώσει τη δυνατότητα στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης να κρατά μια πόλη όμηρο. Δεν έχουμε και χωρίς κανένα άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς: ούτε καραβάκια, ούτε μετρό, ούτε τραμ – και μπράβο μας, υπό μια έννοια, μιλάμε για κατόρθωμα!
Ο δήμος Θεσσαλονίκης ήταν γεμάτος σκουπίδια, λόγω μη αποκομιδής, καθώς οι συμβασιούχοι στην καθαριότητα προχώρησαν σε κινητοποιήσεις – και μπράβο τους, υπό μια έννοια, γιατί έλαχε σε αυτούς να πληρώσουν τις παραλείψεις και την ψηφοθηρία των πολιτικών. Συνυπολόγισε κι ότι τις τελευταίες ημέρες, λόγω ζημιών σε υποδομές της Εταιρίας Υδρευσης κάποιες περιοχές έμειναν χωρίς νερό – και μπράβο μας, υπό μια έννοια, διότι ψηφίσαμε πριν από τρία χρόνια σε ποσοστό 98% να είναι δημόσιο το νερό, σε μια παρωδία που ονομάστηκε «δημοψήφισμα».
Το πρωί της Τετάρτης, τα λεωφορεία βγήκαν στους δρόμους, καθώς οι εργαζόμενοι πήραν διαβεβαιώσεις ότι θα τους καταβληθούν τα οφειλόμενα. Ξαφνικά, σαν να μπήκε στη θέση του το μεγαλύτερο μέρος ενός παζλ. Αν και μειωμένα τα πρωινά δρομολόγια, ήταν εμφανής η ανακούφιση για την ύπαρξή τους στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Επίσης, βγήκαν τα απορριμματοφόρα κι άρχισαν να μαζεύουν σκουπίδια. Εδώ κι αν μιλάμε για ανακούφιση! Οι δρόμοι που χθες το απόγευμα έμοιαζαν τριτοκοσμικοί, σήμερα απέκτησαν και πάλι την συνήθη εικόνα τους.
Βγήκαν και τα φορτηγάκια για να μαζεύουν ογκώδη αντικείμενα, με αποτέλεσμα κάτι λεκάνες, πλακάκια και κόντρα πλακέ που ήταν για μέρες παρατημένα στα πεζοδρόμια, να βρουν τη θέση τους στο δρόμο για τα σκουπίδια.
Εκτός αυτού, εμφανίστηκαν και συνεργεία του δήμου Θεσσαλονίκης να επιδιορθώνουν σπασμένα πεζοδρόμια στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης, την οδό Τσιμισκή.
Εβλεπα την εικόνα και δεν την πίστευα. Μια εικόνα κανονικότητας, έπειτα από μέρες ξεχαρβαλώματος μιας ολόκληρης πόλης. Λες και ήμασταν κλειστά λόγω πένθους και ξαφνικά ανοίξαμε και σας περιμένουμε! Πώς έγινε το θαύμα; Μήπως να ευγνωμονούμε τον κ. Τσίπρα (κυρίως αυτόν, ως κυβερνώντα) και τον κ. Μητσοτάκη που θα ανέβαιναν σήμερα στην πόλη μας; Μήπως Σπίρτζης, συνδικάτα και λοιποί ιθύνοντες έδιναν εξετάσεις στους υψηλούς επισκέπτες μας;
Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η εικόνα «κλειστόν λόγω πένθους» δεν θα επαναληφθεί, και μάλιστα σύντομα. Ούτε με τα λεωφορεία λύθηκε το πρόβλημα οριστικά, ούτε με τους συμβασιούχους της καθαριότητας. Για μια ακόμη φορά, μπράβο μας, θέλει πολλή προσπάθεια για να καταφέρουμε να κρατιόμαστε stand by, τόσος κόσμος, για τόσο πολύ καιρό, περιμένοντας την επόμενη εικόνα παράλυσης της πόλης μας.