Δύο συμμαθητές από το γυμνάσιο που μεγάλωσαν, έγιναν ανήσυχοι μουσικοί, δημιούργησαν μια κοινή μπάντα παραμένοντας μέχρι σήμερα πιστοί φίλοι. Αυτή είναι η ιστορία του Γιώργου Μυλωνάκαι του Ευριπίδη Ζεμενίδη σε μία πρόταση. Σιγά μη φτάνει για να περιγράψεις αυτό το «αχτύπητο δίδυμο» η φήμη του οποίου ταξιδεύει καθημερινά στο myspace κι από «στόμα σε στόμα».
Δε θα μπορούσα να δω τον έναν ξεχωριστά από τον άλλο. Κι όχι γιατί ταυτίζονται. Τουναντίον. Διαφέρουν ολοφάνερα. Διαφωνούν αλλά αισθάνονται απέραντο σεβασμό ο ένας στην αισθητική του άλλου και ασφάλεια όταν δουλεύουν μαζί. Κι αυτό το “δίχτυ” όπως συμφωνούν, μαλακώνει την εγγενή ανασφάλεια της καλλιτεχνικής τους φύσης.
Ο Ευριπίδης δηλώνει πρώτα από όλα μουσικός. Κι ας έχει μια καταπληκτική δισκογραφική δουλειά, το “Νηπιαγωγείο Αργά”. Προτιμά να μένει ένα βήμα πίσω. “Μου αρέσει περισσότερο να επηρεάζω τη φάση ως μουσικός την ώρα του live, όσο ο Γιώργος βγαίνει μπροστά”. Ο Γιώργος αναλαμβάνει το παιχνίδι με το κοινό. Εξωστρεφής και αεικίνητος επί σκηνής, είναι ένας έξοχος επικοινωνιακά “μπαλαδόρος”. Κάτι ξέρει βέβαια από ποδόσφαιρο αφού αυτό ήταν το παιδικό του όνειρο.
Για αυτό κι όταν τον ρωτώ αν έχει σκεφτεί τι δουλειά θα έκανε αν κάποια στιγμή έληγε η βιοποριστική σχέση του με τη μουσική, πετάγεται ο Ευριπίδης και γελώντας απαντά άντ’ αυτού “ποδοσφαιριστής” για να συμπληρώσει αμέσως ο Γιώργος “ή παπάς”! Η βιοποριστική σχέση με τη μουσική αποτελεί και για τους δύο ένα συνεχές άγχος και μια πρόκληση. Όταν πριν λίγα χρόνια ο Ευριπίδης αναγκάστηκε να δουλέψει σε μια εταιρία αυτοκινήτων, έκανε μήνες να πιάσει την κιθάρα του. Όταν το έκανε, την ένιωσε “ξένο σώμα”. Την άλλη μέρα παραιτήθηκε και υποσχέθηκε να μην ξανανιώσει ποτέ έτσι.
Από τα χρόνια της σχολικής τους μπάντα και των live στα κλαμπάκια μέχρι σήμερα, έχουν δουλέψει πολύ, έχουν προχωρήσει. Μαζί κι ο καθένας μόνος του. Κι οι δύο έχουν στα βιογραφικά τους σπουδαίες συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες. Ξεχωρίζω όμως εκείνη με το Διονύση Σαββόπουλο. “Όταν βρεθείς να ζεις ένα όνειρο ζωής δίπλα σε μια προσωπικότητα σαν του κ. Σαββόπουλου, υπάρχει ο κίνδυνος της απομυθοποίησης. Με εκείνον συμβαίνει το αντίθετο ακριβώς”, λέει ο Ευριπίδης ο οποίος συμπληρώνει πως ακόμη και μετά από δύο λεπτά μιλώντας στο τηλέφωνο με το Σαββόπουλο, νιώθεις ότι κερδίζεις εφόδια, “όταν σε συμβουλεύει για ένα πρόβλημα σου ή όταν απλά σου λέει ένα αστείο”.
Κερδίζουν όμως κι όταν συνομιλούν με τους 18ρηδες, τους 20ρηδες και τους 25ρηδες οι οποίοι αποτελούν το βασικό κορμό του κοινού τους. Διαφωνούν με το τσιτάτο περί “γενιάς του καναπέ”. Γουστάρουν το νεαρόκοσμο, στο ένστικτο και τα αντανακλαστικά του οποίου πιστεύουν αμφότεροι. Θυμούνται το φορτισμένο κλίμα στα live τους τις νύχτες του Δεκεμβρίου του 2008. Η απορία και ο θυμός των παιδιών έφτανε στη σκηνή κι οι ίδιοι μούδιαζαν όταν έπαιζαν τραγούδια με κοινωνικές αναφορές αφού ένιωθαν την ένταση να τους κόβει τα πόδια. Ήξεραν όμως ότι έπρεπε να κρατήσουν τις τόσο εύθραυστες ισορροπίες εκείνων των ημερών.
Αντί για τη νταρκίλα, επιλέγουν το γέλιο και το σαρκασμό. Στη μουσική και τη ζωή τους. Πως αλλιώς θα κατάφερναν να χωρέσουν το κέφι τους στην ξεκαρδιστική “Rasta Susta” και την καυστική “ Μόδα” . Δεινοί ατακαδόροι δε σταματούν λεπτό είτε να ανταλλάσσουν μεταξύ τους πειράγματα, είτε άψογα κουρδισμένοι να πειράζουν εμένα. “Είμαι ματζοράκιας. Θα ήθελα να μου βγει κάποια στιγμή ένας νταλκάς στα τραγούδια μου, αλλά ακόμη δεν έχει μου έχει προκύψει” παραδέχεται ο Γιώργος. Προς το παρόν του ταιριάζει καλύτερα το ευαίσθητο αλλά και διασκεδαστικό “Θα’ ρθω να στο πω” . Ούτε όμως στα πιο τρυφερά τραγούδια του Ευριπίδη θα βρεις υποψία μιζέριας. Θα βρεις όμως σίγουρα, μια πλευρά του εαυτού σου. Όπως στο “Δρόμο“, ένα τραγούδι του που ερμηνεύει ο Λεωνίδας Μπαλάφας και το οποίο εκφράζει το πιο γλυκό παράπονο μέσω μιας ψευτοτσατίλας. Σαν αυτή που έχεις κι εσύ, όταν ο έρωτας δε σου κάνει όλα τα χατίρια.
Ούτε που τους ρώτησα πως “την παλεύουν” και είναι τόσο υπέροχα συμβατοί μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν manual σε αυτά τα ταιριάσματα. Ας μου επιτρέψουν όμως να μαντέψω ότι το μικρό τους μυστικό βρίσκεται σε εκείνους τους στίχους τους που πάνε κάπως έτσι “πριν τελειώσει το τραγούδι, πάμε απ’ την αρχή ξανά”…
Και διαισθάνομαι ότι μαντεύω σωστά.
Ο Γιώργος Μυλωνάς παρέα με τον Ευριπίδη Ζεμενίδη θα εμφανιστεί ζωντανά την Παρασκευή 30 Απριλίου στο “Οξυγόνο live” στην παρουσίαση του δεύτερου δίσκου του, “Liberta”. Οι δυο τους μαζί με το Σπύρο Γραμμένο και τη μπάντα τους, θα εμφανίζονται τις Τετάρτες του Ιουνίου στο “ΚΟΟ ΚΟΟ club”.