Έβλεπα τον Μουρίνιο στο τέλος του μεγάλου αγώνα με την Μπάγερν στο Santiago Bernabeu και σκεφτόμουν αν ποτέ θα δούμε τέτοιον προπονητή στην Ελλάδα. Μετά από λίγο άρχισα να ελπίζω πως όχι, γιατί δεν μας αντέχω όταν έρχονται οι αυθεντίες στην χώρα μας. Είμαστε τόσο πολύ-αυθεντίες που θα βρίσκαμε λόγους να τον κράξουμε.
1ον: Γιατί είναι αλαζόν και υποτιμητικός για τον αντίπαλο. Το να ξέρει ότι είναι ο καλύτερος και να του αρέσουν τα παιχνίδια του μυαλού δεν θα το σκεφτούμε ως πιθανότητα.
2ον: Γιατί νομίζει ότι είναι γόης. Έλα μωρέ τώρα, τι να μας πουν οι γυναίκες;
3ον: Γιατί δεν θα πάρει το Champions League με ελληνική ομάδα. Έλα μωρέ ποιος νομίζει ότι είναι; Εδώ να δω την μαγκιά του. Με τους παιχταράδες που είχε στην Ίντερ θα το έπαιρνα κι εγώ.
4ον: Γιατί θέλει να είναι μεγαλύτερη φίρμα από την προεδράρα της ομαδάρας. Και τι λέει που τον αγαπήσανε και τον αναγνώρισαν ως πρωταγωνιστή των επιτυχιών οι πρόεδροι και οι παίχτες των προηγούμενων ομάδων του; Δεν πιάνουν μία μπροστά στους δικούς μας.
5ον: Γιατί θα έχει ύφος σα να είμαστε ποδοσφαιρικά υπανάπτυκτοι. Ποιοι εμείς; Οι πρωταθλητές Ευρώπης; Βέβαια τον Ρεχάγκελ θα συνεχίζουμε κι αυτόν να τον κράζουμε.
Νομίζω ότι ο φίλτατος Ζοζέ κάνει έγκλημα κατά της καριέρας του που θα πάει στην Ρεάλ Μαδρίτης. Εδώ έπρεπε να έρθει. Αυτή είναι πρόκληση κύριε Μουρίνιο. Άντε μπράβο!