Το άτιμο το «Like», στο λαιμό μου στάθηκε, από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας. Τόσο φρικτά ρηχό, τόσο αλλού γι΄αλλού, τόσο φθηνά αυτάρεσκο ανάλογα την περίπτωση. Τόσο αμήχανα που έχω αισθανθεί άπειρες φορές πατώντας την κενότητά του! «Πέθανε ο πατέρας μου» έγραφε κάποιος (βέβαια με πιο συναισθηματικό τρόπο από αυτό)… Like για συμπαράσταση εμείς. Τι ντροπή, Θεέ μου! «Ενδιαφέρον αυτό που γράψατε». Και ‘γω; Like? Τι like και τον κακό μου τον καιρό; Υπήρχε περίπτωση να πω, σε κάποιον που με τιμάει δηλώνοντας μου ότι με διαβάζει, «μ΄αρέσει»; Δεν είναι το πιο ψωνισμένο ψώνισμα ανθρώπου;
Σε κάθε μου συνομιλία στο Facebook, αν με ρωτήσεις ποια λέξη μου έλειπε περισσότερο, θα σου απαντούσα το «Ευχαριστώ». Είναι μέσα στις λέξεις που μου λείπουν γενικώς… Η καλημέρα, το συγγνώμη, το ευχαριστώ… Και κάποια στιγμή ήρθαν τα όμορφα μαντάτα! Διεύρυνε το FB το like του. Νάχουμε κι άλλα «συναισθήματα» να ξοδεύουμε. Εντάξει! Eχασαν κι οι έννοιες το νόημά τους.
Περισσότερα προσωπάκια από ανθρωπάκια θα διαθέτουμε στα εργαλεία της συνεννόησής μας. Μιας συνεννόησης ενός «περίπου» μας. Την έκανα χαρά την ανακοίνωση! Να δεις, θα μπει το «Ευχαριστώ» στην ιντερνετική ζωή μας. Στον κόσμο του φατσοτέφτερου, όπως το ονομάζει ο ευφυής φιλαράκος μου, Στάθης Παχίδης. Κι έκανα, που λες, χαρά. Μέχρι που ήρθα φάτσα κάρτα με τους καινούργιους κωδικούς μας… «Τέλειο», «Χαχα», «Ουάου», «Λυπάμαι», «Eλεος».
Εντάξει, το «Λυπάμαι» θα πιάσει τόπο. Θάχουμε να κλαίμε τους μακαρίτες μας με περισσότερη αξιοπρέπεια. Αλλά εκείνο το έρμο «Ευχαριστώ», ούτε κι αυτή τη φορά φαίνεται, κρίθηκε αναγκαίο…
Τού έριξε στ΄αφτιά ένα σαχλότατο «Ουάου». Αυτό κέρδισε τη μάχη. Πήρε τα ηνία. Iσως για να μας θυμίζει, σαχλομαγκάκια της δεκάρας, αρχιδοσούρτες της πεντάρας και μια εποχή, πολύ πρόσφατη εποχή, τζούφιων λεονταρισμών. Μπορεί απλώνοντας το σκεπτικό μου, η έλλειψη του «Ευχαριστώ» να καθρεπτίζει, την ίδια ακριβώς εποχή. Αυτή που δεν χρωστάμε ευχαριστώ σε κανέναν, ενώ μας χρωστάει όλη η ανθρωπότης. Βρε, μήπως αυτή η εποχή είναι όλες μας οι εποχές;
ΥΓ: Βεβαίως γνωρίζω ότι τα συγκεκριμένα εικονίδια είναι παγκόσμιας χρήσης. Χωρίς ευχαριστώ… τα λες «αχάριστα» τα χρόνια για όλην την ανθρωπότητα.