Δέκα απλοϊκές σκέψεις στο μυαλό

Δέκα απλοϊκές σκέψεις που στοιχειοθετούν τη συλλογική «καλλιτεχνική» μας συνείδηση και, ταυτόχρονα, μας καθιστούν, αντί για κράτος, μια αδιάκοπη πρόζα. 

Ανδρέας Ζαμπούκας

Η αντίληψη που έχουμε για τα πράγματα πρέπει κανονικά να αλλάζει ευθέως ή και αντιστρόφως ανάλογα με την εξέλιξή τους. Για παράδειγμα, αν κάποτε δεν φορούσαμε ζώνη στο αυτοκίνητο και τώρα φοράμε. Αν καπνίζαμε μέσα στα νοσοκομεία και τώρα δεν το κάνουμε, αν αγνοούσαμε στοιχειώδη οικονομικά μεγέθη και τώρα τα καταλαβαίνουμε και αν κάποτε ψηφίζαμε «μεσσίες» αλλά τώρα γελάμε, όταν τους βλέπουμε καβάλα στο πράσινο άλογό τους…

Ας υποθέσουμε ότι μια σημαντική μειοψηφία συνειδητοποιεί τα παραπάνω ως συνεχείς κοινωνικές και πολιτισμικές κατακτήσεις. Ας υποθέσουμε πως οι λιγότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται την αξία τού να ανήκεις στον δυτικό κόσμο. Κάποια πράγματα όμως, μένουν καρφωμένα στη συνείδηση του μέσου ανθρώπου και δεν αλλάζουν ποτέ.

Βρήκα δέκα απλοϊκές σκέψεις που στοιχειοθετούν τη συλλογική «καλλιτεχνική» μας συνείδηση και, ταυτόχρονα, μας καθιστούν, αντί για κράτος, μια αδιάκοπη πρόζα. 

Όλες αυτές οι παραπάνω σκέψεις συνιστούν τον πυρήνα της νεοελληνικής συνείδησης. Αυτήν πρεσβεύουν οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας του πλήθους των Ελλήνων για να μπορούν να επικοινωνούν μαζί του και αυτή διαιωνίζουν, διαγράφοντας το ύφος και την παρεκβατική πορεία του έθνους στον δυτικό κόσμο. Η εξουσία είναι πάντα το ζητούμενο και το μέλλον «ανεπαισθήτως αβέβαιον»…