Δείτε εδώ τις φωτογραφίες της Μυρτώς Πολίτη.
Δεν ζω στο Λονδίνο και δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν θα ήθελα να μένω μόνιμα εκεί. Υπάρχει ωστόσο μια γειτονιά στα βόρεια της πόλης που την κουβαλώ μαζί μου όπου κι αν είμαι. Το Camden Town, το οποίο είναι ξακουστό για το σύμπλεγμα των ανοιχτών και κλειστών αγορών που κάθε Κυριακή πλημμυρίζονται από επισκέπτες. Δεν πρόκειται απλά για ένα μεγάλο και πανέμορφο παζάρι αλλά για μία αληθινά ζωντανή “πολυεθνική “γειτονιά.
Για τους λόγους που ακολουθούν λίγες ώρες εκεί ισοδυναμούν με μια μικρή αλλά πολύτιμη απόδραση. Γιατί το Camden Town παραμένει φωτεινό και πολύχρωμο παρά τη μόνιμη μουντάδα του λονδρέζικου καιρού. Γιατί εκεί το ψιλόβροχο δεν είναι εκνευριστικό. Γιατί εκεί κυκλοφορούν τα πιο όμορφα και τα πιο ευγενικά φρικιά του κόσμου τα οποία μπορεί να σου ζητούν μία λίρα για να σε αφήσουν να τους φωτογραφίσεις αλλά όταν την παίρνουν σου λένε “Thank you very much, darling”! Γιατί εκεί βλέπεις επιτέλους χαλαρούς και χαμογελαστούς τους Άγγλους να βολτάρουν με την κυριακάτικη εφημερίδα στο χέρι.
Γιατί το Camden-όπου βρίσκονται τα στούντιο του MTV- είναι σημείο αναφοράς στη βρετανική κι όχι μόνο μουσική σκηνή. Ο Bob Marley έζησε εκεί, ο Prince είχε μπουτίκ, οι Pulp και οι Lush το αναφέρουν σε στίχους ενώ λίγες ώρες μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε μέρος της αγοράς πριν δύο χρόνια, η Amy Winehouse στην τελετή των Grammy, ούρλιαζε : “Camden Town ain’t burning down!”.
Γιατί εκεί οι τουρίστες γίνονται ένα με την περιοχή. Γιατί εκεί ακούς μόνο γέλια. Γιατί οι μυρωδιές των φαγητών από τις υπαίθριες κινέζικες, αφρικάνικες, μαροκινές, ισπανικές, ινδικές, αργεντίνικες και ταυλανδέζικες καντίνες σε ταξιδεύουν στις άκρες της γης. Γιατί η δυνατή μουσική που ακούγεται μέσα από τα μαγαζιά, χορογραφεί τα βήματά σου.
Γιατί όσοι δουλεύουν στην αγορά του Camden θέλουν να σε εξυπηρετήσουν και στο δείχνουν. Γιατί χαίρεσαι να χάνεσαι στο λαβύρινθο της σκεπαστής αγοράς ψάχνοντας έθνικ αντικείμενα για το σαλόνι σου, vintage αξεσουάρ για τη ντουλάπα σου και σπάνια βινύλια για τη δισκοθήκη σου.
Γιατί στην πρόσφατη επίσκεψή μου στο Λονδίνο, μόνο εκεί δεν απολογήθηκα για την καταγωγή μου. Αντίθετα, στο κέντρο της πόλης, χρειάστηκε να απαντήσω σε σχόλια του τύπου: “Ελληνίδα, ε; Τα έχετε κάνει σκατά με την οικονομία σας εκεί κάτω “και “Εσείς οι Έλληνες έχετε λεφτά να παραγγέλνετε κοκτέιλ;”.
Γιατί μόνο εκεί έχω λόγο να σκεφτώ “Thank God, it’s Sunday”!