Φεβρουάριος 2016, Λονδίνο. Ο Τσίπρας συζητά με τον Κάμερον για τη Συρία. Πιθανότατα του λέει ότι «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα»... | Photo by Dan Kitwood - WPA Pool/Getty Images/ Ideal Images
Απόψεις

Να ‘ναι καλά ο Αλέξης που με εξοικείωσε με όλα

Η φράση-κλισέ του Τσίπρα, «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα», μας προετοιμάζε κάθε φορά για ένα ακόμα παιχνίδι με τη φωτιά. Ετσι τώρα με το Brexit, είμαστε πολύ καλά προετοιμασμένοι
Ρέα Βιτάλη

Oλους τους Πρωθυπουργούς τους χαρακτηρίζει μια φράση. Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Ανήκομεν εις την Δύσην» όταν έδινε τον προσωπικό του αγώνα για να μπούμε στην ΕΟΚ και στα στερνά του «Καιρό τώρα η χώρα μου μοιάζει με ένα απέραντο φρενοκομείο» (Καλά εσύ πέθανες νωρίς!).

Ανδρέας Παπανδρέου: «Εξω από ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Περιέργως, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μας έβγαλε κάποτε από το ΝΑΤΟ, εν αντιθέσει με τον Ανδρέα που μας κράτησε μια χαρά και στα δυο «συνδικάτα».

Κώστας Καραμανλής της Ραφήνας «Τέρμα οι νταβαντήδες». Γεώργιος Παπανδρέου: «Λεφτά υπάρχουν». Τσίπρας; Ουυυυυ! Ας επιλέξω για το σημερινό μου κείμενο, το, «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Το πρωτοάκουσα όταν έστελνε τον Βαρουφάκη με τους σηκωμένους γιακάδες να διαπραγματευτεί και να πετάξει έξω την Τρόικα και τον Ντάισελμπλουμ.

Αντιμετωπίζω τις φιλότιμες προσπάθειες όλων, να μου μεταδώσουν την καταστροφή που προμηνύει η απόφαση των Αγγλων. Και ξέρετε κάτι; Επιασα τον εαυτό μου να μονολογεί τη φράση του Αλέξη: «Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα»

Ομολογώ, έκτοτε, με το που άκουγα «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα» σφιγγόταν το στομάχι μου και ετοιμαζόμουν για χοντρό (κάθε φορά) παιχνίδι- δράμα. Ηταν κάτι σαν τον «Μπαμπούλα» της παιδικής μας ηλικίας. Κάτι απολύτως απροσδιόριστο που όμως το τρέμαμε. Αλλά είχε ο Αλέξης τον τρόπο του. Τη στοργική έγνοια του για όλους μας. Το έβαλε πείσμα και σκοπό να μας ξεφοβίσει. Να μας ξεθαρρέψει. Είδαμε και τι δεν είδαμε!  Και κάθε φορά «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα» επέμενε. Χορτάσαμε παιχνίδι με τη φωτιά. Θα καούμε – δεν θα καούμε; Καήκαμε μια χαρά! Πλην ζωντανοί-νεκροζώντανοι και με 86 δις ευρώ στην πλάτη… Συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Παρακολουθώ τα γεγονότα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα αχαρτογράφητα νερά του μέλλοντός τους και το «εξ αγχιστείας» μέλλοντός μας. Με σέβας αντιμετωπίζω τις φιλότιμες προσπάθειες όλων, να μου μεταδώσουν την καταστροφή που προμηνύει η απόφαση των Αγγλων. Και ξέρετε κάτι; Επιασα τον εαυτό μου να μονολογεί τη φράση του Αλέξη: «Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Οπως ακριβώς κάτι γριές που έζησαν πόλεμο και κακουχίες και δεν καταλαβαίνουν τίποτα! Οπως ακριβώς κάτι γριές που νοιώθουν ότι τα είδαν όλα για όλα και τίποτα δεν μπορεί πια να τις τρομάξει. Οπως ακριβώς κάτι γριές που διατηρούν μια στωικότητα κατασταλαγμένης σοφίας. Γιατί γνωρίζουν, ότι το μόνο που αληθινά μετράει, είναι ότι έχουν την ύψιστη πολυτέλεια να παρακολουθούν, εν ζωή, ακόμα μια σελίδα ιστορίας.

Σε τούτον τον πλανήτη δεν θα βαρεθούμε ποτέ! Ακολουθεί και Τραμπ στο βάθος του πλάνου!… Ολα για όλα πατριώτες!