Ομολογώ ότι έχω μπερδευτεί. Εδώ και λίγα χρόνια, διαβάζω για το περίφημο τρένο που θα εκτελεί το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη σε τέσσερις ώρες. Να σας πω την αλήθεια, το έχω διαβάσει τόσο πολλές φορές και με τόση σιγουριά, που ώρες ώρες νομίζω ότι αυτό το τρένο υπάρχει. Μέχρι που πέφτω πάνω σε ποστ φίλων στο facebook οι οποίοι ταξιδεύουν με τρένο και με επαναφέρουν στην πραγματική ζωή. Για παράδειγμα: «Εξαιρετική εμπειρία το ελληνικό τρένο, για να φθάσεις από Αθήνα Θεσσαλονίκη σε μια θεωρητικά ευθεία γραμμή αλλάζεις Οινόη ένα τρένο, αποτίεις φόρο τιμής στο Λ(ε)ιανοκλαδι, σταματάς για άγνωστο λόγο στα Παλαιοφάρσαλα, με μέση ταχύτητα 70-80 χλμ και με τόσες στάσεις και έχοντας διασχίσει σταθμούς που έχουν μείνει στο 1950 και με μοναδικό νεωτερισμό τα ατελείωτα γκράφιτι, είναι σχεδόν άθλος που φθάνει στις 6 ώρες».
Τυχερός ο φίλος. Aλλοι επιβάτες δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί. Για κάποιο λόγο, η αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα το πρωί της Τρίτης του Πάσχα έφυγε από την κανονική της πορεία στις ράγες στο σταθμό Παλαιοφάρσαλα, ενώ οι επιβάτες της αμαξοστοιχίας κατέβηκαν από τον συρμό αναζητώντας μια λύση.
Και πάλι καλά να λέμε. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ τους τελευταίους μήνες έχει διαρκώς προβλήματα με τις γραμμές και τα δρομολόγιά της. Μέσα στον Απρίλιο, παρουσιάστηκαν προβλήματα στην υποδομή της γραμμής Διακοπτό – Καλάβρυτα αλλά και στη γραμμή Χαλκίδα – Αθήνα. Λόγω απότομου φρεναρίσματος (κάποιοι κάνουν λόγο για εκτροχιασμό, αλλά η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το διαψεύδει), τραυματίστηκαν επιβάτες στους Αγιους Θεόδωρους.
Τον Μάρτιο, λόγω τεχνικού προβλήματος στο σύστημα τηλεδιοίκησης, υπήρχαν σοβαρές δυσλειτουργίες στα δρομολόγια του προαστιακού προς/από Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Εάν αναζητήσει κάποιος τις ειδήσεις για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τις αρχές του 2019, θα πέσει επάνω σε επανειλημμένες βλάβες και δυσχέρειες στην κυκλοφορία των συρμών της.
Είναι ασφαλείς οι επιβάτες, άραγε; Δεν ανησυχεί κανείς από την αυξημένη συχνότητα περιστατικών; Τόσο εύκολα ξεχάσαμε το δυστύχημα στο Άδενδρο Θεσσαλονίκης πριν από δυο χρόνια;
Οι σταθμοί του προαστιακού έχουν τα χάλια τους. Δεν ξέρω εάν έχει μείνει κάποιος στον οποίο να λειτουργούν οι πίνακες με τις φωτεινές ενδείξεις. Σπανίως να βρεθεί κάποιος υπάλληλος για να εξυπηρετήσει. Πολλά ασανσέρ είναι εκτός λειτουργίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι μεγάλη κατάντια για τους σταθμούς να βρίσκονται σε τέτοιο χάλι.
Από την άλλη, ακούμε συνεχώς για αυτό το περίφημο τρένο που θα κάνει το «Αθήνα – Θεσσαλονίκη» σε τέσσερις ώρες. Προϋπόθεση για αυτό, είναι να ολοκληρωθεί η ηλεκτροκίνηση στο δίκτυο. Υποτίθεται ότι θα είχε ολοκληρωθεί στο τέλος του 2018. Ακολούθως, επρόκειτο να ολοκληρωθεί στο πρώτο δίμηνο του 2019. Με την παρέλευση αυτού, ανακοινώθηκε ο Απρίλιος ως deadline. Και με την παρέλευση του Απριλίου άπρακτου, αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο deadline για να πάμε στο «Αθήνα – Θεσσαλονίκη» σε τέσσερις ώρες.
Βέβαια, τώρα που ψάχνω κάτι παλιά κείμενα, βλέπω ότι το 2014 ο σταθμάρχης στο Λιανοκλάδι μου είχε πει ότι ο εκσυγχρονισμός της γραμμής του ΟΣΕ θα γίνει το 2015 κι ότι το «Αθήνα – Θεσσαλονίκη» θα γίνεται σε 3,5 ώρες (εδώ).
Δεν βαριέσαι! Το παν είναι το όραμα και οι χαντρούλες στους ιθαγενείς. Όπως εκείνο το τρένο που είχε παρουσιαστεί πέρσι στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ως «εκείνο που θα κάνει το Αθήνα – Θεσσαλονίκη σε τέσσερις ώρες», για να επιστρέψει στην Ιταλία αμέσως μετά την επίδειξη, λόγω ακαταλληλότητας για κίνηση στις συγκεκριμένες γραμμές.