Στην αρχή σκέφτηκα ότι ο Πάνος Καμμένος ψάχνει κάποιον τρόπο για να δώσει φύλλα στον «Φιλελεύθερο». Δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για μία εφημερίδα. Εκατομμύρια να πλήρωνε ο εκδότης Θανάσης Μαυρίδης, τέτοια προβολή δεν θα έπαιρνε.
Μετά όμως θυμήθηκα ότι η πολιτική ευφυΐα του Καμμένου δεν φτάνει ως εκεί. Περί αφέλειας πρόκειται. Οχι επειδή εξέθεσε για άλλη μία φορά την κυβέρνηση. Αλλά επειδή νόμιζε ότι δεν θα την εκθέσει, ότι έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα και τούτες οι δουλειές. Είναι η καθεστωτική αντίληψη που δεν ανέχεται κριτική και που, κυρίως, θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει τον σκασμό. Εστω και δια του φόβου.
Ο Καμμένος μήνυσε τον εκδότη και δημοσιογράφους του «Φιλελεύθερου» επειδή έγραψαν ότι ενώ η χώρα πήρε 1,6 δισ. ευρώ για τους πρόσφυγες, στη Μόρια βιώνουν ανθρωπιστική κρίση.
Οταν ο Καμμένος μηνύει τους δημοσιογράφους το κάνει χωρίς αίσθηση πολιτικού τακτ, χωρίς να έχει μέτρο απέναντι στα στοιχειώδη της δημοκρατίας. Η οικογενειακή βιοτεχνία μηνύσεων και αγωγών που έχει στήσει μετά της συζύγου του, είναι πολιτικό εργαλείο, είναι η νομική διάσταση μίας αντίληψης για την επιβολή μέσω τσαμπουκά. Αυτός δεν είναι ο Καμμένος; Οταν ενοχλείται, όπως τότε σε έναν αγώνα πόλο, κάνει άσεμνες χειρονομίες. Οταν αντιπαρατίθεται, στη Βουλή, χρησιμοποιεί ως και χυδαίες εκφράσεις -«στα τέσσερα εσείς». Οταν παραχωρεί τηλεοπτικές συνεντεύξεις μειώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους πέρα από τα όρια της προσβολής. Και όταν δεν μπορεί να κάνει τίποτα από τα παραπάνω, καταφεύγει στις αγωγές και στις μηνύσεις. Θυμηθείτε και την αγωγή κατά Protagon και Πετρουλάκη, όταν υπέστη συντριπτική ήττα ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Πριν από δύο χρόνια ο Πάνος Καμμένος απείλησε τον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης με προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Ο εκδότης της εφημερίδας έγραψε ένα κομψό σημείωμα με τον οποίο τον καλούσε, αφού το επιθυμεί διακαώς, να αναζητήσει το δίκιο του στην αμερικανική Δικαιοσύνη. Ασφαλώς, ούτε που το σκέφτηκε.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Μία μήνυση, μία αγωγή και κάνεις τον δημοσιογράφο να αισθάνεται την ανάσα σου στην πλάτη του. Δεν είναι και λίγο να σε διώκει ποινικά ένας ισχυρός υπουργός και μάλιστα με τη νομική συνδρομή μιας γνωστής δικηγόρου, της συζύγου του.
Σε κυνηγάει η οικογένεια Καμμένου. Καλύτερα η οικογένεια Ανταμς.
Οποτε διώκονται δημοσιογράφοι γράφουμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος που σε στέλνει στο Αυτόφωρο για δυσφήμηση κλπ. Ο νόμος δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο δείχνει. Το πρόβλημα είναι οι Καμμένοι. Μπορείς να καταργήσεις έναν νόμο. Οι Καμμένοι όμως θα προσπαθούν να καταργήσουν εσένα.