Δικαίωση και υπερηφάνεια: το αίσθημα που επικρατεί πάνδημα μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Δικαίωση για αυτούς που δέχθηκαν τα θανατηφόρα πλήγματα μιας ομάδας εγκληματιών και για τους δικούς τους ανθρώπους, για όσους καταδιώχθηκαν από ένα ναζιστικό μόρφωμα που επεδίωξε στην πιο σκοτεινή στιγμή να διαλύσει την ενότητα της κοινωνίας, επιβαλλόμενο μέσω στυγνών εγκλημάτων. Δικαίωση όμως και για το κύρος της ελληνικής Δικαιοσύνης, το οποίο είχε πληγωθεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια.
Στο τέλος της ημέρας, η Δικαιοσύνη έρχεται να πει με την απόφαση αυτή στους έλληνες πολίτες: είμαστε εδώ, για την προστασία των δικαιωμάτων σας, για τη διαφύλαξη του κράτους δικαίου.
Είναι δύσκολο να αποδώσουμε την πλήρη έκταση της σπουδαιότητας της σημερινής απόφασης για την αναστήλωση της θεσμικής τάξης στην Ελληνική Δημοκρατία. Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε υπερήφανοι: γιατί η Δημοκρατία μας απάντησε στους δολοφόνους όχι με βία, όχι με αντίποινα, όχι με κραυγές αλλά με το δυνατότερο όπλο που μια ευνομούμενη πολιτεία διαθέτει: με δικαιοσύνη.
Το δικαστήριο εξέτασε εξονυχιστικά τις αποδείξεις για την τέλεση των επιμέρους εγκλημάτων, έψαξε με κάθε αντικειμενικότητα για την ιεραρχική δομή και την εφοδιαστική αλυσίδα πίσω από την τέλεση των κακουργηματικών πράξεων και βρήκε την εγκληματική οργάνωση και τη διεύθυνσή της που κρυβόταν πίσω από το φιλοναζιστικό πολιτικό κόμμα. Το κόμμα Χρυσή Αυγή ήταν μόνο ένα προκάλυμμα για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής: μια ομάδα εθισμένων εγκληματιών που σχηματίστηκε για τη διάπραξη των πλέον ειδεχθών κακουργημάτων.
Ας μη γελιόμαστε: δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη σημερινή ημέρα. Γιατί σήμερα ένα δικαστήριο, στο όνομα του ελληνικού λαού, έκρινε ένοχους τους ναζιστές. Αλλά και γιατί απαντήσαμε στους δολοφόνους, σε αυτούς που σκότωσαν και επεδίωξαν να σκοτώσουν ακόμα περισσότερους, με το πλέον ισχυρό αλλά και το πλέον αντικειμενικό μας όπλο: την απονομή της δικαιοσύνης: με το οπλοστάσιο των νόμων, του ποινικού δικαίου και της ποινικής δικονομίας, που όχι τυχαία έχει ονομαστεί εφαρμοσμένο συνταγματικό δίκαιο.
Και αυτή η ψύχραιμη και αντικειμενική κρίση της ελληνικής Δικαιοσύνης ας γίνει η αφορμή για την επανασύσταση του δημοκρατικού-συνταγματικού τόξου με όρους πολιτικής ενότητας, με πίστη στην συμπεριληπτική δύναμη της δημοκρατίας και με την ευχή ποτέ ξανά να μην υπάρξει στην πατρίδα ο ανθρωποκτόνος διχασμός που οδήγησε στην ανάδυση του τέρατος της Χρυσής Αυγής. Γιατί η δημοκρατία είναι το πολίτευμα της συνύπαρξης και της μνήμης. Και για να συνυπάρχουμε δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ τη σημερινή μέρα και όσα έχει να μας διδάξει.