Σε πρώτη ανάγνωση είναι σαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να έκανε ανασχηματισμό για να αποπέμψει τον Τάκη Θεοδωρικάκο. Εντάξει, μπορεί κάπου να φταίει για τις extra large μάσκες που μοιράστηκαν στα σχολεία, και να είπε και μια κουβέντα παραπάνω με τις 120 δόσεις για τα χρέη στους δήμους, αλλά αν ήταν έτσι, ο Γιάννης Βρούτσης θα έπρεπε να έχει φύγει από την ώρα που το «σκοιλ ελικικου» έγινε trend στο Twitter και στον Λευτέρη Αυγενάκη θα έπρεπε να έχει απαγορευτεί και το να περνάει έξω από το Μαξίμου.
Ο μεν κ. Βρούτσης έφυγε και αυτός τελικά, αλλά αφού πρώτα οι εκκρεμείς συντάξεις έκαναν τον Πρωθυπουργό να σπαταλήσει μια ολόκληρη συνεδρίαση της ΚΟ —και τουλάχιστον του χρύσωσαν το χάπι με μια θέση κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Ο δε κ. Αυγενάκης παρέμεινε, προφανώς ως επιτυχημένος, μολονότι τα λάθη του έσπευδε όλον αυτόν τον καιρό να διορθώνει επανειλημμένα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης.
Τι ήταν λοιπόν αυτός ο ανασχηματισμός, ο πρώτος τόσο ευρύς της διακυβέρνησης ΝΔ;
Ηταν ένας ανασχηματισμός εκλογικής προετοιμασίας. Ολοι το λένε και κανείς δεν το απορρίπτει ως ερμηνεία. Ο κ. Θεοδωρικάκος είναι πιο soft, πιο υπερβατικός (πέρασε νομοσχέδιο και με 288 ψήφους), αλλά σίγουρα όχι τόσο κομματικός και ελέγξιμος ώστε να τρέξει με «ασφάλεια» και «πειθαρχία» –για να το πούμε διακριτικά– ένα τέτοιο υψηλής παραταξιακής πυκνότητας project. Ο «πολεμικός» Μάκης Βορίδης, αφού έδωσε διασπιστευτήρια κομματικής πειθαρχίας, υπομένοντας σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα την υπουργική εξορία τού Αγροτικής Ανάπτυξης, τώρα αναλαμβάνει υπουργός Εσωτερικών με αναπληρωτή τον Στέλιο Πέτσα που ήταν κάθε μέρα στον πρωινό καφέ του Μαξίμου (μετά έπαιρνε σβάρνα τα κανάλια).
Ηταν ανασχηματισμός εκλογικής προετοιμασίας διότι μπόλιασε την κυβέρνηση και με πολλούς ορεξάτους και τηλεοπτικούς βουλευτές της ΝΔ που αναλαμβάνουν υφυπουργοί. To μήνυμα, σαφές: η δόξα και το βάρος στο κόμμα, που άλλωστε θα δώσει και τη μάχη στις εκλογικές περιφέρειες – δεν είναι ώρα για άλλους τεχνοκράτες. Ενα παράδειγμα; Ο Χρήστος Ζαριφόπουλος, που παράτησε την Google για να συνδράμει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, τώρα αντικαθίσταται από τον Γιώργο Στύλιο, λέκτορα Εφαρμογών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και –κυρίως– βουλευτή Αρτας της ΝΔ.
Φυσικά, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε για «μικρό και ευέλικτο σχήμα» μάλλον θα πρέπει να κουμπωθούμε. Από την κυβέρνηση έφυγαν οκτώ και μπήκαν 13, αυτή τη στιγμή αριθμεί, μαζί με τον κ. Μητσοτάκη, 59 μέλη.
Τι ήταν λοιπόν, αυτός ο ανασχηματισμός; Μια δύσκολη ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για ανανέωση και της υποδήλωσης ότι τα περισσότερα έχουν γίνει σωστά – αν αλλάξεις λίγους, δεν δείχνεις ότι κάνεις restart, αλλά αν αλλάξεις πολλούς, δείχνεις να παραδέχεσαι ισάριθμες αστοχίες και πολλά λάθη. Ετσι, έφυγαν μεν ο κ. Θεοδωρικάκος και ο κ. Βρούτσης, έφυγε και ο Γιώργος Κουμουτσάκος που μπορεί να βρει παρηγοριά στη Θεία Κοινωνία, αλλά φτάσαμε στο σημείο να λέμε ότι ο Χάρης Θεοχάρης ήταν «επιτυχημένος» και μένει στη θέση του στο Τουρισμού. Ετσι, μπήκαν κάποιοι νέοι σε υφυπουργεία, αλλά τα περισσότερα χαρτοφυλάκια έμειναν κατά βάση ίδια και απαράλλακτα.
Μοναδική σοβαρή αλλαγή, πέραν της αναβάθμισης του κ. Βορίδη, η περίπτωση του Κωστή Χατζηδάκη που έφυγε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να πάει στο Εργασίας.
Στο σύμπαν της κυβερνητικής γραφειοκρατίας, αυτού του είδους η μετακίνηση θεωρείται αναβάθμιση. Είναι. Οπως όμως είναι και μία ακόμη «αποστολή αυτοκτονίας» για τον κ. Χατζηδάκη, ο οποίος αναδεικνύεται σε βασικό doer της κυβέρνησης. Ως υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κλήθηκε από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο υπουργείο να απασφαλίσει τη βόμβα της ΔΕΗ, να ανατάξει την επιχείρηση και να προωθήσει την απολιγνιτοποίηση, έπειτα σχεδίασε το νέο πολεδομικό και έβαλε τις ράγες για την αναδάσωση της χώρας. Τώρα πηγαίνει στο Εργασίας για να καθαρίσει την κρατική κόπρο του Αυγεία, τις εκκρεμείς συντάξεις, που αναγνωρίζονται από τον κ. Μητσοτάκη ως ένα βασικό «μείον» της κυβέρνησης.
Τι ήταν αυτός ο ανασχηματισμός; Οχι πολλά. Ούτε και λίγα βέβαια. Αλλαξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που συμβολίζει το καινούργιο. Η επικοινωνία έχει πάντα τη σημασία της και αυτό φάνηκε πολλές φορές, όχι πάντα για καλό με τον προκάτοχό του.
Αλλά μιας που αναφέραμε τους συμβολισμούς, να πούμε ότι προστέθηκαν άλλες τρεις γυναίκες, όπως και ο πρώτος ανοιχτά γκέι στην κυβέρνηση, αν και αυτό με τη διαρκή επίκληση του diversity θα πρέπει να το προσέξουν κάπως στο Μαξίμου. Διότι καλές είναι οι ποσοστώσεις, πολύ καλός ο Γιατρομανωλάκης σε ένα πόστο που ίσως να βγάλει το Πολιτισμού από την αρχαιολάγνα παράδοσή του, καλοί και οι συμβολισμοί σε μια χώρα κατά βάση οπισθοδρομική. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι η θεωρούμενη «σαμαρική» Σοφία Βούλτεψη θα είναι απαραιτήτως καλή ως υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου επειδή είναι γυναίκα. Θα είναι καλή βέβαια σε αυτό το χαρτοφυλάκιο εν όψει εκλογών, οπότε επιστρέφουμε από εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε…