| SOOC
Απόψεις

Ανάδρομη Novartis: Υπάρχει κίνδυνος φιάσκου;

Εν αναμονή της σύστασης προανακριτικής επιτροπής, ο καθένας λέει για την υπόθεση ό,τι του κατέβει. Καλό θα ήταν να σκεφτούν όλοι περισσότερο και επίσης να γνωρίζουμε ποια είναι η κρισιμότερη παράμετρος
Αγγελος Κωβαίος

Οι Εξεταστικές, οι Προανακριτικές και όλες οι συναφείς επιτροπές είναι για τους πολίτες και τους «πελάτες» των ΜΜΕ κάτι σαν το Κυπριακό: ενδεχομένως σοβαρές υποθέσεις, που όμως προκαλούν πλήξη έως και αδιαφορία.

Επειτα από μία περίοδο τεσσάρων και πλέον ετών κατά την διάρκεια των οποίων θεσμοί ξεχαρβαλώθηκαν, συνταγματικές αρχές περιφρονήθηκαν, πολίτες και πολιτικοί συκοφαντήθηκαν και διώχθηκαν, έρχεται μία υπόθεση στην Βουλή, που μοιάζει με παράθυρο για πολλές αποκαλύψεις.

Είναι η υπόθεση Novartis. Που ξεκίνησε ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως κλπ κλπ» και φτάνει σήμερα να διερευνάται ως προς τον ρόλο του εμπνευστή αυτής της πομπώδους όσο και επικίνδυνης διατύπωσης. Από μόνο του αυτό έχει ένα αποτέλεσμα. Όσοι κατηγορούσαν και «καταδίκαζαν», τώρα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις.

Το σκάνδαλο Novartis μπορεί και να έχει πολιτικές προεκτάσεις, αλλά μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει κριθεί ένοχος, ούτε και έχει παραπεμφθεί σε δίκη.

Οι άλλες του προεκτάσεις, ως προς το αν «στήθηκε» ή επιχειρήθηκε να «στηθεί», από ποιον και για ποιον σκοπό (πχ. την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων), είναι που διερευνώνται.

Εν όψει αυτής της διερεύνησης, τίθεται ένα ερώτημα: μπορεί να οδηγήσει και αυτή η διαδικασία σε ένα ακόμη φιάσκο, όπως τόσες εξεταστικές και προανακριτικές στο παρελθόν; Και εν τέλει να μην είναι ούτε «το μεγαλύτερο σκάνδαλο κλπ κλπ», αλλά ούτε και μία σκευωρία κατά πολιτικών αντιπάλων;

Ο κίνδυνος δεν είναι ανύπαρκτος. Κυρίως επειδή ο καθένας λέει και πράττει κατά βούληση.

Κάποιοι αποφάσισαν, για οποιονδήποτε λόγο, να αφαιρεθεί το όνομα «Τσίπρας» από την πρόταση για την Προανακριτική Επιτροπή, παρόλο που υπήρχε στην δικογραφία η οποία έφτασε στην Βουλή.

Αλλοι είπαν ότι δεν πρέπει να συσταθεί τέτοια Επιτροπή, αλλά να σταλεί ο φάκελος πίσω στην Δικαιοσύνη, επειδή το μοναδικό όνομα πολιτικού προσώπου σε αυτόν («Παπαγγελόπουλος») δεν έχει βουλευτική ασυλία.

Μερικοί άλλοι λένε να συσταθεί η Προανακριτική και να αποφασίσει ότι δεν έχει αρμοδιότητα.

Αλλοι λένε ότι έχει και να προχωρήσει.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος λέει ότι η πιο ενδεδειγμένη διαδικασία για διεξοδική περαιτέρω έρευνα είναι η Εξεταστική Επιτροπή. Μάλλον σωστά. Εκεί θα μπορούν να κληθούν μάρτυρες, ενδεχομένως να υπάρξουν νέα στοιχεία, πιθανώς και για άλλα πρόσωπα. Μπορεί η άποψη αυτή να είναι και κάτι σαν προειδοποίηση…

Εν τέλει, ποιο είναι το σημαντικότερο προκειμένου να αποφευχθεί το φιάσκο;

Κατ’ αρχάς, να σταματήσει ο καθένας να λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι. Είναι γνωστό ότι όλοι έχουν μία άποψη. Αλλά κάποιες φορές προέχει η αυτοσυγκράτηση και το μείζον αγαθό. Εν προκειμένω το να υπάρξει αποτέλεσμα.

Ως προς το κρισιμότερο στοιχείο, το οποίο κάποιοι δείχνουν να αγνοούν, αυτό είναι οι περιβόητοι «προστατευόμενοι μάρτυρες». Από τις καταθέσεις τους υποτίθεται ότι ξεκίνησαν όλα. Από εκείνα τα «άκουσα…», «μου είπαν…», «νομίζω…», «θεωρώ…».

Αν δεν μιλήσουν αυτοί και αν δεν αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους, ίσως δεν θα πρέπει να περιμένουμε και πολλά…