Με τη βαριοπούλα ή με τη βιβλιοθήκη; Με τη βιβλιοθήκη! Θα θέλατε το σπίτι σας να μυρίζει αποχωρητήριο ή λουλούδια; Λουλούδια! Αν σας συναντούσα, θα θέλατε να σας πλακώσω στα χαστούκια ή να σας αγκαλιάσω; Να με αγκαλιάσετε. Τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια, μια γάτα ή ένας σκύλος; Μια γάτα! Πόσο μακριά να το πάω το ερωτηματολόγιο;
Είναι αυτά ερωτήσεις για υγιείς οργανισμούς; Η ψήφος με την οποία διεκδικούσαμε την επανένταξή μας στον χώρο των αυτονόητων δεν αρκεί; Τρία χρόνια πέρασαν. Τα είπαμε, τα συνεννοηθήκαμε. Νισάφι! Οι άνθρωποι που ανέλαβαν την τύχη μας έχουν περάσει από εξαιρετικά πανεπιστήμια. Θέλουμε ό,τι υπάρχει στα πανεπιστήμια όλου του πολιτισμένου κόσμου.
Το δικαιούνται ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. (Αν και μεταξύ μας, αυτό είναι ψιλοεικονικό. Τα ελληνικά «δωρεάν» είναι τα ακριβότερα της ανθρωπότητας), Και είχαμε χρόνο, με κλειστά πανεπιστήμια, να το κάνουμε. Και μπάρες και φύλακες και αστυνομία. Ο,τι σε όλον τον κόσμο!
Και εξίσου εννοείται ότι όποτε μερικοί μπαχαλάκηδες (που αντί να συνουσιαστούν, προτιμούν να ξεσπάνε τα αδιέξοδα «ντουζένια» τους σε καταστροφές, για να αποκτούν οντότητα και για να οριοθετούν «άβατα») τολμάνε να σκεφτούν να καταστρέψουν την περιουσία όλων μας, η πολιτεία μας πρέπει αυτομάτως να ενεργεί με αυστηρότητα, ευεργετώντας και τους ίδιους με όρια. «Νισάφι!». Μονολεκτικά.
Πάμε όμως στην αντίπερα όχθη για να δούμε τον ύπουλο, φθηνό, αδιανόητα εγκληματικό τρόπο της ελληνικής αντιπολίτευσης, λέγε με ΣΥΡΙΖΑ, την επιτομή του άγριου λαϊκισμού. Το όπιο του λαού. «Φοιτητής χτυπήθηκε εν ψυχρώ με ευθεία βολή χειροβομβίδας κρότου-λάμψης από άνδρα των ΜΑΤ εντός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο τραυματίας εισήχθη και διανυκτέρευσε στο Νοσοκομείο Παπανικολάου με έντονους πόνους. Διαπιστώθηκε ότι έχει σπάσει η άνω γνάθος του»…
Με ευθεία βολή χειροβομβίδας… Τι έντονους πόνους; Κομμάτια το παιδί. Οπότε μπαίνει το ενισχυτικό «Οι γιατροί έβαλαν σίδερα σε όλα τα δόντια». Ανω και κάτω; «Και για 6-8 βδομάδες δεν θα μπορεί να μασήσει». Από αγωνιώδη ανάρτηση δημοσιογράφου προσκείμενης που αντιστοίχως κοινοποιήθηκε από εξίσου ανησυχούντες. Να μασήσουμε κι εμείς. Να θυμίσω ότι η αντιπολίτευση, ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είχε χτίσει μνημείο για τους νεκρούς της ΕΡΤ. Είχε, δηλαδή, μηχανευτεί μέχρι και νεκρούς.
Οταν λοιπόν οι μεν μπορούν να κάνουν (και να μηχανευτούν) τα πάντα, οι άλλοι τρέμουν (τρέμει ο κώλος τους να βγει η ψυχή τους) για να πράξουν αυτό που πρέπει (αφού οι άλλοι μπορούν να μηχανευτούν τα πάντα) και αντιστοίχως ο λαός θα είχε (είμαι σίγουρη) ψηφίσει και υποδεχτεί (στις ερχόμενες εκλογές) τον Τράγκα στη Βουλή (αν ζούσε) για να μας υποδεικνύει εσαεί τους «κλεφταράδες»… Ασ’ τα βράσ’ τα!.. Και πάει λέγοντας.
Το «λέγοντας» μπορεί και να είναι το προσχέδιο νόμου για την Παιδεία της υπουργού Παιδείας Κεραμέως. Το μελέτησα για να καταλήξω. «Α ρε Διαμαντοπούλου! Πόσα τόλμησες, πόσα συμπεριέλαβες, πώς έφτανες το μαχαίρι στο κόκκαλο»… Οπου «κόκκαλο» η κεφαλή. Από εκεί που βρωμάει το ψάρι. Ποιος αγόρασε ψάρι μελετώντας την ουρά του; Και ας έχει η ουρά μέχρι και Erasmus σε ελληνικά πανεπιστήμια.
Δηλαδή, αν δεν χόρτασες γνώση στη Θεσσαλονίκη, να διαβείς και σε μια Καρδίτσα. Και άντε και μετά την Καρδίτσα, να σταθείς για ένα εξάμηνο Τρίκαλα. Αντε και Κομοτηνή. Για να μιλάμε πιο ουσιαστικά. Το εκάστοτε Πανεπιστήμιο είναι ένας τεράστιος οργανισμός, ένα σύστημα με χίλους τομείς. Θέματα ακαδημαϊκά, διοικητικά, επιστημονικά, προσωπικού, οικονομικά. Από τους καθηγητές που θα διδάσκουν, τις συμπράξεις με διεθνή πανεπιστήμια, την αξιοποίηση της περιουσίας του ιδρύματος, μέχρι την προμήθεια χαρτιού υγείας.
Ποια είναι αυτή η αυθεντία (και πόσοι είναι οι αυθεντίες), τα πολυδιάστατα μυαλά που φύονται μόνο στην Ελλάδα, ο «πολυ-πρύτανης» που εμείς του δίνουμε την πλήρη δικαιοδοσία και εξουσία για όλα! Αρα και να μεριμνήσει για την ασφάλεια. Στα χώματα όπου καμαρώσαμε πρύτανη τον Θεοδόση Πελεγρίνη; Ο Νόμος Διαμαντοπούλου απαιτούσε ενεργό, αποτελεσματικό Συμβούλιο 15μελές, ήτοι 8 καθηγητές του πανεπιστημίου αλλά και 6 προσωπικότητες από την κοινωνία και 1 φοιτητής.
Τώρα; Ενα κατατοπιστικό απόσπασμα του Ιωακείμ Γρυσπολάκη φωτίζει το κενό. «Εάν λοιπόν ένα μέλος του Συμβουλίου θεωρεί ότι ο πρύτανης πρέπει να καθαιρεθεί, θα πει στον πρύτανη: “Πρόεδρε, να θέσετε ως θέμα την καθαίρεσή σας στην επόμενη συνεδρίαση”, καθώς ο ελεγχόμενος είναι και πρόεδρος του ελέγχοντος οργάνου».
Βέβαια η ερώτηση-φόβος είναι αν όποιος τα βάλει με τους πρυτάνεις και τους καθηγητές (που είναι ένα σύστημα «αγκαλιά») θα αντέξει τις εξεγέρσεις που μπορεί να «ευοδωθούν» και με έναν πολυπόθητο νεκρό… Τι ντροπιαστικά ωμός λόγος!… «…Ευθεία βολή χειροβομβίδας κρότου λάμψης στο πρόσωπο του φοιτητή», σας θυμίζω… Οι νεκροί της ΕΡΤ, σας θυμίζω…
Αρκετές φορές, στους εφιάλτες της ημέρας μου, και ενώ γίνονται σημαντικά βήματα προς τα αυτονόητα για τα οποία έχουμε «συνεννοηθεί» (να συγχαρώ με την ευκαιρία την υπουργό για το ενιαίο ψηφοδέλτιο φοιτητών, όχι κομματοφοιτητών) βλέπω αδιέξοδο ως προς τη θεμελίωση υγείας. Θεμελίωση. Υγεία είναι η Παιδεία. «Το ν/σ κάνει κάτι που οι συγγραφείς ή και οι εμπνευστές του θεώρησαν ίσως έξυπνο και πονηρό: χρησιμοποιούν λέξεις-μεταρρυθμιστικά σύμβολα εντελώς ξεδοντιασμένα και τα υπεξαιρούν για να εξυπηρετήσουν και διευθετήσουν μικροεξουσίες και μικροφέουδα», όπως αναφέρει και η «ηρωική» Βάσω Κιντή.
Παραλλήλως νιώθω ότι ενώ οι ψηφοφόροι της κυβέρνησης ζητάμε δουλειά σε βάθος ασκώντας αυστηρή κριτική και οσφραινόμενοι αυτόματα την όποια ατολμία, άκρως αντίθετα, οι ψηφοφόροι της εγκληματικά επικίνδυνης αντιπολίτευσης αδημονούν για κανακέματα παραπληροφόρησης, καταπίνοντας αμάσητα ψέματα και τρίζοντας δόντια στο πλευρό κάθε «Τράγκα» που επί της ουσίας θέλει ύπουλα να τακτοποιεί την «πάρτη» του.
«Εάν τη συναίνεση του 2011 την είχαν σεβαστεί οι επόμενες κυβερνήσεις, θα συζητούσαμε τώρα για το πανεπιστήμιο της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης» γράφει η Αννα Διαμαντοπούλου. Νομίζετε μπορούμε να την κατορθώσουμε ποτέ; Το ΠΑΣΟΚ θα παίξει τον ιερό ρόλο μιας γενναίας, ανοικτόμυαλης αντιπολίτευσης; Εχουμε μάθει από τα λάθη; (Τον Πελεγρίνη τον είχαν επαναφέρει οι Σαμαράς-Βενιζέλος, να θυμόμαστε). «Το αποκορύφωμα της ασυναρτησίας φάνηκε με την τύχη του Νόμου Διαμαντοπούλου, τον καλύτερο που γνώρισαν ποτέ τα ελληνικά πανεπιστήμια, που ψηφίστηκε σχεδόν από το σύνολο του κοινοβουλίου και που άρχισε να κατεδαφίζεται από αυτούς που τον είχαν ψηφίσει». Δηλώσεις της Ελένης Αρβελέρ.
Δυο πρόσωπα δεν θα ήθελα να είμαι ποτέ! Παναγία (τι αιτήματα λαμβάνει!) και Πρωθυπουργός αυτής της χώρας.
ΥΓ. 1 Η Αννα Διαμαντοπούλου, ως υπουργός Παιδείας ενός «κάποτε», είχε κάνει μια μεταρρύθμιση ουσίας. Τα έβαλε με θεούς και δαίμονες προσφέροντας ανάσα και αισιοδοξία σε όλους τους υγιείς οργανισμούς… Και είναι πολλοί στα ελληνικά πανεπιστήμια. Τι κατάφερε; Οπως ίσως θα έγραφε στο τέλος μιας σειράς του Netflix: «Εκτοτε δραστηριοποιείται με το Δίκτυο, το πλέον δυναμικό και διορατικό think tank στη χώρα μας. Χαίρει εκτίμησης σε Ελλάδα και εξωτερικό φτάνοντας μέχρι την τρίτη θέση στην διεκδίκηση της Προεδρίας του διεθνούς ΟΟΣΑ. Για το νέο προσχέδιο δεν αναζητήθηκε η εμπειρία της. Είχαμε επάρκεια».
ΥΓ. 2 Για την Ιστορία, να σημειώσω ενδεικτικά ποιοι είχαν εκλεγεί ως πρόεδροι στα εξωτερικά μέλη Συμβουλίων ΑΕΙ σύμφωνα με το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, αποδεχόμενοι με χαρά να συμμετέχουν στην τότε μεταρρύθμιση (πληρώνοντας μέχρι και τα εισιτήριά τους). Για το ΕΚΠΑ, πρόεδρος ο Δημήτρης Μπερτσιμάς, καθηγητής Επιχειρησιακής Ερευνας του Πανεπιστημίου ΜΙΤ. Για το EMΠ, πρόεδρος ο Μιχάλης Τριανταφύλλου, κάτοχος της έδρας William I. Koch, Professor of Marine Technology στο ΜΙΤ. Για το ΑΠΘ, ο Αυστραλοελβετός Richard Hunter, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ελληνιστής και ελληνομαθής. Για το Παν/μιο Πατρών, ο Χαράλαμπος Γαβράς, καθηγητής Boston University, School of Medicine, USA. Για το Κρήτης, πρόεδρος ο Γ. Σηφάκης, φιλόλογος ΑΠΘ, New York University και πάει λέγοντας… Ποιοι από αυτούς θα ήταν διατεθειμένοι να έρθουν ξανά όταν ο πρύτανης είναι ο παντοδύναμος Ενας!.. Ενα «κάποτε» που θα μας κυνηγάει… Μακάρι να μας πιάσει!
ΥΓ. 3 Εννοείται ότι είμαι κατά της κατάχρησης αστυνομικής βίας.