Οι εκθεσιακοί χώροι στα μεγάλα συνεδριακά κέντρα πάντα με εντυπωσίαζαν.
Μεγαθήρια χτισμένα σε μεγαλουπόλεις υψηλής επισκεψιμότητας, ανταγωνίζονταν ποιο θα φιλοξενεί τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα συνέδρια.
Εκεί οι μεγαλύτερες εταιρείες, τροφοδοτούμενες από την υπερκαταναλωτική μανία μας, έκαναν την πιο φανταχτερή τους επίδειξη, στοχεύοντας μέσα από πολύχρωμα και υπέρλαμπρα περίπτερα, να ανοίξουν ακόμη περισσότερο την όρεξη για τον μοντέρνο άνθρωπο, να καταναλώσει πολύ περισσότερα από εκείνα που παράγει.
Να τον υποδουλώσει σε έναν άτυπο δανεισμό χωρίς δυνατότητα αποπληρωμής και να του στερήσει το μοναδικό πλεονέκτημα της ανθρώπινης ισορροπίας, την “αυτάρκεια”.
Η πανδημία του κορονοϊού ανέδειξε όμως και μια άλλη διάσταση της έλλειψης “αυτάρκειας” σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο: τα αναγκαία όπλα για την πανδημία, από μια απλή μάσκα έως έναν αναπνευστήρα, δεν επαρκούν ακόμη και για τα πιο πλούσια κράτη. Αλλά φευ, ακόμη και εκείνα που έχουν περίσσευμα, το κρατούν ζηλότυπα για τον εαυτό τους. Οι έννοιες του ανθρωπισμού και του ευρωπαϊκού ιδεώδους κατακρημνίζονται εν μια νυκτί.
Βλέποντας το ένα συνέδριο μετά το άλλο να ακυρώνεται στις μεγαλύτερες εμπορικές πόλεις του κόσμου, τα συνεδριακά κέντρα μετατρέπονται σε τεράστια νοσοκομεία και την θέση των περίλαμπρων περιπτέρων παίρνουν τα κρεβάτια της αγωνίας και της άπνοιας.
Η λίστα των συνέδρων έγινε η λίστα των οριστικά απόντων ενώ οι έπαινοι και τα βραβεία για τους καλύτερους ιατρούς – ομιλητές, έγιναν δακρυσμένα χειροκροτήματα για εκείνους τους συναδέλφους που πήγαν στον πόλεμο για να πεθάνουν, δίνοντας μας ένα ισχυρό μήνυμα αναστοχασμού, για ένα πιο ανθρώπινο μέλλον.
Αυτοί οι συνάδελφοι που τίμησαν τον όρκο του Ιπποκράτη με εθελούσια έξοδο από τη ζωή για το κοινό καλό, θα πρέπει σε κάθε επιστημονική εκδήλωση του μέλλοντος, να τιμώνται σαν ήρωες της επιστήμης και να δοξάζονται σαν πραγματικοί Αγιοι.
Φαίνεται ότι η Νέμεσις με τον κορονοϊό μας επέβαλε με τον πιο μακάβριο τρόπο μια βίαιη επανόρθωση.
Ο Γιάννης Παλλήκαρης είναι Ομότιμος Καθηγητής Οφθαλμολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης