| CreativeProtagon
Απόψεις

Αφησαν τον Τύπο, έπιασαν τον Πορτοκάλογλου

Ο καβγάς ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για το χουλιγκανικού τύπου σύνθημα Ηλιόπουλου του 2015, παραπέμπει στην εποχή που έκλειναν κανάλια και εφημερίδες και οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα απογείωναν τη χώρα στην κατάταξη της ελευθεροτυπίας. Σήμερα αυτά μοιάζουν ντεμοντέ. Σειρά όμως έχουν ξανά οι καλλιτέχνες
Αλέκος Παπαναστασίου

H αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή για το σύνθημα «θα τρέχεις σαν τον Κώστα τον Κεντέρη, Πρετεντέρη, Πρετεντέρη» που φώναζε το 2015 ο σημερινός εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος θύμισε μια εποχή που την έχουμε ξεχάσει.

Ηταν η περίοδος 2015-2019 που σταματούσαν τη λειτουργία τους τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί (συμπτωματικά αντιπολιτευόμενοι), που οδηγούνταν σε οικονομική ασφυξία ιστορικά συγκροτήματα του Τύπου, που εμφανίζονταν επίτροποι να ελέγχουν την ύλη, που κρατούνταν δημοσιογράφοι στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων μετά από κριτική στην κυβέρνηση, που η ΕΡΤ παρομοίαζε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης με «θεωρητικό του φασισμού» και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκστόμιζαν ακόμη και απειλές εναντίον δημοσιογράφων.

Αυτή ήταν λοιπόν η καλή εποχή για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα, όπως πιστοποιούσαν και οι (δυστυχώς αμφιλεγόμενης εγκυρότητας) έρευνες των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (ΡΧΣ). Γιατί το 2016 και το 2017, παρά το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, τα βοσκοτόπια και τον «μπροστινό» με τα 24-25 εκατομμύρια για το κανάλι του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα τα πήγαινε πολύ καλά στους δείκτες για την ελευθερία του Τύπου, σύμφωνα πάντα με τη γαλλική ΜΚΟ η οποία βρέθηκε τελευταία στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Οπως φαίνεται λοιπόν στην ιστοσελίδα των ΡΧΣ, η Ελλάδα ανέβηκε από την 89η το 2016, στην 88η το 2017 στην «παγκόσμια κατάταξη», ενώ το 2018, τη χρονιά που οδηγούνταν στο αυτόφωρο οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Φιλελεύθερος», η ελευθεροτυπία απογειωνόταν: άλμα στην 74η θέση.

Τότε, όπως και τώρα, βασικοί στόχοι των ενεργειών όπως αυτές που διαλαλούσε ο νυν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ασφαλώς εκτός από τους δημοσιογράφους και οι καλλιτέχνες.

Δηλαδή όχι όλοι οι καλλιτέχνες, μόνο αυτοί που δεν επικροτούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Χοντρικά, οι ίδιοι που σήμερα δεν μιλούν για ειρήνη και αφοπλισμό αλλά λένε καθαρά ότι ο Πούτιν βομβαρδίζει αθώους ανθρώπους. Ιδίως όσοι καταφέρνουν να γεμίζουν στάδια χωρίς κομματικά διαπιστευτήρια.

Την τιμητική του είχε τότε ο Νίκος Πορτοκάλογλου που κυκλοφόρησε το 2015 το τραγούδι «Θα περάσει κι αυτό» και υποστήριξε καθαρά το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα. Αλλά και ο Σαββόπουλος που γέμισε το 2018 το Καλλιμάρμαρο Στάδιο.

Το Σαββατοκύριακο, ο στρατός των τρολ, επιτέθηκε πάλι στον Πορτοκάλογλου που γέμισε δύο φορές το Ηρώδειο. Πιάστηκαν από την αφιέρωση ενός τραγουδιού στον Κωνσταντίνο Ζούλα, τον πρόεδρο της ΕΡΤ και από τη φράση του ότι «αναγέννησε την ΕΡΤ». Και η γραμμή που βλέπει κανείς να αναπαράγεται σε δεκάδες σχεδόν όμοια Tweet είναι ότι ο Πορτοκάλογλου ευλογάει τον εργοδότη του κ.ο.κ.

Λες και ο Πορτοκάλογλου είχε ανάγκη την ΕΡΤ και όχι η ΕΡΤ τον Πορτοκάλογλου για να δούμε στην τηλεόραση μετά από πολλά χρόνια μια καλή μουσική εκπομπή.

«Δεν είναι μόνο το σπουδαίο ταλέντο και η εργατικότητα σου, είναι επίσης η ακεραιότητα, η παιδεία και το σεμνό σου ήθος που βοήθησαν την τέχνη μας, του τραγουδοποιού, να γίνει διακριτή και πιο σεβαστή, αφού δεν πτοήθηκες εσύ από τα βαριά πεπόνια της εντεχνίλας ούτε απ’ τις υπανάπτυκτες ελίτ της μεγάλης πίστας» έγραψε πριν από λίγες μέρες ο Σαββόπουλος για τον Πορτοκάλογλου.

Και είναι προφανές ότι ο τραγουδοποιός δεν θα πτοηθεί ούτε από τα τρολ μιας ξαναζεσταμένης χυδαιότητας. Αλλωστε, έχει αποδείξει εδώ και 40 χρόνια ότι δεν έχει ανάγκη τα κόμματα για να γεμίσει τους χώρους που παίζει τα τραγούδια του.