Πηγαίνοντας τον χρόνο πίσω σε μια ημέρα ορόσημο για τη μετέπειτα πορεία της χώρας, το έτος 2015 και ώρα έντεκα και κάτι λεπτά, ο σημερινός πρωθυπουργός στην πρώτη του ομιλία στα Προπύλαια μετά το αποτέλεσμα των εκλογών μπροστά σε χιλιάδες κόσμο, δήλωσε πως κάνουμε το βήμα μπροστά για να ανταμώσουμε με τους λαούς όλους της Ευρώπης. Μάλλον όμως κοιτούσε προς τα πίσω έτσι όπως μας έβλεπε και εμείς προς τα μπροστά έτσι όπως τον βλέπαμε και κάπου εκεί πρέπει να μπερδεύτηκε το πράγμα.
Ακούσαμε πως μπορεί εκείνη η μέρα να ήταν ημέρα γιορτής, αλλά η επόμενη επρόκειτο να είναι ημέρα σκληρής δουλειάς. Ημέρα που θα έβγαζε την Ελλάδα από τον φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης, προειδοποιώντας μας με αυτόν τον τρόπο για αυτό που θα ακολουθούσε ή πιο απλά για τον ερχομό της σκληρής διαπραγμάτευσης, η οποία μας κόστισε 100 δις.
Κληθήκαμε να πιστέψουμε πως η ετυμηγορία του λαού την μέρα εκείνη θα έκλεινε μια και έξω τον κύκλο της λιτότητας στη χώρα μας και θα ακύρωνε τα μνημόνια της καταστροφής. Για να υπογραφεί λίγους μήνες αργότερα ένα δέκα φορές πιο απεχθές και πιο επώδυνο μνημόνιο.
Ακούσαμε πως από τη μέρα εκείνη η τρόικα θα ανήκε πια στο παρελθόν. Για να μας καλέσουν λίγους μήνες αργότερα στα βαφτίσια της μετονομασίας της σε «θεσμούς».
Την ημέρα εκείνη ο νέος πρωθυπουργός δεσμεύτηκε πως θα σηκώσει τον ήλιο της δικαιοσύνης πάνω από την Ελλάδα. Για να έρθει λίγους μήνες αργότερα να κλείσει το MEGA της διαπλοκής από το οποίο η χώρα πήρε 98 εκατομμύρια και να δώσει 77 εκατομμύρια σ’ έναν καβαλάρη με μοναδική εγγύηση βοσκοτόπια.
Φευ, το θέατρο σκιών του ΣΥΡΙΖΑ δεν σταμάτησε εκεί. Ακούσαμε πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία υποταγή. Για να αναγκαστεί λίγους μήνες μετά σε άτακτη υποχώρηση ή αλλιώς σε έναν ανέντιμο συμβιβασμό.
Μας υποσχέθηκε την προώθηση σαρωτικών μεταρρυθμίσεων, εννοώντας ουσιαστικά την παραβίαση των «κόκκινων» γραμμών του. Πιο συγκεκριμένα, ενώ καταφερόταν κατά των όποιων ιδιωτικοποιήσεων και κατά της κάθε μορφής χαρίσματος του Δημοσίου σε ιδιώτες, χάρισε μετά από λίγο καιρό την ΤΡΕΝΟΣΕ για 45 εκατομμύρια. Διεμήνυε παντού πως θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ για να έρθει να τον αντικαταστήσει με έναν κατά πολύ ακριβότερο. Κατήγγειλε την πώληση του Ελληνικού από τους προηγούμενους, για να το παραχωρήσει αργότερα με περίσσια ευκολία.
Καταληκτικά μόνο εάν δούμε με κριτική ματιά τις μετεκλογικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ‒δια στόματος του σημερινού Πρωθυπουργού‒ αλλά και τη ριζική μετάλλαξη αυτών στη διαδρομή της μετάβασής τους από τη θεωρία στην πράξη, θα είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε και το πραγματικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Το οποίο είναι αυτό ενός κατά φαντασίαν σοσιαλιστή που το μοναδικό έργο που υλοποίησε ήταν η χάραξη νέων δρόμων για τον μεγαλύτερο εχθρό του, τον καπιταλισμό.
Μέσα από έναν πακτωλό ψεύτικων υποσχέσεων και δηλώσεων το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν να ρίξει λίγο νερό στο πηγάδι της εξουσιαστικής του επιβίωσης, συνδέοντας την πολιτική του ανικανότητα με τις αυταπάτες. Συνδυασμός ο οποίος μπορεί να του εξασφάλισε λίγο περισσότερο χρόνο παραμονής στην καρέκλα, το μόνο όμως που κατάφερε ουσιαστικά να κάνει είναι να οδηγήσει στην κατάρρευση του «ηθικού» του πλεονεκτήματος και να επισπεύσει το αναπόφευκτο, το οποίο δεν είναι άλλο από το πολιτικό του τέλος. Άλλωστε από τη στιγμή που σαλπάρισε προς αυτή τη συγκεκριμένη κατεύθυνση τι θα μπορούσε να είχε κάνει, το πολιτικό του τέλος, για να τον αποφύγει;
*O Γιώργος Κουμπαράκης είναι υποψήφιος διδάκτωρ ΕΜΠ.