Ο Θανάσης Καρτερός, όπως άλλωστε και ολόκληρο το κόμμα του, δεν τα πάνε καθόλου μα καθόλου καλά με το χρόνο και τις… εκδοχές αυτού. Έχουν μπερδεμένα μέσα στο κεφάλι τους το παρελθόν το παρόν και το μέλλον σε ένα κουβάρι αξεδιάλυτο.
Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι άλλο είναι το 1946 -1949 του εμφυλίου και άλλο το 2015, όπως άλλο είναι το 1963 που δολοφονήθηκε ο Λαμπράκης και άλλο το 2018.
Δεν έχουν καταλάβει καν ότι ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν το μέλλον της Ελλάδας, τότε που δολοφονήθηκε από τους ακροδεξιούς παρακρατικούς, το 1963, δηλαδή πενήντα έξι (56) ολόκληρα χρόνια πριν για να το κάνω λιανά (πιο λιανά δεν γίνεται).
Δεν είναι πια σήμερα (56 ολόκληρα χρόνια μετά τη δολοφονία του) το μέλλον της χώρας με την έννοια που το θέτει ο κ. Καρτερός (παρ’ ότι ο Λαμπράκης αποτελώντας πρωτοπορία της εποχής του για την Ελλάδα είχε στοιχεία από το μέλλον, που μάλλον έμειναν, και από την Αριστερά δυστυχώς, στα αζήτητα). Και δεν θα είναι, πολύ περισσότερο, ούτε το 2020, ούτε το 2030, γιατί η απόσταση που τον χωρίζει ήδη σήμερα από τους σημερινούς δεκαεφτάρηδες είναι τεράστια και ολοένα μεγαλώνει.
Δυστυχώς, όσο και αν δεν μας αρέσει, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτή η πραγματικότητα, η οποία πλέον αλλάζει με τόσο ιλιγγιώδεις ρυθμούς και ταχύτητες, ώστε 56 χρόνια στη σημερινή εποχή ισούνται με κάποιους αιώνες στο πρόσφατο παρελθόν και με κάποιες χιλιετίες στο απώτερο. Γι’ αυτό και η πραγματικότητα των σημερινών δεκαεφτάρηδων είναι εντελώς μα εντελώς διαφορετική από αυτήν του Εμφυλίου και του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Αλλά, θα μου πεις, η πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ, και δεν είναι και σήμερα, το δυνατό χαρτί ούτε του Σύριζα, ούτε του Θανάση Καρτερού. Και δυστυχώς δεν θα είναι και ποτέ. Οι άνθρωποι έχουν μείνει τόσο πίσω που είναι αδύνατον να καλύψουν τη χαμένη απόσταση, όσο κι αν προσπαθήσουν.
Γι’ αυτό ακριβώς και αρκούνται στα εύκολα: αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί τους, κακό του κεφαλιού της. Σιγά μη σκάσουν! Εδώ με μια μονοκοντυλιά (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – άρθρον μόνον) έκλεισαν σε περίοδο ειρήνης όλες τις Τράπεζες της χώρας, κάτι που δεν είχε γίνει ούτε σε καιρό πολέμου, και θα κωλώσουν με την πραγματικότητα; Την καταργούν κι’ αυτή με μια μονοκοντυλιά και πάνε… παραπίσω. Γιατί τελικά στο παραπίσω είναι η θέση τους. Στον εμφύλιο και στον αείμνηστο Γρηγόρη Λαμπράκη. Πιστοί «τοις κείνων ρήμασι» δεν μετακινήθηκαν (τι κι αν είναι σαραντάρηδες), ρούπι όλα αυτά τα χρόνια!
Κι ας περνούν τα χρόνια, οι δεκαετίες, οι χιλιετίες… Αυτοί με τους εμφύλιους κοιμούνται, με τους Λαμπράκηδες ξυπνούν. Τι και αν οι σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές επαναστάσεις να διαδέχονται τις τελευταίες δεκαετίες η μία την άλλη: ψηφιακή, διαδικτυακή, της πληροφορίας και τώρα τελευταία η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης; Αυτοί έχουν μείνει ακόμα στην βιομηχανική επανάσταση του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα και στην Οκτωβριανή επανάσταση του 1917. Κι απ’ τα δικά μας… στον Εμφύλιο που είπαμε και παραπάνω.
Μέχρις εκεί φτάνει το μάτι τους κοιτώντας το… παρελθόν! Φαίνεται, δεν έχουν πάρει ακόμα χαμπάρι ότι είναι στραμμένοι προς τη λάθος κατεύθυνση…
Οπότε, κυβέρνηση είναι, ας μη δώσουν στους δεκαεφτάρηδες και στους εικοσάρηδες επανάσταση τεχνητής νοημοσύνης! Μην τα καταστρέψουμε κιόλας τα παιδιά! Aς τους δώσουν στα σχολεία, στα λύκεια, στα πανεπιστήμια, παντού… Οκτωβριανή επανάσταση, Εμφύλιο και τον, καθ’ όλα αξιολογότατο πλην ατυχήσαντα, αφού του έμελλε να πέσει στο… μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη!
Και για να μην αδικήσουμε όμως αυτή την όντως μεγάλη προσωπικότητα, τον Γρηγόρη Λαμπράκη, νομίζω ότι πρέπει να γνωρίσουμε στον κ. Καρτερό (γιατί μάλλον δεν το γνωρίζει ή κι αν το γνωρίζει μάλλον το «ξεχνά») ότι ο Γρηγόρης Λαμπράκης εκτός από κορυφαίος πολιτικός άνδρας, ήταν και κορυφαίος επιστήμονας και κορυφαίος αθλητής. Και ήταν κορυφαίος σε όλα διότι ήταν, από τότε, οπαδός των τριών Α: της Αξιολόγησης, της Αξιοκρατίας και της Αριστείας. Όσα δηλαδή φέρνουν αναγούλα στους Συριζαίους, και στο άκουσμά τους μόνον. Γι’ αυτό, αν ζούσε σήμερα ο μεγάλος αυτός άνδρας αμφιβάλω εάν ήθελε να έχει οποιαδήποτε πολιτική σχέση με Συριζαίους και… Καρτερούς.
* O Θανάσης Καραγιάννης είναι δικηγόρος