Η μάστιγα δεν είναι οι σωροί των σκουπιδιών έξω από τους κάδους, ούτε η αδιαμφισβήτητη απειλή για τη δημόσια υγεία. Η πραγματική μάστιγα που κατατρώει τα σωθικά της χώρας είναι η αυτοτροφοδοτούμενη και ανελλιπώς αυξανόμενη χωματερή της πλατείας Συντάγματος. Στην περίοπτη αυτή κεντρική θέση της πρωτεύουσας, ο οχετός και η έννοια της αποσύνθεσης καλά κρατούν, με καμία προοπτική αποκατάστασης αυτής της δυσωδίας.
Ο εμπαιγμός των πολιτών και η αέναη εξαπάτησή τους από τους από μηχανής θεούς αποτελεί από τις αρχαιότερες τέχνες, η οποία όχι μόνο καταστρατηγεί σήμερα αφειδώς κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας αλλά μάλιστα ανθεί σε αυτές τις συνθήκες εξαθλίωσης που προκαλεί η οικονομική κρίση και αυτή των αξιών.
Τα σκουπίδια της πλατείας Συντάγματος δυστυχώς είναι ανακυκλώσιμα και μάλιστα όχι μόνο 300. Διατηρούνται, εξαπλώνονται και μολύνουν ό,τι τους προσεγγίζει. Η υπερφίαλη πεποίθησή τους πως από τα σκουπίδια θα ανθίσει κάτι αξιόλογο και κάτι ελπιδοφόρο αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός και ακραία έκφραση λαϊκισμού ευτελούς χαρακτήρα. Ενός λαϊκισμού καλά μελετημένου, προσεκτικά οργανωμένου και πραξικοπηματικά εφαρμοσμένου.
Το απορριματοφόρο γι’ αυτή τη νεκρική και ανούσια ύλη του Συντάγματος είναι η ίδια η κοινωνία. Ενίοτε, όμως, στοχεύει λάθος χωματερές και όχι αυτή τη βασική. Ενίοτε, θαμπώνεται από τις πομφόλυγες της ρητορείας της και αποπροσανατολίζεται. Ενίοτε, επιχειρεί την κάθαρση της πλατείας, με μηδενικό βέβαια αποτέλεσμα, καθώς η χωματερή αυτή φρουρείται από βαρονίες που η ίδια έχει δημιουργήσει για την προστασία της. Την κραυγή της κοινωνίας την εκλαμβάνει ως βροχή, ενώ κανονικά είναι φτύσιμο. Το τέλμα έχει φτάσει, με την αλλαγή να επιτυγχάνεται, ιστορικώς αποδεδειγμένα, είτε από την κάλπη είτε από το πεζοδρόμιο, με την τελευταία αυτή λύση να αποτελεί και την πιο οδυνηρή για κάθε συντεταγμένη κοινωνία.
*Ο Κωνσταντίνος Κώστας είναι κτηνίατρος, με MSc Δημόσιας Υγείας.