Για να καταλάβουμε τους κινδύνους τού σήμερα, πρέπει να κοιτάξουμε ρεαλιστικά την Ιστορία και να αποτιμήσουμε τα λάθη μας. Ιδού μια γρήγορη σούμα. Μόνοι μας φτάσαμε εδώ. Οι Ευρωπαίοι μάς έδωσαν σκοινί κι εμείς φτιάξαμε τη θηλιά.
Η Ευρώπη ήθελε πολιτική σταθερότητα και αγορές. Σε αντάλλαγμα, πήραμε κεφάλαια που τα κατασπαταλήσαμε. Οι Ευρωπαίοι ξέρανε ότι υπήρχε διαφθορά, αλλά σε εποχές παχέων αγελάδων κάνανε τα στραβά μάτια. Εμείς νομίζαμε ότι τους δουλεύουμε γιατί «τρώνε βελανίδια» κι εμείς «χτίζουμε Παρθενώνες».
Με την οικονομική κρίση όλα άλλαξαν. Η στάση της Ε.Ε. σκλήρυνε και απαίτησε το σαρκίο μας. Κι εμείς σκάψαμε τέτοιον κρατήρα που άντε να τον πεις λακκούβα. Τα μνημόνια κατά Κρούγκμαν δεν αποδίδουν. Αλλά πολιτικά, πώς να δικαιολογήσεις ότι δανείζεις για να πληρώνουν οι Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους; Η Ε.Ε. έσωσε τις ευρωπαϊκές τράπεζες και έστειλε την Ελλάδα για βρούβες. Κι εμείς ζητήσαμε τη φορομπηχτική οδό αντί για δομικές αλλαγές με μεγάλο άμεσο πολιτικό κόστος. Πελατοκρατεία-Δημοκρατία 5-0.
Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ έφερε χειρότερα. Κόμμα άπειρο, απολυταρχικό και με έλλειμμα ρεαλισμού, δεν είχε ιδέα τι θα πει διαπραγμάτευση. Ήξερε μόνο από αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και να σκεφτεί τη δική του εκλογική πελατεία γιατί χωρίς πελάτες καταλήγεις «αριστερή παρένθεση» ή, το πολύ, παράγραφος. Και, βέβαια, είχε και να ευθυγραμμίσει τις διάφορες «συνιστώσες» που κάνουν το κόμμα να μοιάζει σαν πίνακας του Καντίνσκυ.
Οπότε μπήκε ως ταύρος σε υαλοπωλείο. Με σύνθημα το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που μόνο θαύμα θα μπορούσε να το υλοποιήσει, ζήτησε κούρεμα χρέους και λεφτά στο χέρι, ενώ ταυτόχρονα κατάβρισε τους δανειστές στο όνομα της αξιοπρέπειας.
Όταν οι εταίροι δεν ενέδωσαν στη λεκτική βία, ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε ότι δεν απείλησε επαρκώς. Προφανώς οι Ευρωπαίοι έπασχαν από κώφωση και δεν άκουσαν τη βοή τού λέοντος. Οπότε το τραβήξαν το σχοινί βεβαιώνοντάς μας ότι η Ευρώπη θα κατεδαφιστεί και οι αγορές θα πέσουν στα Τάρταρα. Ας μη συζητήσουμε την ηθική του πράγματος, ας παραμείνουμε στον ρεαλισμό. Πραγματικότητα-ΣΥΡΙΖΑ 10-0.
Οι Ευρωπαίοι βέβαια καμία διάθεση δεν είχαν να δώσουν πάτημα σε μια «ριζοσπαστική» κυβέρνηση που τους κατάβριζε κι από πάνω. Διότι φοβήθηκε ότι θα πάρουν θάρρος και οι άλλοι απανταχού λαϊκιστές, αριστεριστές και το κακό συναπάντημα. Power politics-Δημοκρατία 5-0.
Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είδε και απόειδε και αφού δεν έμεινε πεντάρα, αποφάσισε να ρίξει τη χειροβομβίδα του δημοψηφίσματος. Μας είπαν ότι αιφνιδιασμός τρεις μέρες πριν κλείσει το πρόγραμμα του ΔΝΤ θα είχε το αποτέλεσμα που οι χειρισμοί πέντε μηνών δεν απέφεραν. Σαν νέοι σταυροφόροι κινήσαμε για το Eurogroup. Και σαν σε καρτούν, φάγαμε τα μούτρα μας. Οι Ευρωπαίοι δεν ενέδωσαν και εμείς τους κατηγορούμε ότι αυτοί φταίνε που κλείσαμε τις τράπεζες. Κυνισμός-συνταξιούχοι 5-0.
Την οικονομική καταστροφή σε μεγάλο βαθμό την προκαλέσαμε μόνοι μας με το πρόγραμμα «διάσωση μέσω αυτοκτονίας». Τώρα βάζουμε σε κίνδυνο το πολίτευμα με τον τρόπο διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, τον σχεδιασμό του ψηφοδελτίου, και την πόλωση.
Οι προηγούμενοι έκλεβαν, αλλά τουλάχιστον είχαν κάποιον ελάχιστο σεβασμό στους θεσμούς. Η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι σκοπός του είναι η αποφυγή της «αριστερής παρένθεσης» και όχι η διάσωση της οικονομίας. Με τα όσα λέει το κόμμα, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν είναι ερωτευμένοι με την καρέκλα τους. Ειδικά όταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε για παραμονή στην κυβέρνηση ακόμα και μετά από ΝΑΙ, και ο κ. Καμμένος δηλώνει ότι ο στρατός θα διαφυλάξει την εσωτερική ασφάλεια. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, μόνο εμείς -όλοι εμείς- θα φταίμε. ΣΥΡΙΖΑ-Δημοκρατία στην παράταση μέχρι τη Δευτέρα.
*Η Αλεξάνδρα Φιλήνδρα είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο του Ιλινόις-Σικάγο