Τώρα, κατά τον υπουργό κ. Παππά, θα δημιουργηθούν «βιώσιμες επιχειρήσεις που θα ζουν από τη λειτουργία τους και θα εκπέμπουν ποιοτικό, ανταγωνιστικό πρόγραμμα. Κανάλια που θα ενημερώνουν τον λαό με αντικειμενικότητα και πλουραλισμό, όχι ανάλογα με τις υπόγειες σχέσεις του ιδιοκτήτη τους με την πολιτική ηγεσία και φόντο τα θαλασσοδάνεια»…
Σίγουρα, αξίζουν συγχαρητήρια στην κυβέρνηση που κατάφερε αυτό που δεν τόλμησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις! Να επιβάλει τη νομιμότητα στη λειτουργία της Ραδιοτηλεόρασης και συγχρόνως να φέρει 246 εκ. ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο! Έπρεπε όμως, προχωρώντας χωρίς παλαιοκομματικές λαϊκίστικες εξάρσεις να δεσμευτεί πως η προσπάθεια για την εξυγίανση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου δεν ήταν μία μάχη που κερδήθηκε, αλλά ένας αγώνας που θα συνεχιστεί με τον έλεγχο της λειτουργίας των ΜΜΕ και την επιβολή, αν χρειαστεί, της ελληνικής νομοθεσίας και των ευρωπαϊκών οδηγιών!
Αλλά σε τι διαφέρει ο κομπασμός του αρμόδιου υπουργού από την έπαρση των προηγούμενων αρμόδιων υπουργών κάθε φορά που αναγκάζονταν να απαντήσουν στην κριτική της αντιπολίτευσης για… ομίχλη στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο; Και τι είναι αυτό που δικαιολογεί τον κομπασμό;
Μήπως το ότι:
- Τώρα, οι κύριοι Αλαφούζος και Κυριακού είναι πλέον πολέμιοι της διαπλοκής και των ολιγοπωλίων, λάτρεις της διαφάνειας και του ποιοτικού ανταγωνισμού…
- Τώρα, εκπρόσωπος των κατασκευαστικών εταιρειών δεν είναι ο υπερασπιστής των… κατασκευαστικών συμφερόντων κ. Μπόμπολας, αλλά ο αριστερός, με την αριστερή πρακτική συμμετοχής στο διαγωνισμό των αδειών, κ. Καλογρίτσας…
- Τώρα, την τάξη των εφοπλιστών δεν την εκπροσωπεί ο Παναθηναϊκός κ. Βαρδινογιάννης, αλλά ο Ολυμπιακός κ. Μαρινάκης, πολέμιος των υπόγειων σχέσεων με την πολιτική ηγεσία και υπέρμαχος της αντικειμενικότητας και του πλουραλισμού…
- Τώρα πια οι μιντιάρχες θα παραιτηθούν από το «δικαίωμά τους να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις» και δεν θα επιλέγουν πλέον αυτοί τους βουλευτές που εμείς θα… ψηφίζουμε;
Αλλά γιατί και πάλι τα Μ.Μ.Ε. δίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο;
Γιατί έτσι ορίζει ο νόμος! Για να… εισρεύσουν χρήματα στο δημόσιο ταμείο και για να προσφέρουν μισθωτή εργασία σε 400 x 4 = 1.600 εργαζόμενους!
Και δε θα μπορούσαν οι συντάκτες του νομοσχεδίου να βρουν και κάποια άλλα κριτήρια ώστε να πετύχουν έναν ιστορικό συμβιβασμό κεφαλαίου και εργασίας; Και πού έγκειται η αριστεροσύνη των εμπνευστών του νομοσχεδίου, όταν στην καπιταλιστική αντίθεση κεφάλαιο – εργασία τάσσονται αναφανδόν υπέρ του κεφαλαίου;
Μήπως για να συνεχιστεί το καθεστώς απλήρωτης εργασίας στα κανάλια, μπας και ριζοσπαστικοποιηθούν «των ΜΜΕ οι κολασμένοι» και ανατρέψουν τον καπιταλισμό;
Φαίνεται πως οι «αριστεροί» συντάκτες του νομοσχεδίου έκαναν κοπάνα από το σχολείο του κόμματος τη μέρα που διδάσκονταν το μάθημα της αυτοδιαχείρισης, όπου οι σύντροφοι διαφωτιστές δίδασκαν ότι τα μέσα παραγωγής πρέπει να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων, ώστε να απολαμβάνουν οι ίδιοι την υπεραξία της εργασίας τους και να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο!
Διαφορετικά θα παραχωρούσαν και μία δύο άδειες σε δημοσιογράφους, τεχνικούς, παραγωγούς, διοικητικό προσωπικό που θα προχωρούσαν στη σύσταση ενός δύο συνεργατικών- συνεταιριστικών ομίλων, όπου ο κάθε εργαζόμενος θα ήταν και… αφεντικό!
Αλλά, αν στην εποχή του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού δεν σοκάρουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οι λέξεις «αυτοδιαχείριση» και «συνεταιρισμός», γιατί η συνιστώσα της ΑΚΟΑ που έχει σαν όραμα το «Σοσιαλισμός με Δημοκρατία, Ελευθερία και Αυτοδιαχείριση» δεν παίρνει πρωτοβουλία να βοηθήσει στη σύσταση των αυτοδιαχειριζόμενων ομίλων και να πείσει την κυβέρνηση να δοθούν οι άδειες έστω και τώρα; Ιδού η Ρόδος, για να… σταματήσει το πήδημα!
*Ο Σάββας Σερασίδης είναι πρώην δήμαρχος Σταυρούπολης.