Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα ένα νέο lifestyle, το οποίο συχνά περιγράφεται ως «hipster». Πρόκειται για μια ομάδα ανδρών και γυναικών ηλικίας, συνήθως μεταξύ 20 και 40 ετών, η οποία ζει στα μεγάλα αστικά κέντρα. Χαρακτηριστικά τους είναι η ενδυματολογική τους προτίμηση σε μόδες προηγούμενων δεκαετιών. Για παράδειγμα, τα στενά ρούχα ή φλοράλ φορέματα που ποτέ δε φέρουν το λογότυπο του σχεδιαστή τους, τα εμπνευσμένα από τις αντίστοιχες εποχές χτενίσματα (με την επανεισαγωγή του μουστακιού και του μουσιού να είναι το αποκορύφωμα). Επίσης είναι φιλόμουσοι με προτίμηση σε νεότερες εκδοχές του ποπ και του ροκ, οι οποίες βέβαια έχουν πολύ συχνά νοσταλγικού τύπου αναφορές στο μουσικό παρελθόν τους. Κυκλοφορούν με ποδήλατα, βέσπες και μέσα μαζικής μεταφοράς και συναντιούνται σε εστιατόρα, μπαρ, καφετέριες και άλλους χώρους που είναι σχεδιασμένοι ανάλογα, με το vintage στοιχείο και πάλι να κυριαρχεί.
Αγαπούν την τεχνολογία, παρακολουθούν την εξέλιξη της επιστήμης και προσπαθούν να είναι δημιουργικοί επιχειρηματικά. Έχουν έντονο ενδιαφέρον για τα διάφορα πολιτιστικά δρώμενα, θεωρούν εαυτόν πολίτη του κόσμου και πολιτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μία σύγχρονη εκδοχή του κινήματος των hippies και των bohemians, έχοντας αρκετά έντονο ενδιαφέρον για το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διατήρηση της ειρήνης, με έντονη ανησυχία για τους πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές.
Αυτό το στοιχείο μπερδεύει πολύ τους παραδοσιακούς πολιτικούς χώρους στην Ελλάδα, οδηγώντας τους σε μια ανεξήγητης εντονότητας αρνητική αντιμετώπιση αυτού του lifestyle. Ο ιδεολογικός χώρος των hipster και ο σχετικός ακτιβισμός του υπερβαίνει το δίπολο δεξιά-αριστερά και τις ιδεολογικές εμμονές είτε με το έθνος, την εκκλησία και τον αντικομμουνισμό από τα δεξιά, είτε με τον συνδικαλισμό, τον αντικαπιταλισμό και την αντιεξουσιαστική τάση από τα αριστερά. Καθότι το σχετικό πολιτικό στίγμα είναι καινούριο και δεν προσαρμόζεται πάνω σε αυτά τα παραδοσιακά δίπολα, αντιμετωπίζεται πολύ συχνά μέχρι και με χλευασμό, παρόμοια με την αντιμετώπιση που είχε το κίνημα των hippies μερικές δεκαετίες πριν.
Παρόλα αυτά, το lifestyle αυτό εξαπλώνεται όλο και περισσότερο, τείνοντας να γίνει κυρίαρχο σε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα. Αυτή είναι μία πολύ θετική εξέλιξη ειδικά στην Ελλάδα, καθώς αυτό το lifestyle έρχεται επί της ουσίας να αντικαταστήσει τις νοοτροπίες που οδήγησαν την Ελλάδα στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό μαρασμό.
Πέρα από τις επαγγελματικές ανησυχίες και το ενδιαφέρον για την επιχειρηματική καινοτομία που πρέπει να επιδείξει η νέα γενιά, άμα θέλει να ξαναδει να φυτρώνει πράσινο στην καμμένη ελληνική γη, οι hipsters εγκαθιδρύουν σταδιακά μια νέα και πολύ υγιή πολιτική νοοτροπία, η οποία έχει μεγάλη ευαισθησία για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και την εκκοσμίκευση του κράτους και αποστρέφεται φαινόμενα διαφθοράς στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ταυτόχρονα, έχουν έντονη οικολογική συνείδηση και γι’αυτό προτιμούν εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης, ενώ είναι πρωταθλητές και στην ανακύκλωση. Φροντίζουν την υγεία τους με το να αθλούνται συχνά και δίνουν μεγάλη σημασία στη διατροφή τους.
Αυτά είναι ενδεχομένως τα υλικά για μια πιο υγιή γενιά με ηθικές αξίες και ενδιαφέροντα προσαρμοσμένα στα δεδομένα της εποχής της. Ως εκ τούτου, το ότι προσελκύει όλο και περισσότερους νέους σε αυτό τον τρόπο ζωής, μόνο ως θετικό μπορεί να ληφθεί, αν σκεφτεί μάλιστα κανείς την πολιτική και κοινωνική χρεωκοπία σχεδόν όλων των υπόλοιπων μορφών lifestyle στην Ελλάδα.
*Ο Κώστας Χρυσικός, ζει στο Λονδίνο και είναι οικονομικός αναλυτής σε πολυεθνική εταιρεία παρασκευής γευμάτων.