Είναι αλήθεια πως η πίστη στις Ευρωπαϊκές προοπτικές έχει κλονιστεί αξιοσημείωτα για τους πολίτες πολλών κρατών μελών. Η άνοδος του ευρωσκεπιτικισμού και οι ακραίες ρητορικές με λαϊκίστικη τροφοδότηση βρίσκουν αντίκρισμα στην απελπισία και την αγανάκτηση που βιώνει πλήθος πολιτών. Μιας αγανάκτησης που μπορεί να προκύπτει από πληθώρα αιτιών όπως οι χειρισμοί των εθνικών κυβερνήσεων, τα διεθνή τεκταινόμενα που αναντίρρητα τους επηρεάζουν και οι χειρισμοί της ευρωπαϊκής οικογένειας που άλλη την θεωρούν ευχή και άλλοι κατάρα.
Η Ευρώπη είχε να χειριστεί πολλά θέματα. Μεταναστευτικό, οικονομική και κοινωνική πολιτική, Brexit, επενδύσεις και ένας απροσδόκητος εχθρός από τις ΗΠΑ με συγκεκριμένη νεοπροστατευτική φιλοσοφία δημιουργούν ένα τοξικό κλίμα που η ΕΕ καλείται να χειριστεί. Το αν αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα κατάλληλα και ώριμα μόνο το μέλλον θα το κρίνει και αυτό άνισα γιατί οι συνθήκες κατά τη στιγμή λήψης μίας απόφασης είναι διαφορετικές από μία μελλοντική ανασκόπηση.
Το 2019 έρχονται οι ευρωεκλογές και η ευρωπαϊκή ένωση πρόκειται να δαπανήσει ένα μεγάλο ποσό για να πείσει τους πολίτες να ψηφίσουν και να νιώσουν συντελεστές στο μέλλον ενός δημοκρατικού θεσμού. Βέβαια δεν αρκεί μία ενέργεια μάρκετινγκ για να δώσει δημοκρατική απόχρωση στο θεσμό. Γιατί οι πολίτες ξέρουν καλά τα όρια και την δικαιοδοσία του ευρωκοινοβουλίου και την δικαιοδοσία της Κομισιόν αντίστοιχα. Και έτσι αδυνατούν να νιώσουν πως αποφασίζουν και συντελούν στην πορεία ενός δημοκρατικού οικοδομήματος.
Οι αρμοδιότητες και οι δικαιοδοσίες δημοκρατικών οργάνων της ΕΕ πρέπει να ενισχυθούν και να μην είναι απλώς ένα περιτύλιγμα δημοκρατικότητας της Ενωσης. Οι βαθιές δημοκρατικές τομές είναι απαραίτητες και μπορούν να εγγυηθούν αίσθηση ανήκειν και κοινού σκοπού για τους πολίτες των χωρών μελών. Γιατί η δημοκρατία διασφαλίζεται μόνο με την ελευθερία επιλογών και την συνέπεια αυτών.
Ο εκδημοκρατισμός της θεσμικής διάρθρωσης της ΕΕ είναι το κρίσιμο σημείο για το κτίσιμο μίας ουσιαστικής σχέσης τόσο με τους πολίτες όσο και με τις εκλεγμένες κυβερνήσεις αυτών οι οποίες παίζουν τον κύριο ρόλο στη διαμόρφωση εικόνας και άποψης για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρόσδοση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στο ευρωκοινοβούλιο και η μετάλλαξη του από μία βιτρίνα δημοκρατίας σε ένα θεμελιώδη θεσμό ουσιαστικού και ώριμου διαλόγου και λήψης αποφάσεων , μπορεί να δημιουργήσει μια ασπίδα σε ακραίες ρητορικές και σε παθητική στάση έναντι των ευρωπαϊκών τακτικών.