Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε ενόψει του κλεισίματος μιας ακόμη αξιολόγησης. Για άλλη μια φορά το ένα μετά το άλλο τα Eurogroup διεξάγονται χωρίς αποτέλεσμα. Για άλλη μια φορά πολύωρες διαπραγματεύσεις να μην καταλήγουν πουθενά. Για άλλη μια φορά τρέμει το φυλλοκάρδι μας προκειμένου να επέλθει η περιβόητη συμφωνία με τους δανειστές. Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση εξαγγέλλει στην προσπάθεια της να κρύψει τα δικά της κακώς κείμενα, ότι προσπάθησε, αλλά οι κακοί Ευρωπαίοι θέλουν την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων με την Ελλάδα εξαρτημένη στις δικές τους ορέξεις, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να υπογράψει, ό,τι της σερβίρουν οι «κακοί» Ευρωπαίοι. Για άλλη μια φορά γίνεται λόγος από τους κυβερνητικούς συντρόφους, ότι οι Ευρωπαίοι μας «εκβιάζουν» στυγνά. Για άλλη μια φορά ως θύματα παρακαλάμε για τη «δόση» μας. Για άλλη μια φορά εν ολίγοις στο ίδιο έργο θεατές!
Αλλά ας υποθέσουμε, ότι στο επόμενο Eurogroup θα κλείσει η αξιολόγηση και θα πάρουμε τα λεφτά και θα εκταμιευτεί η δόση. Σίγουρα λαμβάνοντας τη «δόση» θα μπορέσουμε να αποπληρώσουμε τα ομόλογα, που λήγουν το καλοκαίρι και δεν θα πτωχεύσουμε εκ νέου όπως το καλοκαίρι του 2015. Σίγουρα θα αποφύγουμε τα capital controls και πιθανά κουρέματα καταθέσεων. Σίγουρα το Δημόσιο θα μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του (συντάξεις, μισθοί κλπ). Αλλάζει όμως κάτι με όλα αυτά; Η ίδια η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται τόσα χρόνια, που βιώνουμε την κρίση; Θα καταφέρουμε επιτέλους να βγούμε στις αγορές και αν ναι με τι όρους;
Το θέμα είναι να αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία σε όλα. Το θέμα είναι να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα ωθήσουν την ανάπτυξη της χώρας. Το θέμα να αλλάξει η παραγωγική δομή της χώρας, ώστε να μειώσουμε τα ελλείμματα. Να κατορθώσουμε επιτέλους να γίνουμε μια αυτόνομη χώρα στηριζόμενη στη δική μας παραγωγή με σκοπό να εξάγουμε στην Ευρώπη περισσότερα από όσα εισάγουμε. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο (νομοθετικό, κοινωνικό) ώστε να έλθουν επενδυτές στη χώρα και να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί επιτέλους σταθερό φορολογικό περιβάλλον, φιλικό για τους επενδυτές, που θα τους εμπνέει ασφάλεια και σιγουριά. Το θέμα είναι να αλλάξει το πλαίσιο και να αναπνεύσει η οικονομία ώστε να αλλάξει η ψυχολογία της οικονομίας μιας και η οικονομία είναι και θέμα ψυχολογίας.
Το θέμα είναι να βγούμε στις αγορές, αλλά και να είμαστε έτοιμοι να σταθούμε αξιοπρεπώς σε αυτές εγκαταλείποντας το σαθρό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης, που μας οδήγησε εδώ που μας οδήγησε. Διαφορετικά το τρένο των διαπραγματεύσεων θα περνάει «σύντροφοι» και εμείς δεν θα μπορούμε να επιβιβαστούμε σε αυτό…
*Ο Αλέξανδρος Κριτσίκης είναι δικηγόρος ΜΔΕ, πτυχ. Κοινωνικών Σπουδών.