Είναι κάθετη, πλάγια ή οριζόντια! Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν και από μία κάπου στο σώμα τους και για όλους αποτελεί ενθύμιο μιας χειρουργικής επέμβασης. Για τους περισσότερους είναι ένα δυσάρεστο σημάδι που φέρνει μνήμες επώδυνες, μιας περιόδου δύσκολης που είτε δοκιμάζεται ουσιαστικά η υγεία ενός ανθρώπου είτε το χειρουργείο είναι μονόδρομος και έσχατη λύση σε μια κατάσταση που είναι αδύνατο να λυθεί διαφορετικά.
Η χειρουργική τομή, λοιπόν, από τη στιγμή που κάνει την εμφάνισή της κάπου στο σώμα μας, είναι τόσο έντονη η παρουσία της που τίποτε δεν είναι πια ίδιο με πριν. Αρχικά, αμέσως μετά την επέμβαση είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τον ασθενή καθώς η ανάρρωση και η επανένταξη στην καθημερινότητα μονοπωλούν το ενδιαφέρον του, γεγονός όμως είναι οτι η χειρουργική τομή πρόκειται να απασχολήσει ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών καθώς μετά την ανάρρωση είναι αυτή που μένει και προκαλεί αλλαγές. Η αλλαγή στην εμφάνιση επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία και κατ επέκταση την κοινωνική και προσωπική ζωή ενός ανθρώπου και ώσπου να βρει μια ισορροπία επικρατεί χάος!
Για να έρθει ισορροπία, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να κατανοήσουμε την μοναδικότητα της κάθε τομής επάνω στο σώμα μας και να την δούμε λίγο διαφορετικά. Προσωπικά η τομή μου συμβολίζει το δικό μου μηδέν, το σημείο όπου δεν είχα τίποτα και έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή, μια καινούργια αρχή, μια ευκαιρία να εκτιμήσω όσα έχω και να συνεχίσω με περισσότερη δίψα για ζωή με γνώμονα την υγεία. Μου χάρισε ζωή, με ωρίμασε, με βελτίωσε, μου θυμίζει να προσέχω, με έκανε να σκέφτομαι διαφορετικά, να βλέπω καινούργιες μέρες και το ποτήρι πάντα μισογεμάτο!
Είναι τόσο λίγα αυτά που μου στερεί και τόσα πολλά αυτά που μου προσέφερε και μου προσφέρει που αν είχα την ευκαιρία να την σβήσω, δε θα το έκανα και ας μην είμαι «κοινωνικά αποδεκτός» και ας είναι «περίεργο» και ας τραβάει περίεργα βλέμματα, εγώ τη θέλω εκεί γιατί για εμένα είναι πολύ σημαντική η τομή μου, η ζωή μου!