Πάντοτε υπήρξα λάτρης και υπέρμαχος της γνώσης. Η γνώση των ανθρώπων με συναρπάζει και με γοητεύει. Τρέφω απεριόριστο θαυμασμό και εκτίμηση για ανθρώπους που έχουν καλλιεργήσει το πνεύμα τους και έχουν κατακτήσει με πολύ μόχθο πτυχία ή διακρίσεις. Η απόκτηση πτυχίων δείχνει ανθρώπους αποφασισμένους να πετύχουν, με πειθαρχία καθώς και ανθρώπους που έχουν προβεί σε σημαντικές θυσίες. Η γνώση μας δίνει τη δύναμη και τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Τι γίνεται όμως όταν η απόκτηση της γνώσης αρχίζει να μας εφοδιάζει με δόσεις αλαζονείας; Έχετε παρατηρήσει, άραγε, ότι κάποιοι άνθρωποι, όχι και τόσο καλλιεργημένοι, χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη αγνότητα, αθωότητα και ταπεινοφροσύνη; Πόσα παραδείγματα από γιατρούς που ενδεχομένως να έχουν μιλήσει αγενώς σε ασθενείς, μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας; Πόσες φορές έχουμε δει ανθρώπους μορφωμένους να χαρακτηρίζονται από έπαρση και υπεροψία; Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως οι άνθρωποι μπορούν να χτίσουν τον εγωισμό τους πάνω στη γνώση την οποία έτυχε να κατακτήσουν.
Είναι πραγματικά πολύπλοκος ο άνθρωπος, πολύπλοκος και ο χαρακτήρας του. Σαν να κατέχει μια αίσθηση υπεροχής που τον οδηγεί στην αλαζονεία και εν τέλει στην αλλοτρίωση του. Σαν να μετασχηματίζεται η επαγγελματική του αυτοπεποίθηση σε προσωπική έπαρση. Σαν η μέθη της γνώσης του να αγγίζει τα όρια της αυτοπραγμάτωσης. Τι θα πρέπει όμως να κάνουν όσοι κατέχουν πτυχία και διακρίσεις ούτως ώστε να μην αποξενώνονται από τον εαυτό τους και να μη «μολύνουν» το χαρακτήρα τους;
Αρχικά, θα πρέπει να έχουμε επίγνωση της άγνοιάς μας! Ακόμη και ο Σωκράτης είχε επίγνωση της άγνοιάς του λέγοντας την περίφημη φράση «Ένα μόνο πράγμα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτα», αντιτιθέμενος στην υπεροψία και στη μέθη της γνώσης. Λέγεται επίσης, ότι η γνώση είναι σαν ένα χωνί: όσο πιο πολύ την κατακτούμε, τόσο εκείνη διευρύνεται. Όσα περισσότερα δηλαδή μαθαίνουμε, άλλα τόσα συνειδητοποιούμε ότι δεν ξέρουμε! Η γνώση είναι αχανής και κανείς δεν μπορεί να την κατακτήσει κατά κράτος. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος για ανούσιες αλαζονείες.
Οι άνθρωποι θα πρέπει να χρησιμοποιούν την γνώση τους προς όφελος της κοινωνίας και όχι για να ενισχύσουν τον εγωισμό τους και την ματαιοδοξία τους. Με σύνεση και σοφία θα πρέπει να διαχειρίζεται κανείς τη γνώση του και να την μεταλαμπαδεύει απλόχερα και στους άλλους. Αξιοποιώντας σωστά τη γνώση και με πνεύμα αλληλεγγύης, οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν απεριόριστες δυνατότητες. Ειδικά στις μέρες μας, μέσα στη γενικότερη σύγχυση βασικών αξιών, η μεταλαμπάδευση της γνώσης στο πλαίσιο της κοινωνικής ευημερίας κρίνεται επιβεβλημένη και επιτακτική. Το να διευρύνει κανείς τους πνευματικούς του ορίζοντες αποτελεί ξεχωριστό προσόν. Το να διοχετεύει, όμως, τη γνώση του γενναιόδωρα στην κοινωνία, αποτελεί αληθινή αρετή.
Συμπερασματικά, λοιπόν, θα λέγαμε ότι δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την ανθρωπιά, το ήθος μας και τους κομψούς τρόπους. Σε οποιονδήποτε τομέα και αν εργαζόμαστε, η προσωπικότητα μας είναι αυτή που θα απογειώσει την καριέρα μας και θα υποδείξει την μελλοντική μας πορεία. Η γνώση και η καλά δομημένη προσωπικότητα, είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός που μου αρέσει πολύ να συναντώ στους ανθρώπους.