Όταν ήμουν παιδί, είχαμε γράψει γράμμα-εργασία στο σχολείο στον Πρωθυπουργό της χώρας. Στον κ. Καραμανλή, τον πρεσβύτερο, τότε.
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και εκπαιδεύτηκα να μη μιλώ δημόσια. Ήρθε όμως ο καιρός να ξαναγράψω. Αυτή τη φορά σ’ εσένα.
Δεν συμφωνώ σε όλα μαζί σου. Δεν σε ψήφισα. Δεν ψήφισα «όχι» σε αυτό το ακαταλαβίστικο ερώτημα που κλήθηκα να απαντήσω. Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα αυτό το συνονθύλευμα του κόμματός σου και, κυρίως, με φόβισαν αυτοί οι ακραίοι τύποι που περιλαμβάνει και για την ψυχική ισορροπία κάποιων απ΄ αυτούς έχω πολλές αμφιβολίες .
Εσένα, όμως, σε εμπιστεύομαι. Εμπιστεύομαι την καθαρότητα της βούλησής σου και την ικανότητά σου να ακούς. Όχι της πρόθεσής σου (αλίμονο!), σ’ αυτή πρέπει και να μπορείς, η σύνδεσή τους αποκαλύπτεται από τις επιλογές μας και εκεί έκανες πολλά λάθη. Σ' εμπιστεύομαι πιο πολύ, από τότε που είδα τον έρπη στις φωτογραφίες σου. Και ανεξαρτήτως του αν σε πολλά νομίζω ότι τα έκανες μούσκεμα, σου αναγνωρίζω ότι πάλεψες.
Σου γράφω γιατί σου έλαχε να χρεωθείς το να’ σαι χρονικά η τελευταία μας ελπίδα. Σου γράφω γιατί είσαι η πρώτη και η τελευταία μας αριστερή ελπίδα
Σε παρακαλώ, κυβέρνησε τώρα. Σ’ αυτό το χάος, που τους τελευταίους μήνες το έκανες ακόμη λίγο περισσότερο ερεβώδες, κυβέρνησε. Και κυβέρνησε σαν να μην υπάρχει αύριο. Πάρε τη χώρα στα χέρια σου και άλλαξέ τα όλα. Το κράτος, τους υπαλλήλους, τους επιχειρηματίες, τις συνειδήσεις, ΟΛΑ. Κάνε έκκληση στο φιλότιμο του Έλληνα, δώσε έμπνευση σε όλους. Να κάνει ο καθένας το καλύτερο στο μετερίζι του. Μη σε νοιάξει ούτε μια στιγμή για κόμματα, για το κόστος, για το μέλλον της Αριστεράς. Διάλεξε τους καλύτερους, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης. Κάνε τον κόσμο να δουλέψει στο «εμείς». Κάνε εγκληματία στη συνείδησή μας αυτόν που σκέφτεται την πάρτη του, τη βόλεψή του, το σπίτι του και βλάπτει τους άλλους. Μάθε μας ότι σπίτι μας είναι το δημόσιο, αυτό που μας αφορά όλους. Οι Έλληνες γκρινιάζουν όταν τους θίγεις τα κεκτημένα. Θα το καταπιούνε όλοι όμως, αν δεν θεσπίσεις εξαιρέσεις και μάλιστα υπέρ των μονίμως εξαιρεθέντων. Να είσαι καλός, δίκαιος και τίμιος και θα σηκωθούν και οι πέτρες για να σε βοηθήσουν.
Έκανες λάθη πολλά, όμως προχώρα. Στήριξε τα σωστά πράγματα που έχουν γίνει. Μην αλλάξεις αυτά που πήραν κόπο και χρόνο να κατακτηθούν, έχουν δοκιμαστεί και αποδείχθηκαν σωστά. Μην φοβάσαι τίποτε και κανέναν. Γίνε αυτός ο ήρωας του Γκόργκι που έβγαλε την καρδιά του και την έκαψε για να βγει ο λαός από το σκοτάδι.
Σου ζητάω πολλά και το ξέρω. Είσαι νέος και έχεις μικρά παιδιά. Ακόμη και αν καείς, τα παιδιά σου θα έχουν έναν πατέρα που θα διαβάζουν γι’ αυτόν στα βιβλία και θα είναι περήφανα. Αν δεν τα καταφέρεις ή αν δειλιάσεις, δεν πειράζει, να ξέρεις.
Είμαι 43 χρονών, έχω δουλειά και δύο μικρά παιδιά. Δεν φοβάμαι τίποτε γιατί έχω ελευθερία. Φοβήθηκα μόνο όταν ήταν να βγούμε εκτός αυτού του πλαισίου που καθιστά την ελευθερία τόσο αυτονόητη. Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος και μπορώ να δουλέψω παντού. Θέλω να μείνω εδώ και να παλέψω, γι΄ αυτή τη χώρα με το τόσο φως. Βοήθησέ με.