Μόλις τελείωσε η συζήτηση στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα και όλοι δυστυχώς γίναμε θιασώτες του ίδιου έργου. Άλλαξε τίποτε μετά και από αυτήν την συζήτηση; Απολύτως τίποτε. Μάλιστα μία συζήτηση προκηρύχτηκε για τη διαπλοκή τον Οκτώβρη. Αν και όλος ο κόσμος παγκοσμίως ντρέπεται για τη διαπλοκή, εμείς πρωτοτυπούμε και τα βγάζουμε στη φόρα. Αλλά λησμονούμε, ότι κάποιοι πρώην πρωθυπουργοί αποκάλεσαν παγκόσμια, ότι κυβερνούν μια διεφθαρμένη χώρα. Εδώ θα κολλήσουμε;
Όταν οι αρμοδιότητες για τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες έχουν μεταφερθεί παράτυπα (το ΣτΕ βέβαια θα αποφανθεί) σε έναν «υπερ-υπουργό» εν μία νυχτί για ποια διαπλοκή θα κάνουμε λόγο; Εδώ το θεσμικό πλαίσιο το καθορίζει η εκάστοτε παρέα του πρωθυπουργού παραβαίνοντας ακόμη και τις ανεξάρτητες κατοχυρωμένες συνταγματικά αρχές!
Περαιτέρω, ένας ακόμη διάλογος για την παιδεία ξεκίνησε. Έχει το σθένος μια αριστερή κυβέρνηση να τολμήσει μία αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος; Η λύση πιθανόν κρύβεται στη φράση του Frédéric Bastiat «Κάθε μονοπώλιο είναι απεχθές, αλλά το πιο απεχθές από όλα είναι το μονοπώλιο του Κράτους στην εκπαίδευση» που το διατύπωσε πριν 170 περίπου χρόνια.
Τέλος, ο Φίλης φαίνεται ότι τα βάζει με την Εκκλησία επινοώντας αφορμές συγκρούσεων καθαρά για συσπείρωση του κομματικού ακροατηρίου του. Η «εκκοσμίκευση» του κράτους ξανά στο προσκήνιο. Απέναντι δηλαδή στην κρίση η λύση είναι ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας; Μια πιθανή συνταγματική αναθεώρηση στα πλαίσια της αμοιβαίας συνεννόησης και επικοινωνίας των δύο πλευρών που θα σέβεται ιδίως τον ρόλο της εκκλησίας πιθανόν να ήταν η απάντηση στο δήθεν πρόβλημα, που προσπαθεί να επινοήσει ο Υπουργός.
Μετά από όλα αυτά το λαϊκό άσμα «όλα τριγύρω αλλάζουν αλλά όλα τα ίδια μένουν» είναι θαρρώ περισσότερο επίκαιρο από ποτέ!
*Ο Αλέξανδρος Κριτσίκης είναι δικηγόρος.