Διαβάζοντας διάφορες ειδήσεις, στάθηκα σε μία η οποία αν και ερχόταν από την Βραζιλία που απέχει κατά πολύ από την Ελλάδα μας, οι κάτοικοί τους έχουν ίδιες συνήθειες, κακές συνήθειες με των Ελλήνων. Με άλλα λόγια και πιο συγκεκριμένα ένας οδηγός στην Βραζιλία που προφανώς διέγραψε από τη μνήμη του τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας είχε την ιδέα να σταθμεύσει το αυτοκίνητό του σε θέση που προορίζεται για τα ΑμεΑ. Το απρόοπτο όμως στην ιστορία ήταν η αντίδραση του κόσμου. Μια ομάδα πολιτών, λοιπόν, είχε την ιδέα να καλύψει όλο το εξωτερικό μέρος του αυτοκινήτου με μια αφίσα που απεικόνιζε το σήμα που δηλώνει ότι η θέση αυτή προορίζεται για Άτομα με Αναπηρία. Δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη λύση αλλά σίγουρα ήταν παραδειγματική.
Μπορεί αυτό να συνέβη στη Βραζιλία αλλά πόσες φορές έχουμε αντικρίσει το θέαμα αυτό και στη δική μας χώρα; Πόσες φορές έχεις αγανακτήσει με ανίδεους συμπολίτες σου που με την πρόφαση ότι βιάζονται σε συνδυασμό με την αυξημένη κίνηση στους δρόμους και την απουσία θέσεων στάθμευσης, αφήνουν τα οχήματά τους κυριολεκτικά όπου τους βολεύει αγνοώντας, φυσικά, την ανάγκη άλλων ανθρώπων να κινηθούν με ευκολία; Και δεν απευθύνομαι σε μένα και σένα που έχουμε την δυνατότητα να κινούμαστε πιο εύκολα σε σχέση με κάποιους άλλους συνανθρώπους μας, αν και όλοι έχουμε το δικαίωμα να θέλουμε να περπατάμε στο πεζοδρόμιο χωρίς να μας εμποδίζουν διάφορα δίκυκλα ή αυτοκίνητα, κυρίως όμως απευθύνομαι στα ΑμεΑ που η διάβασή τους πλέον στους δρόμους είναι το λιγότερο δύσκολη και επώδυνη. Βαρέθηκα τον ατομικισμό των πολιτών αυτής της χώρας που θα στρέψουν το βλέμμα τους σε αυτούς τους ανθρώπους μόνο αν ανάμεσά τους βρεθεί κάποιο δικό τους άτομο, διαφορετικά τους αγνοούν.
Ποια είναι λοιπόν η θέση της πολιτείας; Τα πρόστιμα, θα μου απαντήσετε, αλλά παρόλη την επιβολή προστίμων η παραβίαση του κώδικα δεν έχει μειωθεί. Η λύση όμως για τέτοια θέματα δεν είναι η επιβολή των νόμων σε ένα ευρωπαϊκό κράτος. Αν επιθυμούμε τα παιδιά μας όχι μόνο να λέγονται Ευρωπαίοι αλλά να κατέχουν και ευρωπαϊκη κουλτούρα, θα πρέπει με σωστή διαπαιδαγώγηση και ευαισθητοποίηση για τα Άτομα με Αναπηρία από μικρή ηλικία, να τα γαλουχήσουμε ώστε να σέβονται τις ανάγκες των άλλων και να θέτουν ως προτεραιότητά στη ζωή τους τη διευκόλυνση όλων των συνανθρώπων τους χωρίς καμία εξαίρεση. Πρώτα από όλα όμως αν κάτι θέλουμε να το διαδώσουμε στους άλλους, πρέπει πρώτα να το συνειδητοποιήσουμε κι εμείς οι ίδιοι και να δρούμε έτσι, δηλαδή να μην συμπεριφερόμαστε αντίθετα από τον Κ.Ο.Κ. και να αντιδρούμε πολιτισμένα σε τέτοια φαινόμενα. Αν αυτά επιτευχθούν, οι νόμοι και τα πρόστιμα δεν θα χρειάζονται γιατί θα κυριαρχεί η συνείδηση του κάθε πολίτη. Θέτοντας λοιπόν τον άνθρωπο στην κορυφή, θα μπορούμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι, όχι μόνο τυπικά αλλά και ουσιαστικά.
*Η Γιώτα Γιαννακοπούλου είναι φοιτήτρια φιλολογίας