Σήμερα νιώθω πολύ χαρούμενος. Νιώθω πολύ χαρούμενος αφού συνειδητοποίησα πως η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 και αναγκάστηκε δύο χρόνια αργότερα να σε οδηγήσει στο πρώτο μνημόνιο, καθώς και η τριετία με τον Αλέξη στο τιμόνι της χώρας, μόνο καλό σου έκαναν. Εκ πεποιθήσεως θεωρώ πως κάθε άνθρωπος πρέπει να βιώσει μια τραχιά χρονική περίοδο στην ζωή του έτσι ώστε να μάθει να εκτιμά τις χαρές της ομαλής περιόδου. Να εκτιμά την συνετή και ειλικρινή κυβέρνηση.
Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρέπει να τελειώνει το «παραμύθι» με την καθαρή έξοδο από το μνημόνιο τον Αύγουστο τους έτους που διανύουμε. Γιατί όμως; Δεν χρειάζεσαι τρία μεταπτυχιακά και δύο διδακτορικά για να κατανοήσεις ότι καθαρή έξοδος δεν νοείται την στιγμή που υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης έχουν κοινοποιήσει δημόσια πως από 1/1/2019 ξεκινούν περικοπές στις συντάξεις. Επικουρικές και μη. Είναι προνομοθετημένο σύντροφε, για αυτό μην διαδηλώσεις στην Πλατεία Συντάγματος. Θα γελάνε από το Μαξίμου.
Ειλικρινά, είναι γελοίο να συζητάμε για μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό και μείωση των συντάξεων (ακόμη και αν η Goldman Sachs την θεωρεί απαραίτητη), την στιγμή που οι συνταξιούχοι ζητούν το απολύτως αυτονόητο. Να πάρουν αυτά που τους αναλογούν. Αυτά που δούλεψαν. Ναι δούλεψαν Αλέξη. Και δεν εννοώ τον κόσμο. Ξέρεις εσύ. Επίσης, για ποια καθαρή έξοδο μιλάμε; Οι πληγές; Η Ελληνίδα μάνα που έκλαιγε γιατί δεν μπορούσε να σπουδάσει το παιδί της; Ο πατέρας που ξενιτεύτηκε για να μπορέσει να βιοποριστεί; Θερμή παράκληση Έλληνα. Αυτήν την φορά μην ξεχάσεις τόσο εύκολα. Και δεν το λέω τυχαία. Ο Αλέξης φώναζε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Νιώθω την ανάγκη σύντροφε να μου αποδείξεις στην κάλπη πως δεν ξέχασες. Πάμε παρακάτω.
Διαβάζω καθημερινά πρωτοσέλιδα περί ελληνοτουρκικών σχέσεων. Άκου λοιπόν πως έχουν τα πράγματα. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ερντογάν έχουν ένα βασικό κοινό στοιχείο που παίζει καίριο ρόλο για τα γεγονότα που θα διαδραματιστούν τους αμέσως επόμενους μήνες. Θέλουν ξανά την καρέκλα όσο τίποτα στην ζωή. Είναι διψασμένοι για εξουσία. Ο Ερντογάν θα απειλεί και θα προσποιείται τον ήρωα μέχρι τις 24 Ιουνίου. Μετά βλέποντας και κάνοντας, που λέει και ο λαός.
Το μείζον όμως είναι τα δικά μας τα παλικάρια. Μην επηρεασθείς από τους ηρωισμούς και τους υποναυάρχους του ΥΠΕΘΑ. Δοκίμασες και δεν σου άρεσε. Εκτός και αν σου άρεσε. Αν σου άρεσε σύντροφε έχεις κάθε μέσο και κάθε λόγο να πείσεις τους εκπροσώπους σου να πάνε σε εκλογές ακριβώς μετά την μοιραία-καθαρή έξοδο. Θέλω να πιστεύω πως δεν σου άρεσε και πως αγαπάς τα παιδιά σου, αγαπάς τους δύο αξιωματικούς μας που είναι όμηροι αυτή την στιγμή στις τουρκικές φυλακές λόγω κυβερνητικής ασυνέπειας,θέλω πάνω από όλα να πιστεύω πως αγαπάς την πατρίδα σου και θέλεις να σταματήσεις να την βλέπεις να γελοιοποιείται. Λυπάμαι και συνάμα χαίρομαι που έζησες τον εξευτελισμό της εξωτερικής πολιτικής και αναγκάστηκες να τρέχεις σε συλλαλητήρια. Ζω και ελπίζω πως εννοεί την φράση που λέει ο λαός: «Από τα λάθη μας, μαθαίνουμε».
* Ο Γιάννης Ρουσόπουλος είναι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών