Μέσα στον γενικό χαμό αυτές τις μέρες, ακούμε για τη Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου συνεχώς. Είναι πράγματι σημαντικό που έγινε η αρχή για τις γυναίκες στο Πρωθυπουργικό Αξίωμα, κι ας είναι σε υπηρεσιακή κυβέρνηση. Η έννοια του υπηρεσιακού Πρωθυπουργού που προέρχεται από Ανώτατο Δικαστήριο δίνει μία ανεξαρτησία και εγκυρότητα στη μεταβατική κυβέρνηση.
Ο Παναγιώτης Πικραμμένος, που προερχόταν από το Συμβούλιο της Επικρατείας, άφησε πρόσφατα καλές εντυπώσεις. Ήταν σοβαρός και «νορμάλ». Τώρα, έρχεται η σειρά της κυρίας Θάνου. Θα είναι το ίδιο σοβαρή και νορμάλ; Πολλοί αμφιβάλλουν, λαμβάνοντας υπόψη ποια είναι, και πώς βρέθηκε εκεί που βρέθηκε.
1. Είναι συνδικαλίστρια. Ως πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, «προήδρευε» και υπερασπιζόταν της αποχής των δικαστικών από τα καθήκοντά τους και διαφόρων άλλων τεχνασμάτων, όταν απειλούνταν οι αποδοχές τους. Το μόνο «τεχνικό πρόβλημα» ήταν ότι η απεργία των δικαστών απαγορεύεται από το Σύνταγμα.
2. Είναι αντιμνημονιακή. Είχε υποστηρίξει ότι το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ είναι αντισυνταγματικό, και πρόσφατα έστειλε επιστολή στον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ λέγοντάς του, ενδεικτικά, πως «ο ελληνικός Λαός στηρίζει την ελληνική κυβέρνηση στον αγώνα της κατά της λιτότητας». Έχει κατηγορηθεί πως η αντιμνημονιακή δράση της αντεμβαίνει στον θεσμικό της ρόλο.
3. Είναι ημέτερη. Όταν ήρθε η ώρα της επιλογής νέου προέδρου για τον Άρειο Πάγο, τον Ιούνιο 2015, η κυβέρνηση επέλεξε την «αντιμνημονιακή» κυρία Θάνου, τέταρτη κατά σειρά αρχαιότητας αντιπρόεδρο, προσπερνώντας τους άλλους αντιπροέδρους. Δέχτηκε κριτική γι’ αυτό, γιατί η επετηρίδα τηρείται κατά παράδοση πιστά στην επιλογή Προέδρου.
4. Είναι βαλτή. Τον Ιούνιο, οι τρεις πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας συνταξιοδοτήθηκαν ταυτόχρονα. Έτσι, εκτός από πρόεδρο του Αρείου Πάγου, η κυβέρνηση είχε να διορίσει πρόεδρο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τι συνέβη; Οι άλλες δύο θέσεις αφέθηκαν κενές, ώστε, όλως τυχαίως, μόνο η κυρία Θάνου να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε θέση προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου-και άρα υποψήφιας υπηρεσιακής Πρωθυπουργού.
4+1: το bonus:
Το 2012, η στάση της κυρίας Θάνου είχε τραβήξει την προσοχή του Protagon εδώ. Η Χριστίνα Ταχιάου καταλήγει: «Όχι, δεν θα ήθελα με τίποτα να με δικάσει η κάθε κυρία Βασιλική Θάνου – Χριστοφίλου. Επειδή δεν το θεωρεί τιμή της να κρίνει τον πολίτη». Και, μετά από τρία χρόνια, πού βρισκόμαστε; Η no-nonsense δημοσιογράφος Χριστίνα Ταχιάου είναι no-nonsense βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, και η «κάθε κυρία» είναι η Πρωθυπουργός της χώρας.
Υ.Γ.: Το άρθρο της Χριστίνας Ταχιάου ονομάζεται «Ο νόμος δυτικά της Τουρκίας». Επειδή δεν το έπιανα, το έψαξα. Ο τίτλος προέρχεται από τον «Δικαστή» του Λούκυ Λουκ. Ο ήρωας του «Δικαστή» είναι ένας εκκεντρικός ιδιοκτήτης σαλούν, ο οποίος αυτοαποκαλείται «ο Νόμος δυτικά του Πέκος». Ο ποταμός Πέκος κυλάει στο Νέο Μεξικό και το Τέξας. Η φράση σημαίνει «αυτοδικία με επίφαση νομιμότητας».
*Ο Μαρίνος Σωτηρόπουλος είναι φοιτητής στην Ιατρική Σχολή και εκδότης του www.thenewblack.gr