Μια ευχή! Μαζί με το 2016 να φύγει και όλη η αρνητική ενέργεια. Και πώς θα το πετύχουμε αυτό; Λέγοντας στον εαυτό μας και στους άλλους όλα αυτά που νιώθουμε, όσα μας πλήγωσαν, όσα μας θύμωσαν, όλα αυτά για τα οποία μετανιώσαμε. Αλλά κυρίως λέγοντας ένα ευχαριστώ σε εμάς, στη ζωή και σε όλους εκείνους που την έκαναν να αποκτήσει κάποιο νόημα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί για τη γαλήνη. Ευγνωμοσύνη που ξύπνησες και τις 365 μέρες αυτού του χρόνου, που σηκώθηκες από το κρεβάτι σου, που ίσως να πέρασες μια κακή μέρα αλλά υπήρχε κι η επόμενη την οποία μπορούσες να φτιάξεις ομορφότερη.
Για εκείνες τις μέρες που το κρύο ήταν τσουχτερό αλλά ο ήλιος έλαμπε. Ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που γέλασες και για εκείνες που έκλαψες, για εκείνες που περπάτησες στην άμμο και όλα αυτομάτως έσβησαν. Να λες ευχαριστώ για τις εικόνες που είδες, τις εμπειρίες που βίωσες, για τα χρώματα, τον ουρανό, τον ήλιο, τη σελήνη, τη θάλασσα, για τις μυρωδιές. Για ένα πεντανόστιμο φαγητό, για ένα κρασί-βάλσαμο στην ψυχούλα σου. Για τους ήχους που άκουσες. Για τον ήχο των κυμάτων σε μια φουρτουνιασμένη μέρα, τον ήχο της βροχής, των πουλιών που κελαηδούν, των φύλλων στα δέντρα που θροΐζουν, τον ήχο του αθώου γέλιου ενός παιδιού, της φωνής του αγαπημένου σου που σε ηρέμησε και μιας μουσικής που σε ταξίδεψε.
Να είσαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που γνώρισες. Για εκείνους που το βλέμμα τους είχε κάτι που δε μπορείς να περιγράψεις με λέξεις, για εκείνους που σε έκαναν να σκεφτείς κάτι που ούτε καν σου είχε περάσει από το μυαλό. Για εκείνους που σε φρόντισαν, που έφεραν το φως σε μια γκρίζα μέρα σου, που σου είπαν τα πράγματα με το όνομά τους ακόμη και αν εσύ ήθελες να ακούσεις κάτι διαφορετικό. Για εκείνους που σε έκαναν να νιώσεις όμορφος σε μια καθ’ όλα άσχημη μέρα, που σε ενέπνευσαν και σε έκαναν να είσαι ο εαυτός σου. Να νιώθεις ευγνωμοσύνη για την αγάπη, για τον έρωτα, για το ότι μπορείς να νιώθεις τόσο δυνατά που η καρδιά σου είναι έτοιμη να εκραγεί. Και να νιώθεις ευγνώμων για τα ραγίσματα που αυτή υπέστη. Γιατί μπορεί να μην είναι τόσο παιδικά ανέμελη όπως πριν, αλλά όσο περνάν τα χρόνια γίνεται όλο και ομορφότερη, όσο πάει γίνεται και πιο δυνατή και ικανή να χωρέσει μέσα της ό,τι η ζωή της φέρει.
Οσοι σε πλήγωσαν, όσοι αδιαφόρησαν ή σε απέρριψαν, ήρθαν για να σου δείξουν κάτι, και εσύ αυτό που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις αυτό το κάτι που μπορεί να έχει αρχικά μαύρο χρώμα και να το βάψεις πολύχρωμο, να δημιουργήσεις πάνω σε αυτό, να πάρεις αυτό το σάπιο που σου άφησαν και να το καλλιεργήσεις από την αρχή, να βρεις το σημείο που ράγισε και να το κολλήσεις τόσο γερά που δύσκολα κάτι θα το ξαναραγίσει. Να είσαι ευγνώμων για όλες τις στιγμές που ένιωσες περήφανος για τον εαυτό σου ακόμη και αν πέτυχες κάτι πολύ μικρό. Γιατί συνέχισες ύστερα από μια δυσκολία ή κάποια ήττα, γιατί έτρεξες μετά από ένα δυνατό χτύπημα, για τότε που είπες «όχι ρε φίλε, εγώ θα το κάνω» χωρίς να αφήνεις απωθημένα και πληγές.
Και αν το 2016 σε γονάτισε, αν σου πήρε κάτι σημαντικό μείνε εκεί κάτω για όσο νιώθεις ότι χρειάζεται, ζήσε τη δυστυχία όπως εσύ θες αλλά να έχεις πάντα κατά νου πως κάποια μέρα στο 2017, το 2018 ή όποτε αυτό συμβεί θα σηκωθείς, θα πατήσεις γερά στα πόδια σου και θα έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου εκτιμώντας κάθε λεπτό της. Κλάψε, βρίσε, σπάσε αλλά μην ξεχνάς τη ζωή και πόσο πολύτιμο δώρο αυτή είναι. Μη διστάσεις να ζητάς βοήθεια, να μιλάς, να κάνεις ό,τι σου δίνει χαμόγελο, έστω κι αυτό το πνιχτό, το πονεμένο. Και αν αυτή τη στιγμή νιώθεις χάλια και νομίζεις πως δεν υπάρχει τίποτα τραγικότερο που θα μπορούσες να πάθεις σου στέλνω την πιο ζεστή αγκαλιά μου και σου απλώνω το χέρι μου μήπως και θες να σηκωθείς να δεις τι ωραία μέρα έχει έξω. Το παρόν είναι που έχει σημασία και αν τώρα έχεις τη δυνατότητα να ζεις, να αναπνέεις και να νιώθεις, θα πρέπει να ξέρεις πως ανήκεις στους τυχερούς. Ετσι απλά, πληροφοριακά.
Λοιπόν, καμάρι μου, με όλη τη δύναμη και την ψυχή που διαθέτεις αγκάλιασε το 2016 και ευχαρίστησέ το για ό,τι σου έδωσε την ευκαιρία να ζήσεις. Μαύρα και λευκά, φωτεινά και σκοτεινά, μουντά ή παρδαλά, παράξενα, αδιάφορα, φριχτά και μαγικά. Αποχαιρέτησέ το και φύσα το να φύγει μακριά.
Εντάξει, αν ήταν τόσο δράμα μπορείς να το κλωτσήσεις να φύγει όσο γρηγορότερα γίνεται και αν από την άλλη ήταν για σένα τόσο όμορφο και ξεχωριστό προσπάθησε το 2017 να είναι ακόμη καλύτερο και πάψε να γκρινιάζεις για τα χρόνια που δεν ξαναγυρίζουν. Τα χρόνια είναι για να φεύγουν και εσύ για να τα ζεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι, όσα λεφτά και αν έχεις στην τσέπη σου.
Υποδέξου λοιπόν το 2017 και δημιούργησε μια χρονιά άξια να τη θυμάσαι και να τη διηγείσαι μετά από πολλά χρόνια σε κάποιο χριστουγεννιάτικο γιορτινό τραπέζι, όταν πια όλα θα φαντάζουν τόσο απλά και όταν θα έχεις τη δύναμη και τη σοφία να γνωρίζεις τί πραγματικά αξίζει και μετράει στη ζωή.
2016, σ’ ευχαριστώ! Τώρα μπορείς να φύγεις. Φουρτούνες και συννεφιές μαζί του και εσείς.
*Η Αλεξάνδρα Κουτουδάκη είναι φοιτήτρια Ψυχολογίας.