Θα ήταν ο «σάκκος του μποξ» του εφετινού Τσάμπιονς Λιγκ – αυτό πίστευαν οι περισσότεροι. Ακόμη και η συμμετοχή της στη διοργάνωση υπήρξε τεράστια έκπληξη. Κι όμως, στην παρθενική της εμφάνιση στα Κύπελλα Ευρώπης, η Μπρεστ, η οποία πριν από δύο δεκαετίες αγωνιζόταν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, φιγουράρει στα ψηλά πατώματα της βαθμολογίας της league phase.

Με τη νίκη της (1-0) επί της Αϊντχόφεν έχει ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Εκτός από την πρωταθλήτρια Ολλανδίας, νίκησε την Σπάρτα στην Πράγα, τη Στουρμ Γκρατς, και συνέτριψε (4-0) τη Ζάλτσμπουργκ στην Αυστρία. Ηρθε ισόπαλη (1-1) με την πρωταθλήτρια Γερμανίας, Λεβερκούζεν, και ηττήθηκε (3-0) μόνο από την Μπαρτσελόνα. Μετράει τους ίδιους βαθμούς (13) με την Αρσεναλ, την Ιντερ και τη Λεβερκούζεν. Από τις 36 ομάδες του τουρνουά, μόνο η Λίβερπουλ και η Μπαρτσελόνα έχουν συγκεντρώσει περισσότερους. Δεν αποκλείεται να περάσει στους «16» απευθείας, τερματίζοντας στην πρώτη οκτάδα.

Δεν πρόκειται για κάποιο πλούσιο club. Μέχρι το 2016, που το εξαγόρασαν οι αδελφοί Λε Σεντ (γόνοι της οικογένειας που κατέχει τη μεγαλύτερη εταιρεία εμπορίας φρούτων της Γαλλίας), ταλαιπωρήθηκε από σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δεν κάνει ακριβές μεταγραφές και δεν διαθέτει παίκτες – φίρμες. Αλλά το πιο εκπληκτικό είναι πως αυτή η ομάδα, που προέρχεται από τη Βρετάνη, την πατρίδα του Αστερίξ και των ανυπότακτων Γαλατών του, γράφει την υπέροχη ιστορία της υπό την καθοδήγηση ενός άσημου προπονητή, ο οποίος είχε εργαστεί σε αυτό το πόστο για 20 μήνες, σχεδόν 12 χρόνια προτού την αναλάβει.

Ο 57χρονος Ερίκ Ρουά, πρώην ποδοσφαιριστής, κλήθηκε τον Ιανουάριο του 2023 να βγάλει το υπόλοιπο της σεζόν, με την Μπρεστ να παλεύει για να αποφύγει τον (σχεδόν βέβαιο) υποβιβασμό. Κατάφερε να την κρατήσει στη Ligue 1, κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο, και την επόμενη σεζόν (2023-2024) πέτυχε ένα πραγματικό θαύμα: εξασφάλισε την παρθενική της παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ, «κλέβοντας» το εισιτήριο από παραδοσιακές δυνάμεις του γαλλικού ποδοσφαίρου.

Με το πέμπτο χαμηλότερο μπάτζετ στο γαλλικό πρωτάθλημα η Μπρεστ κατέλαβε την 3η θέση της τελικής βαθμολογίας, πίσω μόνο από την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μονακό. Το προηγούμενο καλοκαίρι είχε ξοδέψει για μεταγραφές περίπου 4 εκατ. ευρώ – λιγότερα από τα μισά χρήματα από όσα εισέπραξε από τις παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών της.

Ο Ρουά, που αγωνίστηκε ως μέσος στις Νις, Τουλόν, Λιόν, Μαρσέιγ, Σάντερλαντ, Τρουά, Ράγιο Βαγιεκάνο και (ξανά) Νις, αποχώρησε από τη δράση τον Σεπτέμβριο του 2005. Εκτοτε, προτού τον εμπιστευθεί η Μπρεστ, εργάστηκε ως προπονητής μόνο στην ομάδα της γενέτειράς του (Νις) από τον Μάρτιο του 2010 μέχρι τον Νοέμβριο του 2011. Μάλιστα, δίπλα του στον πάγκο καθόταν και ένας άλλος τεχνικός, επειδή ο Ρουά δεν διέθετε το δίπλωμα της FIFA που απαιτούν οι κανονισμοί.

Πριν και μετά από αυτό το χρονικό διάστημα έκανε καριέρα στο μάρκετινγκ και τις δημόσιες σχέσεις, αλλά και στην τηλεόραση: διετέλεσε σύμβουλος του αθλητικού καναλιού belN Sports και σχολιαστής των αγώνων του Κυπέλλου Γαλλίας στο France Télévisions. Δούλεψε και ως αθλητικός διευθυντής: στη Νις, τη Λανς και τη Γουότφορντ. Την εποχή που τον προσέλαβε η Μπρεστ ασχολείτο με οτιδήποτε άλλο εκτός από την προπονητική, γι’ αυτό η απόφαση της διοίκησης του γαλλικού συλλόγου είχε προκαλέσει αίσθηση.

Μέχρι το 2019 οι «Πειρατές» (είναι το προσωνύμιο της Μπρεστ) ανεβοκατέβαιναν κατηγορίες, και οι παρουσίες τους στη Ligue 1 ήταν μάλλον αδιάφορες. Αν μπορούσαν να περηφανεύονται για κάτι, αυτό ήταν ότι κάποτε φόρεσαν τη φανέλα τους, ο Νταβίντ Ζινολά και ο (21χρονος τότε) Φρανκ Ριμπερί. Σήμερα… ζουν τον μύθο τους. Οχι μόνο πέρασαν τα σύνορα της Γαλλίας για πρώτη φορά, αλλά και εντυπωσιάζουν με τις επιτυχίες τους. Στο πρωτάθλημα δεν τα πηγαίνουν εξίσου καλά γιατί, όπως είχε προειδοποιήσει ο Ρουά, «άλλο να παίζουμε μία φορά την εβδομάδα, και άλλο να έχουμε ένα ματς κάθε τρεις μέρες».

Η Μπρεστ δίνει τους εντός έδρας ευρωπαϊκούς της αγώνες 100 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της, στην Γκενγκάν, επειδή το δικό της γηπεδάκι δεν πληροί τις προδιαγραφές της UEFA για να φιλοξενήσει παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ. Σκέφτεται να χρησιμοποιήσει στη συνέχεια το «Σταντ ντε Φρανς». Ακούγεται απίστευτο αλλά, ναι. Εδώ που έφτασε, είναι ικανή να γεμίσει ένα στάδιο 80.000 θέσεων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News