Η δήμαρχος του Παρισιού, Αν Ινταλγκό, ανακοίνωσε ότι δεν θα επιδιώξει μια τρίτη θητεία στον δήμο, έπειτα από μια δεκαετία κατά την οποία μετέτρεψε τη γαλλική πρωτεύουσα σε μια πιο πράσινη, λιγότερο πνιγμένη από τα αυτοκίνητα πόλη, προκαλώντας όμως έντονους διχασμούς μεταξύ των κατοίκων.

Η 65χρονη σοσιαλίστρια, η οποία το 2014 έγινε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος του Παρισιού (έχοντας προηγουμένως 13 χρόνια βουλευτικής θητείας), είπε ότι δεν θα υποβάλει υποψηφιότητα για επανεκλογή την άνοιξη του 2026, επειδή «είναι ώρα για φρέσκο αίμα». «Είναι μια απόφαση που έχω πάρει εδώ και πολύ καιρό. Πάντα πίστευα ότι δύο θητείες είναι αρκετές για να επιφέρουν βαθιές αλλαγές», είπε, σύμφωνα με τους λονδρέζικους Times.

Η ισπανικής καταγωγής Ινταλγκό πήρε πολλά μέτρα για να «εξορίσει» τα αυτοκίνητα από το κέντρο του Παρισιού, ενώ άνοιξε 1.500 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων και πολλούς χώρους για πεζούς και πράσινο.

Πιστώνεται με μια πτώση κατά περίπου 30% στα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την αρχή της προσπάθειάς της να μετατρέψει την πυκνοδομημένη πόλη, η οποία έχει το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης, σε μια «πόλη των 15 λεπτών», με καταστήματα και βασικές υπηρεσίες να είναι προσβάσιμα με τα πόδια ή με ποδήλατο.

«Η παρακαταθήκη της θα είναι η μετατροπή του Παρισιού σε μια πιο ευάερη, πιο ήσυχη πόλη», είπε στους Times μια δασκάλα που πήγαινε με το ποδήλατό της στην εργασία της στην Αριστερή Οχθη του Σηκουάνα.

Η στάθμευση έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό και η διέλευση οχημάτων από το κέντρο της πόλης έχει απαγορευθεί. Η επικείμενη αποχώρηση της Ινταλγκό προκάλεσε ζητωκραυγές από τους συντηρητικούς αντιπάλους της που λένε ότι έχει βγάλει εκτός ελέγχου το δημοτικό χρέος, ενώ διέκοψε την κυκλοφορία, ανέχτηκε το έγκλημα και άφησε τμήματα της πόλης να εξαθλιωθούν. Το τελευταίο είναι μια από τις βασικότερες κριτικές που της έχουν ασκηθεί ευρέως.

«Επιτέλους απαλλαγή», είπε ο Ζαν-Φιλίπ Τανγκέι, βουλευτής του λαϊκιστικού Εθνικού Συλλαλητηρίου. «Αυτή η πόλη έχει μετατραπεί σε μια αδιαχείριστη καταστροφή, εντελώς αποκομμένη από την υπόλοιπη Γαλλία».

Η Ινταλγκό και το δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο επικρατούν οι Σοσιαλιστές Πράσινοι, έχουν κατηγορηθεί ότι απέτυχαν να σταματήσουν τη στεγαστική κρίση που οδηγεί 10.000 κατοίκους να φεύγουν ετησίως από την πόλη, λόγω της έλλειψης οικονομικά προσιτής στέγης. Οι περισσότεροι, γράφουν οι Times, αναζητούν στέγη πέρα από τον le périphérique, τον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο που χωρίζει το Παρίσι από τα γύρω προάστια, των οποίων ο πληθυσμός έχει διογκωθεί στα 12 εκατομμύρια.

Ως δήμαρχος, αντιμετώπισε το σοκ της περιόδου των ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων το 2015, που ξεκίνησαν στο περιοδικό Charlie Hebdo και κορυφώθηκαν με τις σφαγές της 13ης Νοεμβρίου, στις οποίες σκοτώθηκαν 130 άνθρωποι. Κατά τη θητεία της εκδηλώθηκε η φωτιά που κατέστρεψε τον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων το 2019 και η πανδημία του κορονοϊού, ενώ επέβλεψε και τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του φετινού καλοκαιριού.

Η Ινταλγκό, η οποία διαδέχθηκε τον Μπερτράν Ντελανοέ, τον μέντορά της, το 2014, είπε ότι δεν θα διεκδικήσει ξανά ούτε τη γαλλική προεδρία. Το 2022 κέρδισε την υποψηφιότητα των Σοσιαλιστών, αλλά απέτυχε να συνδεθεί με τους ψηφοφόρους και συγκέντρωσε μόλις 1,7%, τη χειρότερη ήττα του κόμματος σε προεδρικές εκλογές.

Η Ινταλγκό, η οποία είναι παντρεμένη με τον σοσιαλιστή ευρωβουλευτή Ζαν-Μαρκ Ζερμέν, είπε αυτόν τον μήνα ότι η πολιτική φήμη της «εξαργυρώθηκε» με τον θρίαμβο των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι δημοσκοπήσεις για τα δέκα χρόνια της θητείας της δείχνουν ότι παραμένει αρκετά δημοφιλής. Το 46% του πληθυσμού είπε ότι η διοίκησή της ήταν καλή, ενώ το 54% τη χαρακτήρισε κακή ή μέτρια.

Πριν την αποχώρησή της, σύμφωνα με τους Times, έθεσε τις βάσεις για τη διαδοχή της, υιοθετώντας την πιθανή υποψηφιότητα του ελάχιστα γνωστού γερουσιαστή Ρεμί Φερό. Αυτό την έφερε σε διαμάχη με τον αναπληρωτή δήμαρχο, Εμανουέλ Γκρεγκουάρ, ο οποίος είπε την περασμένη εβδομάδα ότι θέλει τη θέση της. Ο επόμενος υποψήφιος των σοσιαλιστών θα αντιμετωπίσει τη διαχρονική αντίπαλο της Ινταλγκό, Ρασιντά Ντατί, το «αστέρι» των συντηρητικών που είναι υπουργός Πολιτισμού και επικεφαλής της συντηρητικής αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο.

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γυναικών υπήρξε επί χρόνια ένα από τα βασικά στοιχεία της γαλλικής πολιτικής ζωής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News