H βασίλισσα της ρομαντικής κωμωδίας των δεκαετιών του 1980 και του 1990 (κατέστη ευρέως διάσημη με την ταινία «Οταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι» του 1989) επιστρέφει δυναμικά, και αυτή τη φορά έχει αυτή τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Τα τελευταία χρόνια μιας καριέρας που χαρακτηρίζεται από σκαμπανεβάσματα και κάποια μιντιακά επεισόδια (όπως το υποτιθέμενο φλερτ με τον Ράσελ Κρόου) δεν έχουν επηρεάσει το κωμικό και συνάμα σύνθετο ταλέντο της Μεγκ Ράιαν, ούτε την αγάπη του κοινού για αυτήν.

Στα 62 της η αμερικανίδα ηθοποιός επανήλθε στο προσκήνιο με την ταινία «Τι Συνέβη Μετά» (What Happens Later), εκτελώντας χρέη όχι μόνο συμπρωταγωνίστριας στο πλευρό του Ντέιβιντ Ντουκόβνι, αλλά και σεναριογράφου, καθώς και σκηνοθέτριας. Το έργο βασίζεται στο έργο «Shooting Star» του πολυγραφότατου αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Στίβεν Ντιτς, ενώ η πλοκή του εκτυλίσσεται σε ένα αεροδρόμιο μιας μεσοδυτικής Πολιτείας των ΗΠΑ, όπου συναντιούνται τυχαία δύο πρώην εραστές, 25 χρόνια μετά τον χωρισμό τους.

Εκείνη φοράει ένα λευκό μακρύ φόρεμα και περπατάει λίγο σαν πάπια εξαιτίας ενός προβλήματος στο ισχίο. Εκείνος, με τα σημάδια του χρόνου στο πρόσωπό του να τον κάνουν περισσότερο γοητευτικό, είναι ένας μάνατζερ στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης. Μια χιονοθύελλα παραλύει τα πάντα και οι δυο πρώην εραστές περνούν τις ώρες τους περιφερόμενοι στους χώρους του αεροδρομίου και συζητώντας για το παρόν και τα προβλήματά τους.

«Αν και παρουσιάζεται ως ρομαντική κωμωδία, προτιμώ να σκέφτομαι αυτή την ταινία ως μια ιστορία αγάπης, κάτι περισσότερο από μια συναισθηματική κωμωδία. Οι καταστάσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι πρωταγωνιστές αναδεικνύουν καθολικά ζητήματα, αλλά αφορούν ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, πιο ώριμους από εκείνους που πρωταγωνιστούν σε ρομαντικές κωμωδίες. Μιλάμε για χαμένες ευκαιρίες, παρεξηγήσεις και παρανοήσεις που τους κόστισαν 25 χρόνια.

»Υπάρχουν λοιπόν πολλά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν, και για να το κάνουν αυτό έχουν μόνο μια νύχτα, μια ευκαιρία που προσφέρεται σε έναν μαγικό χώρο, ένα αεροδρόμιο. Κοιτάζουν πίσω, εστιάζουν σε μια ζωή που θα μπορούσαν να είχαν ζήσει μαζί. Θα έλεγα ότι δεν είναι ακριβώς αυτά τα θέματα μιας ρομαντικής κωμωδίας» είπε η Μεγκ Ράιαν σε συνέντευξή της στην ιταλική La Repubblica, με αφορμή την επικείμενη έναρξη προβολής του φιλμ στους ιταλικούς κινηματογράφους.

«Είναι μια ιστορία που εκτυλίσσεται σε τεντωμένο σκοινί. Είναι μεν αστεία, αλλά πολύ διαφορετική από τις παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ, αρκετά δραματική, χωρίς υπερβολές. Ο Ντέιβιντ Ντουκόβνι και εγώ γνωρίζαμε ότι έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ανατροπές, σκαμπανεβάσματα, απότομες στροφές, και αυτό ήταν το πιο διασκεδαστικό κομμάτι.

»Αυτό είναι πρόβλημα για το μάρκετινγκ, καθώς χρειάζεται απλές βεβαιότητες για να πουλήσει την ταινία. Εμένα, αντιθέτως, μου αρέσουν πράγματα που δεν είναι τόσο ξεκάθαρα και απλά. Είναι μια ιστορία για τη συμφιλίωση, τη συγχώρεση, τον δεσμό μεταξύ δύο ανθρώπων. Σημαντικά ζητήματα – και όχι απαραιτήτως εμπορικά» πρόσθεσε.

Το «Τι Συνέβη Μετά» είναι η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά της Μεγκ Ράιαν, η οποία έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το 2015 με την ταινία «Ithaca». «Ως ηθοποιός είχα βιώσει το πλατό με έναν, ας πούμε, περιθωριακό τρόπο. Σκηνοθετώντας, βρίσκεσαι στο κέντρο μιας υπέροχης κοινότητας που αποτελείται από πολλούς καλλιτέχνες με τους οποίους μοιράζεσαι σκέψεις για αυτά που έγραψες αλλά και για εκείνη τη σκηνή που υπήρχε μόνο στο κεφάλι σου. Μετατρέπεται σε μια δουλειά που γίνεται από πολλούς. Η σκηνοθεσία με κέρδισε με το που τη δοκίμασα: ένιωθα ότι μπορούσα να βελτιωθώ και ο μόνος τρόπος για να μάθω ήταν να να το κάνω» είπε.

Οσον αφορά τον συμπρωταγωνιστή της Ντέιβιντ Ντουκόβνι, η Μεγκ Ράιαν, που μεταξύ άλλων έχει εμφανιστεί στην οθόνη στο πλευρό του Τομ Χανκς, του Μπίλι Κρίσταλ και του Κέβιν Κλάιν, εξήγησε πως «μια ταινία στην οποία υπάρχουν μόνο δύο άνθρωποι που μιλάνε, εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους. Εσύ και ο συμπρωταγωνιστής σου είστε μετέωροι, σαν να κρέμεστε από μια ακροβατική κούνια.  Συναντιέστε στον αέρα, πετάγεσαι και πρέπει να πιστέψεις ότι θα σε πιάσει. Ηταν απαραίτητο να έχω το κατάλληλο ταίρι, και ο Ντέιβιντ ήταν τέλειος».

Σχετικά με την καριέρα της, έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, ανέφερε ότι «στην ηλικία μου, πιστεύω ότι η επιτυχία και η αποτυχία έχουν την ίδια σημασία. Τις παρατηρώ αμφότερες με τη δέουσα προσοχή, τις κρίνω για ό,τι είναι και αυτό μού προσφέρει μεγάλη ελευθερία: δεν έχω την αίσθηση ότι πρέπει να αποδείξω κάτι, θέλω απλώς να εκφράσω αυτό που νιώθω – κάτι που, ούτως ή άλλως, κάνω πάντα. Οσον αφορά τη βιομηχανία του κινηματογράφου, μου φαίνεται πως αυτή είναι μια αρκετά δύσκολη περίοδος για τέτοιου είδους ταινίες στο Χόλιγουντ. Μετά την πανδημία και τις απεργίες περιμέναμε κάτι άλλο, όμως η εξέλιξη δεν ήταν αυτή» ανέφερε.

Αποτελεί, όμως, γεγονός πως, παρά τα όποια σκαμπανεβάσματα και τις όποιες αποτυχίες, η Μεγκ Ράιαν εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής εδώ και περισσότερο από 30 χρόνια. «Αυτή η ζεστασιά που λαμβάνω από αγνώστους εξακολουθεί να με εκπλήσσει, άνθρωποι με πλησιάζουν και αισθάνονται σαν με γνώριζαν ανέκαθεν. Στο παρελθόν η αντίδρασή μου ήταν “ωχ, αλήθεια τώρα;”. Με αποπροσανατόλιζε, δεν μου φαινόταν σωστό. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή, αποφάσισα να αγκαλιάσω όλη αυτή τη συμπάθεια: κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αυτή η ενέργεια με αναζωογονεί: σαν ένας άγνωστος να σου λέει μπράβο ή ένα παιδί να σου χαμογελάει».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News