Ο Τιμ Πέιτζ, ο θρυλικός φωτορεπόρτερ του Πολέμου του Βιετνάμ, πέθανε την Τετάρτη στην Αυστραλία σε ηλικία 78 ετών από καρκίνο.

Οι παλιοί του συνάδελφοι αποτίουν φόρο τιμής σε έναν «μέντορα», ένα «εξαιρετικό ταλέντο» στο πρόσωπο του βρετανοαυστραλού φωτορεπόρτερ που κάλυψε αναρίθμητα γεγονότα επί μισό αιώνα. Εγινε γνωστός από τη σειρά των συγκλονιστικών φωτογραφιών του από τον Πόλεμο του Βιετνάμ.

Με μία φωτογραφική μηχανή Leica στο χέρι και ένα τσιγάρο –ή κάτι δυνατότερο– στο στόμα, ο Τιμ Πέιτζ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1960 διασχίζοντας απ’ άκρη σ’ άκρη τη χερσόνησο της Ινδοκίνας για να απαθανατίσει εικόνες που επρόκειτο να σημαδέψουν τον πόλεμο, αλλά και μια ολόκληρη εποχή.

«Κάθε φωτογραφία του πολέμου είναι μία φωτογραφία κατά του πολέμου», θα δήλωνε σε συνέντευξή του μισό αιώνα αργότερα. «Η δημοσιογραφική κάλυψη επηρέασε την κοινή γνώμη».

Αξιαγάπητος και χαρισματικός, ο Τιμ Πέιτζ ρίχτηκε στη φωτοδημοσιογραφία την ώρα που ο πόλεμος του Βιετνάμ κλιμακωνόταν, για να γίνει το σύμβολο μιας γενιάς φωτορεπόρτερ «gonzo», ατρόμητων και αντισυμβατικών.

Στον Τιμ Πέιτζ βασίστηκε ο χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Ντένις Χόπερ στην ταινία «Αποκάλυψη Τώρα!».

Ομως το Βιετνάμ επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και την επαγγελματική πορεία του: θα του έπαιρνε περισσότερο από μία δεκαετία για να συνέλθει από τα τραύματα του πολέμου και αργότερα θα ομολογούσε ανοικτά ότι πάσχει από μετατραυματικό στρες.

Ο Τιμ Πέιτζ ως άνθρωπος «δεν άρεσε σε όλον τον κόσμο», εξηγεί ο φίλος του Λουκ Χαντ, αλλά ήταν πολύ ανοικτός και αποτελούσε μέντορα για πολλούς νέους φωτογράφους που ήθελαν να ακολουθήσουν τα ίχνη του.

«Ηταν χαρισματικός συγγραφέας (…) ένα εξαιρετικό ταλέντο».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Τιμ Πέιτζ εγκαταστάθηκε στην Καμπότζη, όπου εργάσθηκε για πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Αργότερα αφιερώθηκε στη διατήρηση της ειρήνης και στην απόδοση τιμής στην μνήμη των δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους στα μέτωπα του πολέμου, αναζητώντας επί χρόνια να διαλευκάνει την εξαφάνιση των φίλων του Σον Φλιν και Ντάνα Στόουν, που θεωρείται ότι σκοτώθηκαν από τους Ερυθρούς Χμερ.

Το 1997 συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου «Requiem», που ακολουθεί τα ίχνη 135 φωτορεπόρτερ που έχασαν τη ζωή τους στον Πόλεμο της Ινδοκίνας και στη συνέχεια στον Πόλεμο του Βιετνάμ.

«Το έκανε σχεδόν σκοπό της ζωής του. Στο τέλος, κατάφερε να τους αποτίσει φόρο τιμής», δηλώνει ο φίλος του Μαρκ Ντοντ, που περιγράφει τον Τιμ Πέιτζ ως παθιασμένο «μελετητή της ανθρώπινης συνθήκης».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News