Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) είναι ο μεγαλύτερος σε μέγιστη ενέργεια επιταχυντής στον κόσμο. Κατασκευάστηκε από το ευρωπαϊκό κέντρο πυρηνικών ερευνών (CERN) μεταξύ του 1998 και 2008 σε συνεργασία με περισσότερους από δέκα χιλιάδες φυσικούς και εκατοντάδες πανεπιστήμια και εργαστήρια σε περισσότερες από εκατό χώρες.

Ο επιταχυντής βρίσκεται σε μια σήραγγα περιφέρειας 27 χιλιομέτρων και σε βάθος 175 μέτρων κάτω από τα σύνορα Γαλλίας – Ελβετίας κοντά στην Γενεύη. Δέκα χρόνια μετά τον ιστορικό εντοπισμό του «σωματιδίου του Θεού», του μποζονίου Χιγκς, και τρία χρόνια μετά τη διακοπή της λειτουργίας του για να πραγματοποιηθούν εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης ο LHC μπήκε την Μεγάλη Παρασκευή και πάλι στη… πρίζα για να ξεκινήσει μια ακόμη σπουδαία αναζήτηση.

Αυτή τη φορά ο επιταχυντής θα προσπαθήσει να εντοπίσει μια ακόμη άγνωστη θεμελιώδη δύναμη της φύσης, την πέμπτη μετά την βαρύτητα, την ηλεκτρομαγνητική δύναμη, την ισχυρή και την ασθενή πυρηνική δύναμη. Οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις διέπουν τους τρόπους με τους οποίους τα αντικείμενα και σωματίδια στο σύμπαν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

«Αναζητώ την πέμπτη δύναμη όσο καιρό είμαι σωματιδιακός φυσικός. Ισως φέτος είναι η χρονιά που θα τα καταφέρουμε δηλώνει στο BBC o δρ. Σαμ Χάρπερ που προσπαθεί τα τελευταία 20 χρόνια να εντοπίσει αυτή την πέμπτη δύναμη που πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει και διάφορες μελέτες και πειράματα τα τελευταία χρόνια έχουν υποδείξει την ύπαρξη της με κυριότερο το περσινό πείραμα σε έναν από τους άλλους τρεις επιταχυντές που υπάρχουν στο CERN, τον LHCb.

Το μοντέλο και τα νέα πειράματα

Μέχρι σήμερα οτιδήποτε έχει ανακαλυφθεί στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων εντάσσεται στο Καθιερωμένο Πρότυπο το οποίο αποτελεί την κρατούσα θεωρία και τον «οδικό χάρτη» για τη σωματιδιακή φυσική από την δεκαετία του 1970. Είναι όμως γνωστό ότι πρόκειται για μια μη ολοκληρωμένη θεωρία αφού αποτυγχάνει να εξηγήσει ορισμένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της φυσικής όπως την ύπαρξη και την φύση της σκοτεινής ύλης. Πρόκειται για μια «ουσία» η οποία εκτιμάται ότι αποτελεί το 84,5% της συνολικής ύλης και το 26,8% του συνολικού περιεχομένου (ύλη-ενέργεια) του Σύμπαντος.

Ομως η σκοτεινή ύλη δεν εκπέμπει ούτε απορροφά φως ή άλλη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία τουλάχιστον σε βαθμό τέτοιο που να την καθιστά εντοπίσιμη. Επίσης πρόσφατες μελέτες και πειράματα αναφέρουν ότι είναι πιθανό η σκοτεινή ύλη να αποτελεί ένα κοσμικό κατάλοιπο μιας ή πιθανώς περισσότερων έξτρα διαστάσεων από αυτές που γνωρίζουμε.

Το περσινό πείραμα στον LHCb εμφάνισε σωματίδια που συμπεριφέρονταν με τρόπο που δεν εξηγεί το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ετσι η επαναλειτουργία του LHC θα δώσει τη δυνατότητα επανάληψης και επαλήθευσης του περσινού και άλλων παρόμοιων πειραμάτων με τελικό στόχο τον εντοπισμό την ανακάλυψη της πέμπτης δύναμης, της σκοτεινής ύλης ή πιθανώς κάποιας άλλης άγνωστης κοσμικής ύλης ή φαινομένου που θα φέρει επανάσταση όχι μόνο στην φυσική αλλά στην επιστήμη γενικότερα.

«Προσπαθούμε απεγνωσμένα να τα έχουμε όλα έτοιμα και εργαζόμαστε σκληρά έτσι ώστε να μην χαθεί κάποια ευκαιρία που θα παρουσιαστεί στον εντοπισμό νέων δεδομένων στον κόσμο της φυσικής. Το χειρότερο πράγμα θα είναι να υπάρχει αυτή η νέα φυσική εκεί και να μην την ανακαλύψουμε» αναφέρει ο δρ. Σαμ Χάρπερ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News