Την Πρωταπριλιά οι μεγάλες ειδήσεις ενέχουν τον κίνδυνο της (εθιμικής) απάτης, οπότε καλύτερα που από την ψηφιακή διαβούλευση των Ευρωπαίων με την Κίνα δεν προέκυψαν συγκλονιστικά νέα: μάθαμε ότι κάθε πλευρά φυλάει το ταμπούρι της, έχοντας τις δικές της έγνοιες για το μέλλον των διεθνών σχέσεων έπειτα από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η ρωσική εισβολή ανέτρεψε την αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη και παγκοσμίως και τερμάτισε τον μεταψυχροπολεμικό κόσμο οριστικά. Το καινούργιο τοπίο χρειάζεται, βέβαια, διπλωματικές επαφές, και η πρωταπριλιάτικη ευρωσινική ήταν τέτοια, ωστόσο δεν έκρυβε εκπλήξεις.

Εξάλλου, οι προσδοκίες για την ψηφιακή σύνοδο κορυφής ήταν εξαρχής μικρές.

Μάλιστα πριν από τις συνομιλίες ένας ανώτερος ευρωπαίος αξιωματούχος, όπως έγραψε η Washington Post, είχε μαντέψει την κατάληξή τους: «Πιθανότατα δεν θα αποδώσουν τίποτε συγκεκριμένο, ούτε καν μία κοινή δήλωση».

Οπερ έδει δείξαι…

Από κινεζικής πλευράς τοποθετήθηκαν ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ και ο πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ, ενώ από τους Ευρωπαίους ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η ευρωπαϊκή ηγεσία ζήτησε από τους Κινέζους να βοηθήσουν ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάτι που μπορεί να γίνει με «επανεξέταση της σιωπηρής υποστήριξης της Κίνας στη ρωσική εισβολή». Κατά τον Μισέλ, «η Κίνα δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια στην παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τη Ρωσία».

Οι Κινέζοι προσπάθησαν να αποφύγουν τη συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία και για τη δική τους υποστήριξη στη Ρωσία κάνοντας ελιγμούς με σκοπό την εστίαση του ενδιαφέροντος στη συνεργασία Ευρωπαϊκής Ενωσης-Κίνας. Οι αναφορές τους στη Ρωσία ήταν, πραγματικά, ελάχιστες.

Η αποκρυπτογράφηση της κινεζικής στάσης, έγραψαν οι Αμερικανοί, έγινε ασυνήθιστα γρήγορα, μέσω λακωνικής αναφοράς του ελεγχόμενου από το ΚΚ Κίνας ειδησεογραφικού πρακτορείου Xinhua: έγραψε απλώς ότι η Κίνα και η Ευρώπη πρέπει να συνεργαστούν για «να σταθεροποιήσουν» τον κόσμο και, συγχρόνως, ενθάρρυνε την ΕΕ να υιοθετήσει «ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική».

Με τη σειρά της, η Post μετέφρασε αυτόν τον τελευταίο κινεζικό χρησμό σαν εκδήλωση του φόβου του Πεκίνου ότι οι Ευρωπαίοι, με αφορμή το Ουκρανικό, σχεδόν συμπλέουν πλέον με τις ΗΠΑ, καθώς το «μπλοκ των 27 είναι ασυνήθιστα ενωμένο στην οργή του για τον πόλεμο και τη ρωσική εισβολή».

Φυσικά, οι Ευρωπαίοι δεν περίμεναν ότι η ψηφιακή διαβούλευση της Πρωταπριλιάς θα μπορούσε να ωθήσει την Κίνα σε νέα στάση στο Ουκρανικό, ωστόσο ήλπιζαν (και ελπίζουν ακόμη) ότι η πίεσή τους μπορεί τελικά να εμποδίσει την προσφορά κινεζικής υλικής βοήθειας στη Ρωσία – είτε με τη μορφή όπλων είτε με τη μορφή οικονομικής συνδρομής ώστε να αποφύγει τις Δυτικές κυρώσεις.

Τυπικώς η Κίνα διατυμπανίζει πως υποστηρίζει τη στάση της ουδετερότητας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News