Ενας από τους διορισμούς που έκανε ο Τζο Μπάιντεν σε κομβικές θέσεις της αμερικανικής διοίκησης κινδυνεύει να μην επικυρωθεί από τη Γερουσία εξαιτίας της οικολογικής… τρομοκρατίας!

Η θέση αφορά τη διεύθυνση του λεγόμενου Γραφείου Διαχείρισης Γης, το οποίο ασχολείται με τα δημόσια εδάφη σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Το πρόσωπο που βάλλεται από τους Ρεπουμπλικανούς είναι η Tρέισι Στόουν-Μάνινγκ, 56 ετών. Ο λόγος των ενστάσεων είναι το… επαναστατικό παρελθόν της στα δάση και στα άγρια βουνά, όταν ήταν νέα και φανατική οικολόγος.

Οι Ρεπουμπλικάνοι λένε ότι στο μακρινό παρελθόν η Τρέισι έκανε κακές παρέες, με κάποια ομάδα «οικολόγων τρομοκρατών». Βέβαια, από τότε μεσολάβησαν καμιά τριανταριά χρόνια στη διάρκεια των οποίων η Τρέισι απέδειξε τη νομιμοφροσύνη της και την πίστη της στο αμερικανικό πολίτευμα, υπηρετώντας σε διάφορες πολιτικές θέσεις. Η επιλογή της από τον πρόεδρο των ΗΠΑ δείχνει ωστόσο ότι η προστασία των δασών και η αδρανοποίηση των εγκαταστάσεων γεώτρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται σε δημόσια εδάφη είναι προτεραιότητα για τους Δημοκρατικούς.

Οι Ρεπουμπλικανοί θυμίζουν ένα επεισόδιο πριν από 32 χρόνια, όταν η Τρέισι ήταν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μοντάνα. Τότε είχε αποστείλει σε μία βιομηχανία ξυλείας και για λογαριασμό φίλων της μία ανώνυμη επιστολή «τρομοκρατικού περιεχομένου», προσπαθώντας να σταματήσει δασικές υλοτομήσεις. Με τη ζέση του παθιασμένου νεολαίου είχε γράψει ότι μέσα στους κορμούς των δένδρων είχαν τοποθετηθεί μεγάλα καρφιά, τα οποία θα έσπαζαν τα πριόνια των υλοτόμων μόλις αυτοί τα χρησιμοποιούσαν… Εκτοτε και καθ’ όλη τη διάρκεια του πολιτικού βίου της την Τρέισι τη συνόδευε εκείνο το οικολογικό και άνευ αντικρίσματος ταρατατζούμ.

Το παράδοξο είναι ότι η Τρέισι είναι μάλλον διαλλακτική στις απόψεις της, έτοιμη να επιδιώξει συμβιβασμούς και διάλογο με το συντηρητικό μέτωπο. Για τον Μπάιντεν είναι το σωστό άτομο για την ανοικοδόμηση μιας διοίκησης που ο Ντόναλντ Τραμπ κατέστρεψε στα τέσσερα χρόνια της προεδρικής θητείας του, προκαλώντας μαζική έξοδο προσωπικού όταν μετέφερε την έδρα του Γραφείου από την Ουάσινγκτον στο Κολοράντο.

Το 1989 πάντως υπήρξε πραγματικός πόλεμος μεταξύ των οικολόγων και μιας βιομηχανίας ξυλείας, αφού οι αντιδικίες τους έφθασαν και σε δικαστικό βαθμό. Για την επιστολή η Τρέισι δεν καταδικάστηκε, καταδικάστηκαν όμως οι φίλοι της σε ποινές φυλάκισης. Μία άσχημη ιστορία, βέβαια, η οποία όμως ύστερα από τόσα χρόνια δεν φαίνεται να έχει αφήσει σημάδια. Μάλιστα ένας από τους δύο καταδικασθέντες της περιβόητης επιστολής κατέθεσε υπέρ της Τρέισι στη Γερουσία. Την αποκάλεσε «γυναίκα που χτίζει γέφυρες για διάλογο».

Από πλευράς του ο Λευκός Οίκος υπερασπίστηκε τη Στέισι όσο καλύτερα μπορούσε: «Είναι αφοσιωμένη και πολύπειρη υπάλληλος του Δημοσίου, με αποδεδειγμένο ιστορικό εξεύρεσης λύσεων όσον αφορά τα δημόσια εδάφη και τα νερά μας. Είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να γίνει η επομένη διευθύντρια του Γραφείου Διαχείρισης Γης».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News