Με το «ασυνήθιστο για τις εξελιγμένες δημοκρατίες» φαινόμενο των ηγετών οι οποίοι επικαλούνται συνωμοσίες, θεωρίες συνωμοσίας και ψεύδη (από πλευράς «διεφθαρμένου Τύπου» υποτίθεται), δράση σκοτεινών αντιπάλων κ.λπ., ενώ οι ίδιοι αδιαφορούν για την τήρηση της δημοκρατικής νομιμότητας ασχολείται o Ισχααν Θάρντορ στην εφημερίδα Washington Post.

Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο τη διακυβέρνηση Τραμπ, σημειώνει, αλλά και το Ισραήλ του Μπένιαμιν Νετανιάχου και τη Βρετανία του Μπόρις Τζόνσον.

Ο Τραμπ ενώ δείχνει περιφρόνηση τόσο στους πολιτικούς αντιπάλους του όσο και στους θεσμούς τους ίδιους, θεωρώντας «φάρσα» την επικείμενη έρευνα του Κογκρέσου εις βάρος του για την υπόθεση Ουκρανίας/Μπάιντεν, μιλάει για «κυνήγι μαγισσών». Οι πιο νηφάλιοι αναλυτές, γράφει ο Θάρντορ, πιστεύουν ότι οι Δημοκρατικοί του Σώματος έχουν πλέον στοιχεία για να αποδείξουν την κατάχρηση εξουσίας από πλευράς Τραμπ, καθώς πληθαίνουν οι αποδείξεις για άσκηση πίεσης σε τρίτους με σκοπό τη σπίλωση αντιπάλου του. (Εξάλλου μόλις προ ολίγων ημερών ο Τραμπ κάλεσε ανοικτά και την Κίνα να διερευνήσει την περίπτωση Μπάιντεν… οικογενειακώς.)

Ο Τραμπ θα εκμεταλλευτεί τα φιλικά Μέσα και τους πολύ φοβισμένους Ρεπουμπλικανούς πολιτικούς για να πάει μέχρι το τέλος το πολιτικό παιχνίδι με τους όρους του και να αγωνιστεί για την επιβίωσή του. Η προσωπικότητά του είναι «αμείλικτη», και θα κρατήσει την ίδια διαλυτική στάση απέναντι στους θεσμούς.

Με τέτοια πολιτικά ανακλαστικά διαβρώνεται η δημοκρατία με τον τρόπο που αυτό συνέβη στην Ουγγαρία, στην Πολωνία και στην Τουρκία, παρατηρεί ο αρθρογράφος. Εκεί οι εθνικιστές πρωθυπουργοί υπονόμευσαν σταθερά τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους φιλελεύθερους κανόνες αντί να τους υποστηρίξουν, όπως έπρεπε να πράξουν.

Το Twitter του προέδρου αρκεί για να δούμε ότι έχει βαφτίσει εχθρούς του και προδότες της Αμερικής όσους στρέφονται εναντίον του. Από δικαστές μέχρι αστυνομικούς υπαλλήλους και δημοσιογράφους. Διακεκριμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι τα προεδρικά πεπραγμένα «έχουν ήδη κλονίσει τη φιλελεύθερη τάξη που διαμορφώθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ο Θάρντορ υπενθυμίζει κρίσεις διαφόρων αναλυτών που χαρακτηρίζουν τον νυν πρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι και «εκφυλισμένο σερίφη» που αισθάνεται πολύ ευτυχής παραβιάζοντας τους κανόνες του κράτους του οποίου ηγείται. Σε τελική ανάλυση το ενυπάρχον στις αστικές δημοκρατίες στοιχείο κάποιας ολοκληρωτικής αντίληψης ο Τραμπ το εμφανίζει συνεχώς στο προσκήνιο με έναν εξαιρετικά κωμικά αλλά και επιβλαβή τρόπο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News