Ηταν περίπου πριν από δυο εβδομάδες όταν η Google απέλυσε έναν υπάλληλό της που διακίνησε με εσωτερικό έγγραφο την άποψη ότι οι γυναίκες εργαζόμενες στην εταιρία είναι λιγότερες από τους άνδρες επειδή τα δυο φύλα έχουν βιολογικές διαφορές. «Οι ικανότητες ανδρών και γυναικών διαφέρουν εν μέρει λόγω βιολογικών αιτιών και αυτές οι διαφορές μπορεί να εξηγήσουν γιατί δεν βλέπουμε ισότιμη εκπροσώπηση των γυναικών στην τεχνολογία και στις ηγετικές θέσεις. Πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε ότι οι διαφορές των δύο φύλων υποδηλώνουν σεξισμό» έγραφε στο έγγραφο ο Τζέιμς Ντέιμορ.

Αυτό το επεισόδιο έδωσε την αφορμή στο Bloomberg για μια δημοσιογραφική έρευνα γύρω από αυτό το θέμα. Και τι βρήκε; Οτι όχι μόνο «στην αυγή της επανάστασης των υπολογιστών, οι γυναίκες κυριαρχούσαν στον προγραμματισμό software», αλλά και ότι αποκλείστηκαν προοδευτικά από αυτό το πεδίο. Θα αρκούσε, σημειώνει ο Στίβεν Μιχμ, να θυμηθεί κανείς την Αντα Λάβλεϊς, την κόρη του Λόρδου Βύρωνα, που όταν ο άγγλος μαθηματικός Τσαρλς Μπέιμπαγκ σχεδίασε έναν υπολογιστή προτού καν επινοηθεί εκείνη κατάλαβε ότι εκείνο το μηχάνημα θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω από μαθηματικές πράξεις. Θα μπορούσε να προγραμματιστεί για μια σειρά από ενέργειες όπου η κάθε μία από αυτές θα καθόριζε την επόμενη.

«Οι σημειώσεις της θεωρούνται το πρώτο πρόγραμμα για υπολογιστή» γράφει ο Στίβεν Μιχμ. Στο μεταξύ, είναι γεγονός ότι ο διαχωρισμός της εργασίας –οι άνδρες στο hardware, οι γυναίκες στο software– ήταν ο κανόνας στην εποχή των πρώτων υπολογιστών. Το 1943, για παράδειγμα, το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια άρχισε να κατασκευάζει τον Eniac, τον πρώτο υπολογιστή μαθηματικών πράξεων στις ΗΠΑ. Οταν ήρθε η στιγμή να προσλάβει προγραμματιστές, επέλεξε έξι γυναίκες. Και ήταν μια τάση τόσο θαλερή στον χώρο της πληροφορικής ώστε το Cosmopolitan αφιέρωσε το 1963 ένα θέμα στα «Computer girls».

Κάπου εκεί οι άνδρες κατάλαβαν ότι ο προγραμματισμός ήταν θεμελιώδης στην ανάπτυξη της πληροφορικής και κατέλαβαν τον χώρο. «Είσαι ένας άνδρας που μπορεί να κουμαντάρει τους ηλεκτρονικούς γίγαντες;» έλεγε το 1969 η αγγελία με την οποία η IBM αναζητούσε προγραμματιστές. Ο αποκλεισμός των γυναικών είχε αρχίσει. Αλλά η βιολογία δεν έχει καμία σχέση.

Φωτό: Ένα, κατά το Cosmopolitan, computer girl. Πηγή: Flickr (CC BY 2.0)

Τα παιδιά στον δυτικό κόσμο δεν κινδυνεύουν να γίνουν αναλφάβητοι ενήλικες. Υπάρχουν ωστόσο ισχυρές ενδείξεις ότι η επόμενη γενιά θα πάσχει από βαριά αμορφωσιά.

Αυτό προβλέπει ο βραβευμένος με Μπούκερ βρετανός συγγραφέας Χάουαρντ Τζέικομπσον, ο οποίος βλέπει τη ρίζα του κακού στην καταλυτική επίδραση του twitter στην ζωή όλων μας. Ακόμη και στη δική του: Ένας μεσήλικας διανοούμενος που έως πρόσφατα βυθιζόταν επί ώρες στις σελίδες απαιτητικών βιβλίων, έχει φτάσει να αποζητάει τον περισπασμό που προσφέρει το σύμπαν των σόσιαλ μίντια.

Εάν δεν μπορεί να διατηρήσει τη συγκέντρωσή του στο μακροσκελές κείμενο ένας άνθρωπος σαν τον Τζέικομπσον, θα μπορέσει να το κάνει το δεκάχρονο, που γνωρίζει τα σόσιαλ μίντια από την κούνια; Μπορεί και όχι αλλά γιατί είναι αυτό κακό; Γιατί στους 140 χαρακτήρες του twitter χωρούν μόνο δηλώσεις, επισημαίνει στους Times ο Τζέικομπσον. Δεν υπάρχει χώρος για έρευνα, ανάλυση ή αναστοχασμό.

Κι έτσι μια ολόκληρη γενιά, κι από τις δυο μεριές του Ατλαντικού, ρισκάρει να κερδίσει την εύνοια του Ντόναλντ Τραμπ: «Αγαπώ τους ανθρώπους χαμηλής μόρφωσης» έχει δηλώσει ο αμερικανός πρόεδρος. Κι ο Τζέικομπσον τον μεταφράζει: «Θέλω να παραμείνετε αμόρφωτοι».

Φωτό: Εμφανώς προβληματισμένος ο Χάουαρντ Τζέικομπσον.  Πηγή: The Times/Chris McAndrew

Τα καλά νέα είναι ότι η κινηματογραφική κριτική που  πολλοί πια θεωρούν ξεπερασμένη, άχρηστη και ελιτίστικη έχει αρχίσει να επανακτά τον ρόλο της. Υπάρχουν και κακά νέα όμως. Και αυτά είναι ότι μοιάζει να έχει χάσει τον στόχο της, που είναι να προκαλεί σκέψεις και συζητήσεις γύρω από μια ταινία. Αντί γι’ αυτό, φαίνεται να έχει συρρικνωθεί σε έναν και μόνο αριθμό – ή μάλλον ποσοστό.

Η ευθύνη γι’ αυτήν την κατάσταση, γράφει στο Variety ο κριτικός Οουεν Γκλίμπερμαν, είναι το Rotten Tomatoes, το σάιτ που συγκεντρώνει διάφορες κριτικές για να βγάλει έναν μέσο όρο βαθμολογίας. Κάπως έτσι η ταινία Emoji Movie θάφτηκε με ένα 8% (σάπιο), ενώ η «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν αποθεώθηκε με ένα 93% (φρέσκο). Ανάμεσα στις παράπλευρες απώλειες (ποιος για παράδειγμα θα γράψει ή θα διαβάσει μια κριτική όταν αρκεί ένας αριθμός;), ο Γκλίμπερμαν επιμένει στο γεγονός ότι οι συνάδελφοί του προσαρμόζονται σε μια μάλλον απαράδεκτη κατάσταση.

Τι εννοεί; Ότι τείνουν να ομογενοποιούνται, ενώ η κριτική λειτουργεί μόνο όταν υπάρχουν αντίθετες απόψεις. Κι αυτήν την αντίθετη άποψη πλήρωσε ο κριτικός που έθαψε το Logan Lucky του Στίβεν Σόντερμπεργκ (93% ήταν ο μέσος όρος στο Rotten Tomatoes) με τον εξοστρακισμό του από το Διαδίκτυο σαν να είχε διαπράξει ύβρη. Συμπέρασμα; Εάν η κριτική δεν είχε πεθάνει, μάλλον το Rotten Tomatoes θα καταφέρει τελικά να την σκοτώσει.

Φωτό: Εντάξει, είναι ταινιάρα η Δουνκέρκη. Αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι; Πηγή: YouTube

Το παιχνίδι της αποπλάνησης και της ηδονής δεν περνάει μόνο από μέσα από την όραση, περνάει και μέσα από την ακοή. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν ότι η Μπέτι και η Λου, οι δυο γαλλίδες που δημιούργησαν το πρότζεκτ Le Verrou. Και τι είναι αυτό; Σύμφωνα με την ερωτική ιστοσελίδα Le Tag Parfait, πρόκειται για μια πλατφόρμα ερωτικών podcast. «Εμείς δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στη φωνή σε σχέση με την εικόνα ώστε να είμαστε ελεύθερες να ανακαλύψουμε ξανά και ξανά την επιθυμία» εξηγούν.

Το όπλο τους απέναντι στα πορνοβίντεο είναι η μεγάλη λογοτεχνία: τα κείμενα που διαβάζουν είναι από έργα που έγραψαν ιστορία όπως η «Ιστορία της Ο» και η «Ερωτική Αφροδίτη». Οι φωνές είναι ανδρικές και γυναικείες. Κι αν προς το παρόν είναι διαθέσιμα στο σάιτ μόνο πέντε κείμενα, το σχέδιο της Μπέτι και της Λου είναι πολύ πιο φιλόδοξο: θέλουν να ηχογραφήσουν 52 κομμάτια και να αναπτύξουν και μια εφαρμογή την οποία θα χρηματοδοτήσουν με τη μέθοδο του crowdfunding. Λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της: Ο στόχος ήταν να μαζέψουν 9.500 ευρώ. Κι έχουν ήδη φτάσει στα 9.820.

Φωτό: Η μία λύση είναι να την βλέπεις. Η άλλη να την ακούς. Πηγή:  Le Tag Parfait