Ηταν μια εκδήλωση από την οποία δεν ήξερες τι να περιμένεις. Θα ήταν μια ακόμη θεωρητική συζήτηση γύρω από μέτρα και μεταρρυθμίσεις; Θα ήταν μια κομματική εκδήλωση; Θα ακουγόταν κάτι χρήσιμο ή θα μέναμε σε κοινοτοπίες;

Τελικά, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση στο βροχερό δευτεριάτικο απόγευμα της Θεσσαλονίκης. «Ανάπτυξη ναι, αλλά πώς;» ήταν ο τίτλος και διοργανωτής ο Οργανισμός Eρευνας και Ανάλυσης «διαΝΕΟσις», προκειμένου να παρουσιάσει την έκδοση της μελέτης «Χάρτης εξόδου από την κρίση – ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για την Ελλάδα». Η μελέτη εκπονήθηκε από ομάδα διακεκριμένων Ελλήνων ερευνητών (Γιώργος Οικονομίδης, Γιώργος Παγουλάτος, Χρήστος Τριαντόπουλος και Απόστολος Φιλιππόπουλος), με τον συντονισμό του Πάνου Τσακλόγλου. Εκ των συντελεστών, θα βρίσκονταν και θα μιλούσαν στην εκδήλωση οι κύριοι Τσακλόγλου και Παγουλάτος. Εκτός αυτών, ομιλητές ήταν οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Αννα Διαμαντοπούλου και Γιάννης Μπουτάρης. Την εκδήλωση οργάνωσε η «διαΝΕΟσις» με τη χορηγία του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και συντόνισε η θεσσαλονικιά δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γούτα.

Το ξενοδοχείο ΜΕΤ όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες την προηγουμένη ημέρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κόψει την πίτα της οργάνωσης Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας και ο κόσμος είχε κατακλύσει την περιοχή. Φίλος ο οποίος παραβρέθηκε και στις δυο εκδηλώσεις έλεγε ότι την Κυριακή τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα έφταναν από το ΜΕΤ μέχρι το Δικαστικό Μέγαρο, κάπου ένα χιλιόμετρο μακριά. Τη Δευτέρα, πάντως, στην εκδήλωση για την ανάπτυξη δεν παρατηρήθηκε η ίδια κοσμοσυρροή –κι ευτυχώς. Διότι ο κόσμος που βρέθηκε στην εκδήλωση είχε ειλικρινή αγωνία για την οικονομία, και την ανάγκη να βεβαιωθεί ότι υπάρχουν λύσεις.

Το ακροατήριο δεν αποτελούνταν αποκλειστικά από νεοδημοκράτες και πολιτικούς φίλους της Aννας Διαμαντοπούλου. Hταν ευρύτερο, με πολίτες πολλών πολιτικών αποχρώσεων και το αξιοπερίεργο είναι ότι στην «αξιολόγηση» που ζητούσα να κάνουν στο τέλος της εκδήλωσης, η βαθμολογία ήταν από όλους θετική, έως πολύ θετική. Να ήταν η σιγουριά με την οποία οι ομιλητές έδειξαν ότι γνωρίζουν επακριβώς τα αίτια της κρίσης; Να ήταν η ελπίδα ότι υπάρχουν λύσεις, την οποία κατάφεραν να μεταδώσουν στο ακροατήριο; Το γεγονός είναι ότι η εκδήλωση ικανοποίησε τον κόσμο που την παρακολούθησε χωρίς να διακόπτει. Hταν εντυπωσιακό, πάντως, ότι μπορούσε κάποιος να δει καθαρά και την «παλιά» Νέα Δημοκρατία και την «νέα» Νέα Δημοκρατία. Τους βουλευτές από αρκετές εκλογικές περιφέρειες της βόρειας Ελλάδας στις πρώτες σειρές, μαζί με πρώην στελέχη κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και το νέο αίμα –ηλικιακά και αισθητικά.

Οι χαιρετισμοί έγιναν από τον ιδρυτή, πρόεδρο και χρηματοδότη της «διαΝΕΟσις», Δημήτρη Δασκαλόπουλο και τον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, Θανάση Σαββάκη. «Ο Οργανισμός είναι ανεξάρτητος και πάντως όχι βήμα για τις απόψεις μου», διευκρίνισε ο κ. Δασκαλόπουλος, ο οποίος τόνισε την ανάγκη να λειτουργήσουν οι θεσμοί, να μπει ψηλά ο πήχης και να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ώστε να υπάρξει ένα σταθερό περιβάλλον και να απελευθερωθεί το επιχειρηματικό δαιμόνιο. Ο κ. Σαββάκης στάθηκε ιδιαιτέρως στη διαρκή και μόνιμη απουσία βιομηχανικής πολιτικής, εκτιμώντας ότι εάν η κατάσταση στο χώρο επέστρεφε στα δεδομένα του 1995, το ΑΕΠ θα αυξανόταν κατά 13% ή 23 δις ευρώ, ενώ θα δημιουργούνταν 500.000 θέσεις εργασίας. «Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο και ανούσιες διαφωνίες, απαιτείται εθνική συνεννόηση για την ανάπτυξη», κατέληξε. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτό;

Οι Πάνος Τσακλόγλου και Γιώργος Παγουλάτος αναφέρθηκαν στα αίτια της κρίσης, με τον δεύτερο να προσδιορίζει το χρονικό σημείο εκκίνησης αυτής στο 2001 και την απόρριψη της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης του Τάσου Γιαννίτση. Μίλησαν για τη φούσκα της κατανάλωσης που ονομάστηκε ανάπτυξη και την ανάγκη στροφής της οικονομίας στις εξαγωγές και τα διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά.

Η μελέτη ανήκει στο είδος «εφαρμοσμένη πολιτική», όπως παρατήρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν μάσησε τα λόγια του και δεν χάιδεψε αυτιά. Τη χαρακτήρισε «ανάσα αισιοδοξίας στην εποχή της ακατάσχετης σαχλαμάρας και της μπουρδολογίας. Τα κόμματα δεν έχουν πάντα τη δυνατότητα παραγωγής πολιτικών προτάσεων αυτού του επιπέδου». Μίλησε για ένα εθνικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο το οποίο πρέπει να εξηγηθεί στους πολίτες και να γίνει «ιδιοκτησία», αυτό το άτιμο το «ownership» που κάποιοι αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Ο κ. Μητσοτάκης δε δίστασε να διαφωνήσει με κάποιο σημείο της μελέτης, αυτό που αφορά τη σταδιακή υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. «Πρέπει να πάμε γρήγορα! Να σταματήσουμε τη συζήτηση για το τι πρέπει να κάνουμε. Να πάμε στο πώς θα το κάνουμε, στον επόμενο γύρο». Έκανε λόγο για υγιή επιχειρηματικότητα, για συνεννόηση, συμπράξεις, οργανώσεις παραγωγών, «δεν μπορεί οι αγρότες να συνεννοούνται μόνο για τα μπλόκα…», είπε.

Τόσο ο ίδιος όσο και η Αννα Διαμαντοπούλου χαρακτήρισαν ως χειρότερο σενάριο το να μη μας προσφερθεί 4ο μνημόνιο εάν δεν κλείσει η αξιολόγηση ως τις 20 Φεβρουαρίου. Μίλησε για την αναγκαιότητα των εκλογών τώρα και τη δυνατότητα της επόμενης κυβέρνησης να διεκδικήσει από τους εταίρους/δανειστές μας και να αποφύγει ένα νέο πρόγραμμα στα μέσα του 2018. «Κάρφωσε» τον Αλέξη Τσίπρα για την απόφασή του να πάει σε εκλογές το Σεπτέμβριο του 2015 παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, όταν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι ψήφισαν στη Βουλή το τρίτο μνημόνιο δείχνοντας την πολυσυζητημένη συναίνεση. «Eχουμε να κάνουμε με ένα σχηματισμό κομμάτων έξω από το πλαίσιο συναίνεσης, τους ενδιαφέρει μόνο η εξουσία», είπε, τονίζοντας ότι η παραμονή αυτής της κυβέρνησης στην εξουσία έχει μεγαλύτερο κόστος από αυτό των εκλογών. «Μη συγκρίνουμε με το 2014. Σήμερα δεν υπάρχει η αίσθηση στο εξωτερικό ότι οι εκλογές είναι πρόβλημα, όπως συνέβαινε τότε. Με αυτήν την κυβέρνηση, πάμε ντουγρού σε τοίχο».

Τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και η Αννα Διαμαντοπούλου κωδικοποίησαν τις προτάσεις τους για τη λύση. Ο πρώτος, με το τρίπτυχο «δημοσιονομική πολιτική με έμφαση στον περιορισμό των δαπανών και λελογισμένο περιορισμό των φόρων , μεταρρυθμίσεις και υγιές τραπεζικό σύστημα που να χρηματοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα». Η δεύτερη, με έξι σημεία προτεραιότητας: η χώρα στο ευρώ, ασφαλιστικό σύστημα προς όφελος των νέων, παραγωγή, υψηλή τεχνολογία, αξιολόγηση και πολιτική σταθερότητα. Ο Γιάννης Μπουτάρης αναφέρθηκε στην ανάγκη μεγέθυνσης της οικονομίας και της πολιτικής ηρεμίας, διαφωνώντας στο αίτημα περί εκλογών. Η κυρία Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε στην απόλυτη ανάγκη να πάψει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο δεύτερος πόλος του πολιτικού συστήματος. «Πρέπει να μπούμε σε μια κανονικότητα κομμάτων που αντιμετωπίζουν τη χώρα υπό το πρίσμα του 2020, όχι του 1917. Πιστεύω στην ανάγκη αναγέννησης του προοδευτικού χώρου», είπε χαρακτηριστικά.

Η μοναδική στιγμή που ο κόσμος διέκοψε ομιλητή με χειροκροτήματα ήταν όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσήψε στην παρούσα κυβέρνηση «έλλειψη εργατικότητας». «Δεν δουλεύουν. Κάποιος πρέπει να δουλέψει και να λύσει τα προβλήματα», είπε και το ακροατήριο έδειξε την επιδοκιμασία του. Υποσχέθηκε ότι «η επόμενη Κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει καμία απολύτως έκπτωση στο μεταρρυθμιστικό της πρόσωπο. Το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος είναι εκείνο της αδράνειας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News